Jest 28 lipca 1914 roku. W tym dniu Alfie Summerfield, w gronie ukochanych mu osób obchodzi piąte urodziny. Wydawać, by się mogło, że to będzie jego najszczęśliwszy dzień w życiu, ale to on zmienia świat, który chłopiec dotychczas znał. Świat, w którym nie miał żadnych trosk, był otoczony miłością i opieką swoich rodziców. To właśnie tego dnia wybucha I wojna światowa, a jego ojciec pomimo obietnic, że nie pojedzie na front - nazajutrz łamie tę obietnicę. Mówili, że wojna nie potrwa długo, że nadejdą święta, a ona się skończy, ale wcale się tak nie stało. Minęły cztery lata, a jego ojca nadal nie było. Przestały nadchodzić listy od niego, chłopiec nie wiem gdzie on się podziewa. Wie tylko, że jest na specjalnej, tajnej misji. Pewnego dnia, zupełnie przez przypadek, chłopiec dowiaduje się, że jego ojciec jest w pobliskim szpitalu, w którym leczą chorych na nerwicę frontową. Alfienie do końca wie na czym polega ten rodzaj choroby, ale widząc warunki w jakich jego ojciec przybywa - chłopiec postanawia wyratować go z tego miejsca.


Alfiego poznajemy jako mądrego, pracowitego i pełnego determinacji dzieciaka, który zbyt szybko musi pojąć brutalność życia. Musi zmierzyć się z brakiem ojca, odpowiedzialnością jaka spadła na jego barki, ale również ze zmianami, które nastąpiły u jego mamy. Chłopiec, który ją kocha postanawia jej pomóc i dlatego sam zaczyna pracować jako czyścibut.

Autor oczami dziecka przedstawia jak wojna wpływa na losy rodzin oraz społeczności, w której żyją. Zwraca fakt na to, jakie spustoszenie sieje w umyśle żołnierzy, którzy na co dzień przeżywali gehennę. Początkowo widzimy ich wiarę w to, że wygrają wojnę i zwycięsko wrócą do domu oraz dumę, że to oni będą walczyć o własny kraj. Żaden nie przepuszcza ile mogą stracić.



"Zostań, a potem walcz" nie pokazuje nam realia wojny od strony frontu, ale ludzi, którzy zostają w domach i z utęsknieniem czekają na jakąkolwiek wiadomość od swoich ojców, synów i mężów, którzy walczą za kraj. To krótka, aczkolwiek napisana dosadnie opowieść o miłości, rodzinie, lojalności i odwadze. W tej książce wszystkie elementy łączą się ze sobą idealnie tworząc historię, która trafia do serca czytelnika.



To było moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, ale mam nadzieję, że nie ostatnie.Red Girl Books 2018-04-22 17:38:46

W książkach o wojnie jest coś takiego, że ile ich nie przeczytam i jak podobne nie byłyby losy kolejnych postaci to jednak czuję się, jakbym za każdym razem czytała zupełnie nową i zaskakującą mnie historię. Dzieje się tak pewnie dlatego, że choć wiele doświadczeń wojennych jest wspólnych dla ludzi, którzy je przeżyli to jednak każdy z nich wkłada w nie cząstkę swojej osobowości.
Alfie Summerfield jest małym chłopcem, gdy wybucha I wojna światowa. Jego ojciec, mleczarz Georgie, obiecuje synowi, że nie pojedzie na front, jednak już drugiego dnia łamie tę obietnicę, zgłaszając się na ochotnika do armii. Po wyjeździe ojca chłopcu i jego matce jest bardzo trudno i ledwie wiążą koniec z końcem. Pani Summerfield chwyta się każdej dorywczej pracy, by zarobić na chleb, ale pieniędzy i tak wciąż brakuje.
Jedyne, o czym marzy Alfie, to żeby jego tata wrócił jak najszybciej cały i zdrowy do domu. Chłopiec jest mocno przestraszony, ponieważ Georgie od dłuższego czasu już do nich nie pisze, a ostatnie listy, które przyszły, mama schowała pod materacem łóżka i za nic nie chciała mu ich pokazać. Alfie znalazł jednak skrytkę matki i poznał treść listów, a ta była mocno chaotyczna: chłopiec nie wie co o tym wszystkim myśleć… Czy ojciec jeszcze żyje? Alfie czuje, że nie, przecież w innym wypadku na pewno nie przestałby wysyłać do nich wiadomości…

Najsłynniejszą powieścią Johna Boyne’a jest niewątpliwie „Chłopiec w pasiastej piżamie”, której ja nie miałam okazji czytać, widziałam za to film nakręcony na jej podstawie. „Zostań, a potem walcz” było zatem moim pierwszym spotkaniem z prozą Boyne’a i z pewnością mogę je zaliczyć do udanych. Autor opowiedział historię wojenną z perspektywy kilkuletniego chłopca, co jednak wcale nie spowodowało, że wydarzenia zostały opowiedziane w sposób infantylny, choć na pewno – uproszczony. Czytelnik towarzyszy Alfiemu, a narrator nie wie więcej niż chłopiec, a jednak dorosły odbiorca szybciej niż główny bohater domyśli się, jaki los spotkał jego ojca. Z pewnością tak skonstruowana opowieść chwyta nas za serce, bowiem mocno uwypukla kontrast między niewinnością i naiwnością dziecka a okrucieństwem wojny.
„Zostań, a potem walcz” to krótka, licząca zaledwie 240 stron historia, a duży font i prosty język sprawiają, że czytanie jej trwa krótko. Nie znaczy to jednak, że przez powieść się bezrefleksyjnie przelatuje, bowiem temat, jaki porusza naturalnie skłania do refleksji. Tak naprawdę ta niepozorna książeczka nie jest o froncie, o żołnierzach i o wojnie – bowiem frontową rzeczywistość poznajemy wraz z Alfiem jedynie ze strzępków listów Georgie’ego – a o również trudnym na swój sposób życiu rodzin, które czekały z niepokojem na swoich ojców, braci, wujków i synów.
A jednak irlandzki pisarz nie pozbawia nas doszczętnie nadziei. Pokazuje czytelnikom, że czasem zwycięża miłość, nie śmierć i że życie po wojnie jest możliwe. Nic już oczywiście nie będzie takie samo, ale ważne, że będzie. I jakoś, powoli, podniesiemy się z kolan i znów spojrzymy z uśmiechem przed siebie. Któregoś dnia.tanayah czyta 2018-05-17 17:53:51

„Zostań, a potem walcz” to kolejna powieść Johna Boyne’a, której tematem jest wojna z perspektywy dziecka. Tym razem przenosimy się do Londynu w czasy pierwszej wojny światowej. Mały Alfie Summerfield z niecierpliwością czeka na listy od ojca, który zgłosił się na ochotnika na front. Plotki głoszą, że wojna powinna się skończyć jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Wtedy wszystko wróci do normy. Wtedy Alfie wreszcie będzie na tyle duży, żeby pomagać tacie rozwozić mleko. Kiedy mijają kolejne święta, listy od ojca stają się coraz rzadsze i coraz bardziej niepokojące. Czuć w nich strach, rezygnację. Zaczynają przypominać porwaną opowieść szaleńca.
To kolejna książka Boyne’a, w której głównym bohaterem jest kilkuletnie dziecko. Znowu poznamy to niewinne, bez uprzedzeń i złych doświadczeń, spojrzenie na brutalną rzeczywistość. Jednak tym razem Alfie przez większą część powieści, jest jedynie obserwatorem i słuchaczem. To otaczający go ludzie, bohaterowie poboczni i epizodyczni, mówią o tych smutnych czasach najwięcej. Boyne przedstawia trudny temat bardzo delikatnie. Przystępnie dla dzieci w wieku szkolnym. Od wiedzy i uważnej lektury czytelnika zależy, jak wiele detali wyłapie. Dla dziecka może to być opowieść o dziwnej, miejscami strasznej, misji ratunkowej. Dla starszych będzie to trochę infantylna, ale mądra historia o miłości, poświęceniu i walce z przerażającą chorobą. A co najważniejsze dla obu tych czytelników może to być impuls do ważnej dyskusji na temat ciemnych kart historii świata.TuCzytam 2018-06-05 15:22:52