Takie historie, choć się w głowie nie mieszczą, to zdarzają się na świecie. Wyobrażaliście sobie kiedyś, że mogliście zostać zabrani od swoich biologicznych rodziców. Myślicie o tym, że w przyszłości Wasze dziecko może zostać porwane i już nigdy więcej go nie zobaczycie? Albo zobaczycie, ale po wielu latach? Właśnie. O takich rzeczach się nie myśli, a jednak one mają miejsce.

Elisabeth Noreback dojęła się napisania historii na ten temat. Jest to dość częsty motyw pojawiający się w literaturze, więc w tym miejscu nie wykazała się oryginalnością. Zaś jeżeli chodzi o dopełnienie tego wątku i ubranie go w historię, która wciągnęłaby czytelnika poszło jej naprawdę dobrze. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że jej historia będzie taka nieprzewidywalna i szokująca. Tym bardziej, że początkowo jawiła się jako taka chaotyczna i wzbudzała dezorientację. Po chwili autorka złapała odpowiedni rytm i wszystko zaczęło się ze sobą komponować i właśnie od tego momentu nie dało się oderwać od lektury. Czyta się w błyskawicznym tempie. Akcja jest dynamiczna i bogata w zaskakujące zwroty sytuacji oraz mącące fakty, które wychodzą na jaw w najmniej oczekiwanych momentach. Autorka umiejętnie dawkowała narastające napięcie. Cała historia została wzbogacona o retrospekcje i przedstawiona za pomocą trójki bohaterek. Portrety psychologiczne postaci zostały nakreślone z najmniejszą dbałością o szczegóły. Właśnie to sprawiało, że nie były takie typowo papierowe ani wyblakłe.

Reasumując „Powiedz, że jesteś moja” jest pozycją godną uwagi i poświęconego na nią czasu.
Czytaczyk 2018-06-25 13:06:02

Macie ochotę na książkę, dla której zarwiecie noc? "Powiedz, że jesteś moja" skończyłam czytać o czwartej nad ranem, kiedy za oknem zaczęło już jaśnieć. Wciągnęłam się praktycznie od pierwszej strony. Czułam tak wielkie napięcie i ciekawość, że siłą by mnie od niej nie odciągnęli. Autorka umiejętnie buduje akcję, sieje w naszych głowach zamęt i prowadzi przez wiele ścieżek, które okazują się być błędnymi. Stopniowo raczy nas informacjami, abyśmy to my składali je w całość jak elementy skomplikowanej układanki. Niektóre są przewidywalne, ale to jest naprawdę niewielka ilość.

Przyznam, że zostałam trochę wywiedziona w pole. Autorka od początku kreowała we mnie negatywny obraz jednej z kobiet i chcąc nie chcąc to ją miałam za tą złą, za tą najbardziej chorą psychicznie, która dopuści się potwornej rzeczy.


"Wszyscy patrzą tylko na wygląd, nie wiedzą, co się za nim kryje. Jak fałszywa, paskudna, zepsuta i wykolejona jestem tak naprawdę jestem. Nikt nie może zajrzeć do mojego wnętrza".


Im autorka więcej kart odkrywała, ukazywała nam psychikę danej osoby tym bardziej zastanawiałam się jak to się skończy? Kto tak naprawdę jest zły? Korciło mnie zajrzeć na ostatnią stronę. Tak wielkie napięcie i oczekiwanie odczuwałam, im bliżej byłam końca, ale wiedziałam, że jeśli to zrobię, zniszczę magię tej historii.


"Powiedz, że jesteś moja" to thriller, który odkrywa przed nami psychologiczne spojrzenie na dane postacie. Dzięki niemu staramy się dowiedzieć, co kieruje kobietami, co siedzi im w głowie, do czego są zdolne. Akcja jest dynamiczna, niesamowicie trzyma w napięciu, a styl autorki sprawia, że książkę wręcz się pożera. Przyznam, że początkowo ta książka przeraziła mnie swoją objętością. Bałam się, że nie podołam jeśli powieść będzie nudna. Jakże się myliłam... Pomimo tego, że to debiut Elisabeth Noreback to nie żałuję, że mogłam go przeczytać. Autorka wciągnęła mnie w swoją sieć intryg i wątpliwości na wiele godzin.

Red Girl Books 2018-06-30 16:00:56

Thriller jest niezwykle udanym debiutem na polskim rynku wydawniczym będący sensacją na świecie, prawa wydawnicze zostały sprzedane do wielu krajów, co dodatkowo potęgowało moją ciekawość przy sięgnięciu po taka literaturę. Miałam ochotę na powiew świeżości, coś, co wmuruje mnie w fotel nie pozwalając z niego zejść, aż do ostatnich stron. Tak się też stało!
Narratorkami są trzy kobiety: Stella, Isabelle oraz Kerstin, autorka pozwala nam dostrzec punkt widzenia każdej z nich, a więc było, co czytać, co przeżywać i doszukiwać się prawdy zawartej w ich słowach. Czy wszystkie mówią prawdę? A może, któraś z nich jest szalona?
Główną bohaterką jest Stella, jest bardzo realistycznie wykreowaną postacią, tajemniczą, a jednocześnie niebojącą się zadawać pytań, kiedy chce osiągnąć obrany cel. Można powiedzieć, ze jest kluczem, który rozwiązuje wszystkie tajemnice zawarte w książce. Była dość młodą kobietą, kiedy została matką, wraz ze swoim partnerem postanowiła wychować córeczkę, jak tylko najlepiej potrafiła. Zwyczajna kochająca się rodzinka, która wybiera się na pierwsze wspólne wakacje. Wtedy też Stellę spotyka największa rodzinna tragedia, po której nigdy nic nie będzie już takie samo. Początkowo niewinny spacer z córką w piękną pogodę zamienia się w koszmar. Kobieta zauroczona widokiem odchodzi na chwilę od wózka, w którym bezpiecznie i słodko śpi jej pociecha, kiedy powróciła świat legł w gruzach, dziecięcy wózek jest pusty. Nigdzie nie ma śladu dziecka, zupełnie jakby zapadło się pod ziemię. Zostaje zawiadomiona policja, prasa i środowisko lokalne, każdy dokłada starań, aby pomóc zrozpaczonej kobiecie. Niestety poszukiwania nie przynoszą żadnych rezultatów, ciała Alice nigdy nie odnaleziono, policja zamyka sprawę wpisując w raport, że dziewczynka utonęła.
Kobieta zostaje psychoterapeutką, podziwiam ją za to, że po tak wielkiej stracie potrafiła się pozbierać, przynajmniej pozornie i chcieć pomagać ludziom, którzy w różnych momentach życia czują się, jakby spadali na dno, potrzebując kogoś, kto wskaże im drogę. W życiu Stelli dochodzi do przełomu podczas spotkania z pewna pacjentką, która wizualnie do złudzenia przypomina siostrę jej partnera- Daniela. Stella jest przekonana, że jej pacjentka jest zaginioną córeczką, że jest jej Alice. Jej bliscy uważają, że przesiąknięta żalem Stella oszalała, ta upiera się przy swoim przeczuciu. Czy ma rację? Czy maleńka Alice przeżyła? Czy nowo poznana pacjentka jest tym, kim przypuszcza terapeutka? Jak to się potoczy? Co naprawdę stało się z dziewczynką? Czy uda nam się dowiedzieć prawdy?
Książka jest pełna zaskakujących zwrotów akcji, a napięcie z każdą stronnicą wzrasta nie opuszczając czytelnika nawet na chwilę. Chociaż historia może wydawać się mało porywająca i schematyczna, to z całą pewnością tak nie jest. Czyta się ją i czyta nie mając ochoty na to, aby się od niej oderwać, obowiązki domowe ciążą, nie myśli się o tym, aby zjeść obiad. Tak mocno zżyłam się ze Stellą, że chciałam poznać jej dalsze losy i rozwiązać bolesną tajemnicę przeszłości. Czytelnik brnie przez pozornie zwyczajne życie, które jest spowite grubą siecią kłamstw i tajemnic, które odkrywa krok po kroku. Książka spełniła moje oczekiwania, jest to naprawdę udany debiut, ukazujący to, że nic nie jest do końca dobre lub złe, a życie nie jest tylko czarno-białe.
Snieznooka 2018-07-22 16:03:34