Wszyscy skrzętnie kolekcjonujemy wspomnienia. Ale te z czasem lubią się zacierać, a umysł dopowiada elementy, które nigdy nie istniały. Wyobraźmy sobie, że jesteśmy w stanie „magazynować” w mózgu tylko to, co było wczoraj. Resztę musimy zapisywać. Czy zamieścimy wyłącznie prawdę?

W tym świecie nie liczy się podział na rasy i wyznania, a pamięć — jakkolwiek dziwnie to brzmi. Społeczeństwo składa się z monosów oraz duosów, a różnica między nimi polega na tym, że w głowie pierwszych znajdujemy informacje z dnia wczorajszego, a umysł drugich sięga „aż” do przedwczoraj. Na szczęście, wszelkie nowinki można zapisywać na specjalnych urządzeniach. Problem sprawia fakt, iż wielu wówczas kłamie, obraca bieg wydarzeń. Claire dwadzieścia lat temu związała się z Markiem, a ich relacja zawsze wydawała się nietypowa. Kobieta jest monoską, natomiast jej ukochany duosem. Mark to popularny pisarz, aspirujący do kariery politycznej. Jego wizerunek musi być bez skazy. Czarne chmury zbierają się nad głowami pary, gdy niedaleko ich domu zostaje znalezione ciało niejakiej Sophii. Śledztwem zajmuje się nadkomisarz Hans. Okazuje się, że Sophia w swym pamiętniku często pisała właśnie o Marku i jego otoczeniu. Wyraźnie chciała zaszkodzić przyszłemu politykowi. Dlaczego? Tego pragnie dowiedzieć się nie tylko Hans, ale też Claire, która uświadamia sobie, iż kilka ważnych urywków zniknęło z jej własnego iDiary. Rozpoczyna się walka z czasem, ponieważ śledztwo nie może czekać. W końcu łatwo będzie o nim zapomnieć, bez jałowych problemów…

Lato w pełni! Czyli pora, gdy najchętniej sięgam po lekkie romanse i niezobowiązujące biografie. Jednak ostatni tydzień, nomen omen, upłynął w atmosferze rzęsistego deszczu. Właśnie wtedy postanowiłam przeczytać jakiś dobry thriller, a mój wybór padł na debiutancką powieść Felicii Yap. Zdecydowałam się dać jej szansę z dwóch powodów. Primo, ciągle zaprzyjaźniam się z fabułami mającymi w sobie dreszczyk grozy. Secundo, zainteresował mnie sam opis. Przywiódł mi na myśl jedną z publikacji autorstwa Aldousa Huxleya — uwielbiam go! Dlatego stwierdziłam, że akcja prowadzona przez Yap mogłaby przypaść mi do gustu, mimo mego wiecznego poznawania thrillerów. Trafiłam w dziesiątkę, bo nasza debiutantka posiada naprawdę dobre pióro. Nadal się rozwija, co każdy wyczuje, ale potencjał widać spory. Swoją drogą, biografia Felicii to też świetny materiał na książkę — kobieta wielu zawodów, której największą radość daje pisanie.Erna 2018-07-26 20:17:37

Felicia Yap w swoim debiucie wykreowała bardzo ciekawy świat. Oto większość ludzi to monosi którzy posiadają tylko wspomnienie z dnia wczorajszego, a niewielki odsetek to duosi którzy są lepsi i posiadają pamięć sięgającą dwa dni wstecz. Duosów postrzega się jako tych lepszych, mądrzejszych, zdolnych do obejmowania najważniejszych stanowisk służbowych a małżeństwa pomiędzy duosami i monosami nie są mile widziane. (Podobnie jak kilkadziesiąt lat temu w USA małżeństwa międzyrasowe). Każdy z ludzi ma obowiązek prowadzenia dziennika w którym zapisuje wszystko co się wydarzyło wciągu dnia, pierw w papierowych pamiętnikach, a wraz z rozwojem techniki w elektronicznych. Tak zapisane w dzienniku wspomnienia stanowią podstawę określania relacji międzyludzkich i są niejako zapisem codziennych wydarzeń, które mają olbrzymi wpływ na życie ludzi.
⌚
Główni bohaterowie książki to Mark - duos i Claire - monos którzy pobierając się jako nieliczni złamali zasadę nie wiązania się duosów z monosami. Lata mijają, mimo braku dzieci małżeństwo wydaje się idealne. Do czasu gdy w pobliskim parku, rzeka wyrzuca na brzeg ciało nieznanej kobiety. Śledztwa podejmuje się Hans Richardson, ambitny i nastawiony na sukces nadkomisarz, a wszystkie tropy prowadzą do Marka. Czy kobieta została zamordowana, a może popełniła samobójstwo? Co z tą całą sprawą ma wspólnego Mark i dlaczego z dniennika Clarie zostało wyrwane kilkanaście stron sprzed dwudziestu lat gdy się poznali? Jak rozwiązać taką sprawę gdy się pamięta tylko wczoraj? Nie zdradzę nic więcej, ponieważ chcę, aby książka zaskoczyła Was tak samo jak zaskoczyła mnie.
⌚
Ten debiutancki thriller ma kilka elementów science-fiction które nawet na najmniejszym stopniu nie wpływają na odbiór książki. Przedstawiony świat połączony z szybką akcją, która sprawiła, że byłem tak zaintrygowany, że pozwoliłem sobie na zagubienie się w świecie, który stworzyła Yap. Narracja jest tutaj poprowadzone przez cztery osoby. Oprócz głównych bohaterów, akcję śledzimy z pespektywy dziennika ofiary oraz prowadzącego dochodzenie detektywa, który również skrywa sekret. Jest to duży plus bo nic się nam nie dłuży, a akcja cały czas pędzi do przodu. Relacje pomiędzy tymi czterema postaciami były dobrze poprowadzone i splecione razem w jedno, co pozwoliło stworzyć bardzo wiarygodną fabułę. Sama konstrukcja fabuły, oraz obraz społeczeństwa o zaburzonej pamięci krótkotrwałej to coś nowego, bardzo oryginalnego oraz fascynującego, że taki motyw otworzył furtkę do wielu ciekawych rozwiązań i zakończenia książki.
⌚
"Wczoraj" jako debiut literacki wypadł bardzo dobrze, z ciekawą fabułą i równie zaskakującym zakończeniem. Przy tym debiucie nie sposób się nudzić. Nie ma monotonii, a wręcz narasta napięcie z pytaniem kto i czy zabił. Już teraz czekam na kolejne książki tej pisarki i mam tylko nadzieję że z każdą następną książką jest styl będzie jeszcze dojrzalszy a historie zaskakujące jak w książce „Wczoraj”.Spursmaniak 2018-08-01 23:24:28