Alma Katsu w swojej książce „Głód” wykorzystała Wyprawę Donnera do własnej interpretacji faktów, umiejętnie obsadziła prawdziwych bohaterów w wydarzeniach, które prześladują podróżujących osadników. Mimo iż książka ta w dużej mierze to fikcja to autorce bardzo dobrze udało się zatrzeć granice pomiędzy tym co prawdziwe a zmyślone na potrzebę książki.
🍔
W trakcie podróży osadnicy docierają do opuszczonej chaty, w której znajdują dziesiątki listów z ostrzeżeniem by zawrócić i nie iść dalej. Niestety ostrzeżenie zostało zignorowane, przez chęć rozpoczęcia nowego, spokojnego życia w Kalifornii. Szybko przekonali się, że nie był to najlepszy wybór – wyruszyli zbyt późno, lato ustąpiło miejsca jesieni i zimie, warunki stawały się coraz gorsze, zaczęło brakować żywności. Z każdym dniem podział pożywienia niebezpiecznie się zmniejszał, coraz częściej wybuchały kłótnie, napięcie nieuchronnie wzrastało przez niewyjaśnioną śmierć małego chłopca. Głód, brak możliwości znalezienia pożywienia, zmęczenie, choroby, problemy i rozterki osobiste, które powoli doprowadzają niektórych z bohaterów do ostateczności. Nie mogą uciec od poczucia, że ​​ktoś lub coś ich prześladuje. Gdy grupa zaczyna się zmniejszać, zaczynają zastanawiać się, jakie zło czeka na nich - czy jest tam, czy było z nimi przez cały czas?
🍔
Książka ta posiada niesamowity klimat, osnuty nutką grozy i niepewności który utrzymuje się od początku do końca. Pisarka stopniuje napięcie, zgrabnie wprowadza czytelnika w atmosferę opanowującą wypraw. Narastający z każdą chwilą dramatyzm sytuacji podkreśla w „Głodzie” udanie wpleciony w fabułę wątek paranormalnego horroru. Kanibalizm który został poruszony w książce może wzbudzać w nas obrzydzenie i kontrowersje, że człowiek jest zdolny do takich rzeczy. Sporym atutem „Głodu” są bohaterowie, a każdy z nich posiada swoja własną historię, która przedstawiona jest w formie retrospekcji. Dowiemy się o przyczynach niektorych bohaterów wyprawy do Kalifornii oraz rzuci to światło na wybory które podejmują w obliczu trudów podróży. Im dalej bohaterowie wędrują, tym więcej czeka na nich przeszkód, a tajemnicze zniknięcie chłopca to dopiero początek. Zwierzęta znikają. Ludzie znikają. Potem pojawiają się szepty dochodzące z lasu w nocy ... i dziwni, szaleni ludzie, którzy się pojawiają, wrzeszcząc, że są głodni, atakując osadników. Dopiero gdy podróżnikom zaczyna brakować jedzenia, przyjdzie nam poznać prawdziwą naturę człowieka i to do czego jest zdolny głodny człowiek.
🍔
„Głód” Almy Katsu to bardzo dobra książka, która potrafi wciągnąć. Uważam że autorce bardzo dobrze udało się opowiedzieć prawdziwą historię wplatając w nią fikcyjne wydarzenia. Powieść ta, to delikatna forma horroru, jedna nie brakuje w niej elementów grozy a wszystko to ubrane w taki sposób jakby się to wydarzyło naprawdę. Mimo kilku nieścisłości które udało mi się zauważyć, to książka jest naprawdę dobra i warta uwagi. „Głód” to nie tylko historia o Wyprawie Donnera ale też o tym, że największy potwór żyje w nas. Potwór, ten żyje w ludziach, nawet w tych, których nikt by o to nie posądzał.Spursmaniak 2018-10-10 19:16:22

Jest 1846 rok. Wyprawa Donnera, złożona z 90-ciu osób postanawia przedostać się z Independence do Kalifornii. Ich szlak wiedzie przez rozległe pustynie i góry Ameryki. W trakcie drogi pojawiają się spory, zaczyna brakować jedzenia, giną ludzie, a pozostali przy życiu obawiają się o siebie i bliskich. Są bliscy szaleństwa. Czy to wystarczy Wam na zachętę? Musi! Bo więcej szczegółów fabuły nie zdradzę. Musicie mi zaufać. "Głód" naprawdę wciąga. Z każdym przeczytanym rozdziałem robi się coraz goręcej. Prostota i surowość narracji tworzą niezwykły klimat - idealnie oddają tragizm sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie. Ponadto, emocji dostarcza świadomość, że opisana historia oparta została na faktach. Warto ją przeczytać, oj warto! Zofia w Krainie Książek 2018-10-14 16:34:56