Dom przy Foster Hill Jaime Jo Wright to pełen napięcia, z pełną paletą często skrajnych emocji, momentami zapierający dech w piersiach, przyprawiający o palpitację serca, tajemniczy thriller. Akcja toczy się dwutorowo, w czasach teraźniejszych oraz sto lat wcześniej. Poznajemy jedną niesamowicie tajemniczą, pełną zagadek i niespodziewanych zwrotów akcji historię z dwóch perspektyw, jej początki wiele lat temu i kontynuację w czasach współczesnych. Widzimy, jak wydarzenia sprzed kilkudziesięciu lat mają wpływ na zachowania, realizację marzeń, próby ustalenia swojego pochodzenia. Zapewne każdy chciałby znać swoich przodków, wiedzieć, czy jest do nich podobny, czy i jakie cechy po nich dziedziczy?
Początkowo akcja tej powieści ciągnie się powoli, żółwim tempem, czytelnik czuje się znudzony,
a nawet zniechęcony do jej dalszego czytania. Jednak – tak gdzieś ok. 150-180 strony – akcja się rozkręca, pojawiają się emocje, odczuwa się na plecach oddech prześladowcy, czuje się magię tajemniczego Foster Hill, gęsia skórka nie opuszcza ciała. W sumie można wybaczyć ten senny początek, wiedząc, że dalej jest tylko ciekawiej.
O czym jest ta książka? To próba określenia własnej tożsamości w bardzo niesprzyjających
i tajemniczych okolicznościach, w wąskim kręgu zakłamanych i fałszywych „przyjaciół”. Ukazuje moc tkwiącą w osobach o bardzo silnej wierze, Stwórca w trudnych momentach nie zostawia ich samych, jest z nimi zawsze, jego obecność jest odczuwalna. Powieść uczy walki o swoje racje i przekonania, pokazuje, że wytrwałość i zacięcie popłaca, prawda zawsze się obroni.
Zakończenie jest nie lada niespodzianką, wiele książek już przeczytałam, często możne je przewidzieć, niestety w tym przypadku nie jest to możliwe. Ale czy takiego zakończenie się spodziewałam? Moja wizja nie miała nic wspólnego z rzeczywistym jej zakończeniem. Dlatego też warto sięgnąć po tę powieść. Emocje, intrygujące i pełne napięcia sceny, tempo dostosowane do akcji, tam gdzie należy zwalnia, a tam gdzie są silne emocje - przyśpiesza. Całość stanowi piękną stworzoną i przemyślaną kompozycję.
Polecam na chłodne jesienne wieczory!Ambros 2018-09-22 20:18:35

„Dom przy Foster Hill” opowiada historię kobiety, która szuka swojego miejsca w życiu. Została skrzywdzona, boryka się z trudnymi doświadczeniami, próbuje odbić się od dna. Szuka miejsca, które powinno być ostoją dla każdego z nas, nowego domu, gdzie odetchnie, poczuje się bezpiecznie, ukoi zszargane nerwy, odpędzi wszelkie frustracje. Miejsca, które kojarzy się z ciepłem, dobrą herbatą i puszystym kocem, pyszną kuchnią i spokojem. Czy jej się to uda?
Jestem pełna podziwu dla wyobraźni, która potrafiła stworzyć tak dobrą historię, która łączy z sobą przeszłość i współczesność. Książkę poznajemy z perspektyw dwóch kobiet, które oddziela od siebie czas. Pierwsza z nich Ivy Thorpe swoją teraźniejszością nazywała rok 1906, jest córką lekarza, włącza się w prowadzone śledztwo tajemniczego morderstwa młodej kobiety, której zwłoki zostały znalezione przy tytułowym domu- Foster Hill. Jest bardzo zdeterminowana, próbuje ustalić dane personalne kobiety, póki jej się to nie udaje nadaje jej imię Gabriella. Śledztwo nie idzie zbyt prosto, odkrycie tożsamości kobiety także, bowiem, nikt jej nie zna, albo nie chce znać. Thorpe wspólnie z przyjacielem- Joelem próbuje rozwiązać tajemnicę morderstwa przy Foster Hill, udaje jej się ustalić, że kobieta była w ciąży, urodziła dziecko, jednak nie wiadomo, gdzie przebywa, ani co się z nim stało.
Drugą bohaterką, która żyje w czasach współczesnych jest Kaine Prescott. Kobieta straciła męża w dość niejasnych okolicznościach, za wszelką cenę próbowała przekonać organy ścigania przestępców do tego, że padł ofiarą prześladowcy. Bezskutecznie. Nikt jej nie słucha, nikt nie wierzy w jej słowa. Czuje, że coś jest nie tak, nagle pojawiające się żonkile, czy zmieniające miejsce przedmioty sprawiają, że zaczyna się bać, zwłaszcza, że nikt nie chce jej pomóc. Czuje, że prześladowca zaciska wokół niej pętle, a ona desperacko próbuje się z niej wyrwać. Kaine spełnia marzenie zmarłego męża o opuszczeniu San Diego, uciekając przed grożącym jej niebezpieczeństwem. Zakup domu przy Foster Hill można określić mianem zakupu w ciemno, zdjęcia na stronie internetowej były nieostre, nie przedstawiały zbyt wielu detali, jednak Kaine była na tyle zdesperowana, że bez wahania nabyła wiekową zniszczoną posiadłość. Czy to wystarczy, aby poczuć się bezpiecznie? Czy uda się jej odnaleźć w nowym miejscu, zupełnie innej rzeczywistości?
Historia stworzona przez Jamie Jo Wright jest intrygująca i potrafi utrzymać swój poziom podczas kolejno następujących wydarzeń. Mimo wszystko nie jest to powieść budząca grozę, mamy tutaj morderstwo, prześladowanie, tajemnicę, którą nie udało się rozwikłać, a także wątki romantyczne.
„Dom przy Foster Hill” jest książką, która znajdzie wielu zwolenników, zwłaszcza takich, którzy chętnie rozwiązują zagadki. Nie jest to mocny kryminał, ale historia, którą chętnie poznałam nie mogłam się oderwać od książki, zżerała mnie ciekawość na temat dalszych losów bohaterki. Snieznooka 2018-09-25 21:18:51