Lubicie fantastykę? Ja bardzo. Jeśli jeszcze nawiązuje tematycznie do książki, którą znam z dzieciństwa, jaką jest Alicja w Krainie Czarów to już w ogóle stała się pozycją obowiązkową. Czy po lekturze mam takie samo zdanie na jej temat?


'Jednak mój dziedziczny obłęd ma przynajmniej jedną dobrą stronę. Bez urojeń mogłabym nigdy nie odnaleźć w sobie artystycznego powołania.'


Alyssa jest potomkinią rodu Alicji Liddell znanej z powieści Alicja w Krainie Czarów. Nastolatka ma z tego tytułu wiele nieprzyjemności, szczególnie w szkole. Ponadto jej matka całe jej dzieciństwo spędza w zakładzie psychiatrycznym... Słyszy głosy pochodzące od roślin i owadów. Nic więc dziwnego, że Alyssa czuje się przytłoczona tym, że również słyszy te rozmowy...


'Wcześnie zrozumiałam, że nie mogę mieć zwyczajnego kota ani psa. Nie chodzi o to, że zwierzęta do mnie przemawiają; na mojej częstotliwości nadają jedynie owady i rośliny.'


Okazuje się, że nad rodziną głównej bohaterki ciąży klątwa. Aby ją zdjąć, dziewczyna musi udać się do znienawidzonej Krainy Czarów. Sprawy jednak nie są tak proste, jak mogłoby się wydawać, a wizerunek świata z opowieści diametralnie różni się od tego, który Alyssa ujrzała po przejściu przez króliczą norę... Czy dziewczynie uda się zdjąć ciążącą nad rodziną klątwę i wrócić do świata ludzi? Czy uda jej się sprowadzić do domu matkę?


'Możesz uzdrowić swoją rodzinę. Użyj tego klucza i przynieś twoje skarby do mojego świata. Napraw błędy Alicji i zdejmij klątwę. Nie ustawaj, póki mnie nie odszukasz.'


Zarówno świat jak i postaci zostały wykreowane fenomenalnie. Mieszkańcy Krainy Czarów, których znamy z opowieści dla dzieci mają zupełnie inne odzwierciedlenie w czytanej powieści. Podczas lektury zastanawiałam się, który świat jest prawdziwy i który bardziej pasuje do opowiadanej przez małą Alicję historii.

Podobało mi się, że cała historia nie była odzwierciedleniem znanej wszystkim powieści. Jest to odrębna opowieść z nawiązaniem do tej, którą każdy zna. I to nawiązanie zostało przedstawione w kolorowy i ciekawy pomysł. Całość ogromnie wciąga, nie jest przesadzona.


'- Uważasz mnie za wariatkę, tak?
- Rozejrzałaś się wokoło? Jeżeli jesteś wariatką, to ja mam takiego samego świra jak ty.'


Zastanawiacie się czy sięgnąć po tę książkę? Dziś jest jej premiera, więc zachęcam! Lubicie fantastykę, a Alicję w Krainie Czarów znacie z dzieciństwa? Tym bardziej musicie poznać historię Alyssy i sprawdzić, jak świat znany z dziecięcych opowieści się zmienił i wpłynął na kolejne pokolenia małej Alicji Liddell!


'Dlaczego po wszystkich tych latach, gdy marzyłam o ciszy, teraz wydaję się czuć bardziej swojsko pośród hałasu i zamętu?'AgaZaczytana 2018-08-22 11:55:33

Alyssa Gardner jest uczennicą liceum i jest niezwykła. Ma pewien sekret, który ukrywa przed wszystkimi. Gdyby odkryto, że rozumie mowę kwiatów i owadów, uznano by, że jest szalona jak jej matka, która wygląda i zachowuje się jak Alicja z Krainy Czarów.

Historia rodziny naszej bohaterki jest niesamowita, ponieważ wywodzi się od samej Alice Liddell, czyli pierwowzoru postaci Alicji z “Alicji w Kranie Czarów” autorstwa Lewisa Carrolla. Począwszy od jej prapraprababki, każda kobieta w tym rodzie jest szalona – cierpi na różnego rodzaju urojenia związane z motywami z tej książki. Matka Alyssy również od lat jest zamknięta w zakładzie psychiatrycznym – dla bezpieczeństwa własnego i innych.

Gdy stan zdrowia Alison się pogarsza i grozi jej zastosowanie terapii elektrowstrząsowej, Alyssa postanawia zrobić wszystko, by jej pomóc. Decyduje się uwierzyć głosom, które słyszy i korzystając ze wskazówek obłąkanej matki wyruszyć w niesamowitą podroż – przejść przez lustro i wskoczyć do króliczej nory.

To, co zobaczyła po drugiej stronie nie przypomina niczego, o czym pisał w swej powieści Lewis Carroll. To nie bajka, lecz prawdziwy koszmar, z którego Alyssa chciałaby jak najszybciej się obudzić. Kierując się “Alicją w Kranie Czarów” jak przewodnikiem, przemierza magiczny świat, by naprawić to, co sprowadziło klątwę na jej rodzinę.

Książka jest wciągająca i zdecydowanie warta przeczytania. Akcja momentami trzyma w napięciu i niecierpliwością czekałam na rozwiązanie zagadki, co takiego zrobiła jej przodkini, że została za to ukarana. Wykorzystanie motywu Alicji w Krainie Czarów było interesujące i wyróżnia tę książkę na tle wielu innych. Fani książek młodzieżowych z elementami romansu również będą zadowoleni, bo naszej bohaterce w podróży towarzyszy Jeb – jej przyjaciel z dzieciństwa.Mama Kakaludka 2018-08-25 11:25:23

Po raz kolejny moje uzależnienie do hipnotyzujących okładek dała o sobie znać. Serię „Alyssa z innej krainy” miałam w planach już od jakiegoś czasu, ale dopiero ostatnio, przy okazji premiery tomu drugiego udało mi się po nią sięgnąć. Lubię czytać książki fantastyczne, ale zawsze starannie je dobieram. Unikam tych powieści, gdzie świat stworzony przez autorów nie ma nic wspólnego z tym który znam. Lubię mieć jakiś punkt odniesienia, chociażby tylko mieszkańców, albo zwyczaje panujące w otaczającym ich świecie muszą bez problemu pojawiać się w mojej wyobraźni. „Alyssa i czary” początkowo wydawała się idealnie wpasowywać w moje gusta, a co było później, to już całkiem inna historia.

Poznajemy Alyssę, która niemal niczym, nie różni się od swoich rówieśników, poza tym, że słyszy głosy. Nie są to głosy w jej głowie, a przynajmniej taką ma nadzieję. Dziewczyna słyszy nawoływania owadów i zawodzenie kwiatów. Ciągle żyje w strachu, że tak jak jej matka cierpi na chorobę psychiczną, pogarszającą się z każdym dniem. Pewnego dnia okazuje się, że być może jej mama nie jest aż tak szalona, jak wszystkim się wydaje, a ona sama może uratować nie tylko ją, ale również całą swoją rodzinę. Ryzykując wszystko, postanawia zawierzyć opowieściom i wsłuchać się w swoje szaleństwo skacząc do króliczej nory, która o dziwo naprawdę istnieje.

To właśnie w tym momencie zapaliła mi się czerwona lampka, ponieważ A. G. Howard zmyliła mnie swoim wstępem i podstępnie zwabiła do zupełnie nieznanego, przerażającego świata, pełnego istot, które spotykamy raczej w horrorach niż bajkach dla dzieci. Początkowo ciężko było mi się „przestawić”, ale niewątpliwy talent autorki do budowania napięcia oraz niezbędne tu opisy sprawiły, że nie mogłam przestać czytać, bo już za chwilę, za kilka stron wszystko miało się przecież wyjaśnić... Prawda?


Największe wrażenie zrobiło na mnie to, że od samego początku, aż do ostatniej strony nie dało się absolutnie niczego przewidzieć. Nie wiemy, który z bohaterów jest pozytywną postacią, a po którym z nich możemy spodziewać się najgorszych złośliwości. Doskonale przemyślany i stworzony wielkim rozmachem świat, tylko wydaje się podobny do tego znanego nam z „Alicji w krainie czarów”, w rzeczywistości jest przez to jeszcze bardziej nieoczywisty i zaskakujący. Akcja rozgrywa się swoimi wielowątkowymi torami, chwytając czytelnika w swoje szpony i nie puszczając aż do ostatniego zdania. Mamy tu do czynienia z walką na śmierć i życie, knowaniami, spiskami. W fabule nie zabrakło również wielkiej przyjaźni i odrobiny miłości.

W świecie pełnym niesamowitych istot, przedziwnych zjawisk i wstrząsających zdarzeń przeżyłam przygodę, której nie tylko się nie spodziewałam, ale i z pewnością długo nie zapomnę. A. G. Howard stworzyła książkę, która z całą pewnością nie jest lekturą odpowiednią dla małych dziewczynek, ale te nieco starsze i te sporo starsze będą nią zachwycone! Mimo że autorka całkiem zgrabnie zakończyła pierwszy tom swojej powieści, ja z niecierpliwością wyczekuję momentu, gdy będę mogła zacząć czytać część drugą.Pośredniczka książek 2019-06-12 23:42:00