„Brzoskwiniowy świt” przedstawia historię Zoe Collins, która przyrzekła, że nigdy nie wróci do rodzinnej miejscowości, która jest jednocześnie nazwą nowego cyklu Copper Creek. Powodem takiej decyzji było złamane serce i mężczyzna, który za to odpowiadał. Powrót w rodzinne strony oznacza, bowiem wyjawienie pewnej tajemnicy, której konsekwencje same nie znikną, będzie musiała się z nimi zmierzyć. Śmierć babci, którą bardzo kochała zmienia wszystko. Seniorka zapisała swojej ukochanej wnuczce spadek, a jest nim pachnący cudownie brzoskwiniowy sad. Rodzima spuścizna sprawia, że dziewczyna nie wie, co powinna zrobić, czuje się niezwykle rozdarta między jej nowym życiem i obecnym partnerem Kylem Jimmersonem, a powrotem do domu, do przyjaciółki Hope, która twierdzi, że dziewczyna nadaje się do tego idealnie.
Zoe ma buntowniczy charakter, niezwykle silny, dlatego bywa uparciuchem. Boi się konfrontacji z najlepszym przyjacielem jej brata, a jednocześnie mężczyzną, który był, a być może nadal jest wielką miłością Cruzem Huntley'em. Matkę straciła bardzo wcześnie, a z ojcem nie potrafiła się porozumieć, uciekła. Jej nowym życiem i stabilizacją okazał się Kyle Jimmerson, chociaż nie bywało między nimi idealnie. Z drugiej strony ideałów nie ma, każdy ma jakieś wady, tyko czy zaborczość i gwałtowność na dłuższą metę można ignorować? Testament staruszki stanął miedzy nimi murem, był przeszkodą, której zbyt łatwo nie można było pokonać. Kyle oczekiwał od niej tego, że sprzeda rodzinny biznes i wróci z nim do domu, jak to było wcześniej, do ich poukładanego życia.
Co zrobi Zoe? Czy da sobie szansę, o Copper Creek? Co tak naprawdę wydarzyło się między nią, a Cruzem? A może, ktoś dopomógł, żeby ich drogi się rozeszły i drży na samą myśl przed ich ponownym spotkaniem? Czy prastara prawda o tym, że kłamstwo ma krótkie nogi sprawdzi się w tej historii? Kim jest Cruz Huntley? Czy jest złym człowiekiem, który mimo upływu pięciu lat nie potrafił się pogodzić ze stratą Zoe? Na nic były tłumaczenia, że jest siostrą jego przyjaciela, że nie powinien pozwolić temu uczuciu się rozwinąć, stało się. Serce nie sługa, nie słucha rozumu, po prostu kocha. Uczucia tej dwójki odzywają ze wzmożoną siłą, bo przecież tak naprawdę nigdy nie przeminęły.
Historie pisane przez Denise Hunter są życiowe, autorka stawia na miłość, jej postacie nie są pozbawione trudnych przeżyć. Taki zabieg ma wpływ na autentyczność w ich odbiorze przez czytelnika, zawsze bardzo podoba mi się kreacja mężczyzn, w tej książce Zoe jest kobietą, którą należy podziwiać. Czas, który spędziłam z tą opowieścią był fantastyczny. To opowieść o ludziach, których możesz znać, mogą istnieć, a nawet mieszkać w bliskim sąsiedztwie. Kto zna książki Hunter ten wie, jakim stylem operuje, że przekazywane wydarzenia są ciepłe i emocjonalne, a ja nie oczekuje od autorki niczego więcej.
Snieznooka 2018-09-30 15:22:00

Zoe wraca do domu z córeczką i chłopakiem Kyle’em. Nie było jej kilka lat. Jednak pogrzeb jej ukochanej babci sprowadził ją z powrotem w rodzinne strony. Babcia zostawiła jej w spadku brzoskwiniowy sad. Zoe jest tym bardzo zaskoczona, tym bardziej, że nie ma pojęcia o prowadzeniu sadu. Jednak postanawia podjąć wyzwanie, zrealizować życzenie babci i zająć się uprawą brzoskwiń. Jej chłopakowi pomysł się nie podoba, żąda natychmiastowego powrotu do ich domu. Jaką decyzję podejmie Zoe? Czy sprawi babci – zerkającej na nią z góry – przyjemność i przyjmie na barki prowadzenie sadu czy też się przestraszy i powróci do dawnego życia u boku Kyle’a? A może coś innego lub ktoś jest ją w stanie zatrzymać? Tym bardziej, że opuszczając kilka lat temu dom pozostawiła tutaj swoją wielką miłość Cruza Huntleya.
Powieść Denise Hunter Brzoskwiniowy świt jest oczywiście o miłości. To motyw przewodni wokół którego dzieje się cała akcja. Miłość do ukochanego, do bliskich, ale również do otaczającego świata. Czy warto mieć marzenia? Oczywiście, trzeba mieć świadomość tego co się chce osiągnąć, zrealizować w swoim życiu. Wystarczy odrobina odwagi, szczypta przebojowości, koszyk wytrwałości i mnóstwo cierpliwości. Kompilacja tych cech jest wystarczający do pełni szczęścia.
Zoe – pomimo wielkich obaw – podejmuje „męską” decyzję i postanawia prowadzić sad. Pomoc przyjaciół i rodziny oraz szacunek do pracy pomagają jej przetrwać trudne chwile zwątpienia i nieuzasadnione obawy o przyszłość plantacji. Trudna i ciężka praca przynosi niespodziewane efekty.
Denise Hunter – pod płaszczykiem łatwej i prostej opowieści o miłości – przemyca nam tematy trudne i dotykające wielu z nas. Trudna przeszłość, ucieczka od rodziny, ku - wydawać by się mogło ku lepszemu i prostszemu życiu, utrata zaufania bliskich i próby jego odzyskania czy też chęć naprawienia błędów młodości. Nie jest łatwo to wszystko odzyskać i naprawić, ale warto próbować. Trzeba mieć wielką odwagę, aby się przyznać do swoich błędów. Ale nasi bohaterowie tacy są. Błądzą, krzywdzą innych, być może czasem nieświadomie, ale mają odwagę pierwsi wyciągnąć dłoń.
W powieści Denise Hunter nie brakuje niespodziewanych zwrotów akcji i zaskakującego przyśpieszenia tempa w momentach napięcia czy chwilach grozy. Autorka serwuje nam podniebną podróż do zakamarków ludzkich dusz. Emocje i napięcie towarzyszą nam do ostatniej strony, do ostatniej wspólnej chwili z bohaterami.
Powieść chwytająca za serce. Umiejętności pisarskie Denise Hunter, znakomity kunszt posługiwania się barwnym językiem, umiejętność zaciekawienia czytelnika oraz zasiania w nim ziarna niepewności i ciekawości potrafią zaskarbić sobie nie jedną duszę. Bo pisać pięknie, a zarazem ciekawie o sprawach trudnych i wzruszających nie jest łatwo. Tylko najlepsi to potrafią. A jak mieliśmy okazję się przekonać przy wcześniejszej twórczości, autorka do tego zacnego grona należy.
Jest to kolejna powieść Denise Hunter, którą miałam okazję przeczytać i mogę śmiało stwierdzić, że każda kolejna jest jeszcze lepsza od poprzedniej. Aż strach myśleć, co będzie dalej!
Polecam na jesienne, chłodne wieczory. Ciepły kocyk, kubek gorącej kawy i zastanie Was brzoskwiniowy świt!Ambros 2018-10-02 20:45:49