Książka opowiada historię Lexi, dziewczyny, która wraz z przyjaciółką rozpoczyna nowy etap w swoim życiu, wkracza w studenckie życie na renomowanej uczelni, która kształtuje elity. Bogaci i zepsuci młodzi mężczyźni nieznający strachu grają w pewną miłosną grę, której nagrodą są kobiece ciała. Mają swojego przywódcę Knoxa, który jest kapitanem drużyny hokeja. Mężczyzna uważa się za chodzącą doskonałość, pępek świata, który może mieć i otrzymać, czego tylko zapragnie, może i dotychczas jego świat właśnie na tym się skupiał, ale czy to nie są jedynie pozory, które mają ukryć coś zupełnie innego?
Lexi ze swoją przyjaciółką Lizzie wprowadza się do akademika, gdzie szybko przekonuje się, że drużyna hokeja wyznaje nowe „prawo”, któremu wszyscy się podporządkowują. Wielbiony przez wszystkich Knox wypełniony po brzegi potężnym ego, nie znosi sprzeciwu i uważa, że jest osobą, która ma prawo rozstawiać innych po kątach. Niestety spotkanie z kruchą dziewczyną o niezwykłej sile charakteru jest dla niego niczym zimny prysznic, na który nie ma zamiaru sobie pozwolić.
Lexi jest chodzącym przeciwieństwem tak wielu książkowych bohaterek, które aż powalały swoją naiwnością i bezradnością, że zamiast sympatii otrzymywały skrzywiony uśmiech wraz z komentarzem, „co ty tu mała wyczyniasz?” Archibald jest zupełnie inna, wulkan energii, emocji, które trudno jest okiełznać. Ma w sobie wiele sprzeczności, w kontaktach z Knoxem bardzo często przechodzi od ataku poprzez postawę obronną. Lexi jest wyszczekana, walczy o siebie nie pozwalając innym rozstawiać się po kątach. Bo niby, dlaczego by miała? Na szacunek trzeba zasłużyć, a nie go wymagać.
Knox jest atrakcyjnym bohaterem, muskularny, inteligentny, zły i niebezpieczny. Wiesz, że nie powinnaś mu się przeciwstawiać, bo to nie skończy się dobrze. W ocenie jego postaci czytelnik się mota odczuwając przewodnie zawarte w książce uczucia, od nienawiści do miłości, zwłaszcza, że pod szorstką powierzchownością, którą emanuje dookoła ukrywa się dość dobry facet. To nie tak, że nic go nie rusza, bo w środku czuje znacznie więcej, nie chcąc zmienić się w kata, po prostu boi się okazać słabość, nie pozwala sobie na to, aby ją mieć.
Prowadzona przez drużynę gra ma swoją punktację, jednak zupełnie inną prowadzi Lexi z Knoxem, chociaż na dobrą sprawę wcale nie są tego świadomi. Każde z nich chce postawić na swoim, walczy, szarpie się i ma nadzieję na wygraną, chociaż nie są świadomi, co stoi na piedestale.
Bohaterowie są różnorodni, jedni bardziej spokojni, inni bardziej agresywni, jednak myślę, że można wśród nich znaleźć sobie swojego ulubieńca. Przyjaźń między nimi jest dość mocno zaakcentowana ze wszystkimi wzlotami i upadkami. W pewnym momencie Lexi wpada w poważne kłopoty, nie było dla mnie zaskoczeniem, kiedy się dowiedziałam, kto jest za nie odpowiedzialny, od początku nie darzyłam tego samca sympatią, wydał mi się śliski i niebezpieczny. Nie pomyliłam się.
Snieznooka 2018-09-18 17:15:32

Książka napisana jest ciekawie i na pewno wciąga. Dwoje głównych bohaterów ma silne charaktery i są dobrze opisani co pozwala czytelnikowi poznać ich lepiej, a także zrozumieć niektóre z ich akcji/reakcji. Napisałam niektóre gdyż momentami miałam wrażenie, że czytam książkę o nastolatkach (gimnazjum i ten okres) aniżeli o osobach w collegu (19/20 lat).
Lexi jest pełna energii i na pewno nie potrzebuje żadnego faceta aby ją ratował czy umilał czas. Ona wie czego chce i jak nie lubi być traktowana.
Knox jest typowym bogatym aroganckim facetem. Pomimo że wyjaśnione jest dlaczego tak a nie inaczej traktuje Lexi i inne dziewczyny, nadal bym mu przetrzepała tyłek jakbym to był mu syn. 😉
Książka podobała mi się że była napisana z obu perspektyw przez co poznaliśmy obu bohaterów a także mogliśmy bardziej poznać ludzi otaczających Lexi i Knoxa.
Jest to typowa hate-love, enemies to lovers historia, którą czyta się szybko ale także trzyma w napięciu i ma sceny które są HOT.
Polecam.LinaR 2019-01-08 23:43:08