Strata, bliskiej osoby jest dla człowieka dotkliwym doświadczeniem, po którym bardzo trudno się jest pozbierać, kiedy z serca pozostały jedynie fragmenty dobrych wspomnień i niespełnionych planów. Kiedy nie będzie już wspólnego „dalej”, trzymania za ręce czy spoglądania w niebo, wielogodzinnych rozmów, które zdawały się nie mieć końca. Skończył się pewien etap, a rozpoczął zupełnie nowy walki o siebie, poukładania rozbitych odłamków i wygładzania ich krawędzi. Próba pochłonięcia oddechu w płucach bez odczuwania egzystencjalnego bólu, który czasami zmienia się w fizyczny.
Adam Silvera w swojej książce „Zostawiłeś mi tylko przeszłość” opowiada wzruszającą historię miłosną, która nie kończy się happy endem, ślubem, czy wspólnym domem z wielkim ogrodem. Nic nie szkodzi, nie traci bowiem uroku, lekkości i pewnego rodzaju słodkości rodzącego się niewinnego uczucia. To opowieść, która daje nadzieję, o tym, że pewne spotkania są nam pisane, aby ukształtować nasz charakter, pomóc odnaleźć się w świecie i pozwolić przeżyć coś niesamowitego. Wypalają piętno w duszy, która wcale nie staje się blizną, a pamiątką, którą należy pielęgnować.
Mamy wrażenie, że zaczynamy czytać koniec pewnej opowieści, tymczasem dla bohatera jest to początek nowego życia, w którym zabrakło wyjątkowej osoby. Silvera opowiada historię Griffina, chłopaka, który cierpi na pewne zaburzenia i jego najlepszego przyjaciela Theo, który z czasem staje się kimś więcej. Pierwsza miłość szczera i niewinna, zapamiętana zostaje na całe życie, mimo, że ich drogi się rozdzielają. W wyniku nieszczęśliwego wypadku Theo umiera pozostawiając za sobą niewyobrażalną pustkę, której nie sposób będzie wypełnić. Ten miłośnik „Gwiezdnych wojen”, puzzli i historii obrazkowych po prostu zniknął. Czytelnik staje się powiernikiem Griffina, który nie potrafi sobie poradzić z tak dotkliwą stratą, jednak nie on jedyny odczuwa ból. Jackson jest obecnym chłopakiem Theo z Kalifornii, gdzie przebywał i studiował, także jest przytłoczony minionymi wydarzeniami. Spotkanie tych dwóch młodych mężczyzn następuje na pogrzebie tego, który ich ze sobą w pewien sposób łączył. Jak ono przebiegnie? Z doświadczenia wiemy, że spotkanie byłego i obecnego partnera nie zawsze, a wręcz w zaskakującej większości nie przemija bez problemów. Tutaj sytuacja wygląda nieco inaczej, Silvera podsuwa nam pewne spostrzeżenia, a także nadzieję na to, że Jackson może stać się kimś kto w pełni zrozumie Griffina. W pewien sposób obaj „jadą na jednym wózku”, odczuwają stratę równie mocno, tak samo mają pogruchotane serce. To spotkanie daje nie tylko obawy, jak panowie się skonfrontują, ale i nadzieję, że wspólnie pokonają traumę i cierpienie.
Griffin zabiera nas w przeszłość, tą wyjątkową dla niego, z której czerpie garściami z obecności przyjaciela, którego zna od dziecka, prawie od zawsze. Tego, który obudził w nim uczucie, skradał pocałunki, a także grał na konsoli. Odpowiednio dawkuje wydarzenia mające miejsce w chwili obecnej powracając pamięcią do czasu, kiedy jego życie było szczęśliwsze. Snieznooka 2018-09-20 22:25:02