Wiesz dobrze że jednym z moich koników jest Turcja. Nie, nie oglądałam Wspaniałego Stulecia choć uważam że Halit Ergenc to bardzo przystojny mężczyzna. Od czego to się zaczęło…. Być może właśnie przez osmozę wchłonęłam telenovele tureckie. Być może to wina (zaleta, zaleta) pana Szabłowskiego i Nicponia Literackiego. A być może to tak mnie natchnął wielki polityk, sam Ataturk? To nie ważne. Ważne jest że dzięki tym wszystkim ludziom i rzeczom bardzo polubiłam książki o Turcji. Dziś przychodzę do ciebie z „Wróżąc z fusów” Marceliny Szumer – Brysz. Na początku było sporo o polityce więc miałam mieszane uczucia. Jakoś mnie do tego obiektu nie ciągnie (chociaż zawsze idę na wybory, takie mam prawo i obowiązek). A później, w trakcie czytania to było takie ciekawe. Pani Szumer – Brysz opowiadała o kryzysie imigracyjnym w Turcji, o homofobii, o religii, o tureckich serialach. O przeżyciach własnych, bo sama kilka lat żyła na Bliskim Wschodzie, wyszła za Turka (i się rozwiodła). O różnicach między Turcją Wschodnią i Zachodnią. To było takie ciekawe, interesujące że znowu miałam żal że książka jest tak krótka. Absolutnie polecam. Antonia 2019-03-20 21:15:35