Współcześnie wydaje mi się, że motywy, jakie Seltzer zawarł w swojej książce nie są już tak nowe, ani nie wzbudzają takiej grozy i strachu, jak przed czterdziestu laty. Zresztą nie da się ukryć, że Omen był dla wielu późniejszych pisarzy i scenarzystów prawdziwą kopalną inspiracji. Któż bowiem nie zna symboliki trzech szóstek, albo dziecka szatana, które przyszło na świat, by nad nim zawładnąć? Pomimo tego Omen czytało mi się bardzo dobrze, nawet wiedząc jak potoczą się losy Thorna i Damiena. Ogromny w tym udział ma to, że autor nie podaje niczego wprost. Bohaterowie nie dopuszczają do siebie, że z Damienem może dziać się coś złego, że on sam jest zły. Zrzucają to wszystko na zmęczenie, przepracowanie, czy na brak należytej uwagi poświęcanej synowi. Aż jednak jest za późno i Thorn zaczyna wszystko rozumieć... Co więcej, Damien sam do końca nie rozumie kim jest, dlaczego zwierzęta zachowują się dziwnie w jego obecności i z jakiego powodu nie może znieść bliskości kościoła. To tym bardziej pogłębia niesamowity nastrój książki.

Siła tej powieści tkwi zatem w bardzo dobrze wykreowanym klimacie grozy, w wielu ciekawych scenach, oraz w świetnym zakończeniu. Bynajmniej nie jest ono szczęśliwe i pozostaje otwarte, co nadaje książce jeszcze bardziej szczególnego wydźwięku. Bardzo mocno zaznaczone są tutaj kwestie religijne - mamy wiele cytatów mówiących o potomku szatana, kiedy ma nadejść i jakie znaki będą temu towarzyszyć. Wszystko to bardzo umiejętnie autor wplótł w fabułę swojej książki jak i filmu, interpretując niektóre kwestie wedle współczesnych mu realiów. Dzięki temu Seltzer stworzył interesującą, ale przede wszystkim spójną całość. Oczywiście, chwilami można poczuć, że książka została napisana przez początkującego pisarza, ponieważ czasami nie wszystko było tak dobrze przedstawione, czy opisane jakby należało. Niemniej jednak w trakcie czytania praktycznie nie zwracałem na to większej uwagi - akcja nie pozwala na nudę, szczególnie pod koniec książek.

Wizualnie książka prezentuje się bardzo ciekawie. Będzie ona wydana w twardej oprawie, jak wiele z pozycji z Klasyki Grozy od wydawnictwa Vesper z niezwykle klimatyczną okładką oraz ilustracjami Krzysztofa Wrońskiego. Na samym końcu znajdziemy dodatkowo Posłowie autora do polskiego wydania, w którym przedstawia okoliczności powstania pomysłu na film oraz gdzie szukał inspiracji. Dodatkowo znajdziemy również drugie posłowie - Mateusza Zimmermana Diabelskie nasienie/Witaj, Szatanie, które przybliża czytelnikowi bardziej szczegółowo okoliczności powstania Omenu, najważniejsze motywy i wątki, różnice fabularne między książką a filmem i o kolejnych sequelach filmowych. Była to dla mnie prawdziwa skarbnica wiedzy, dzięki której zdecydowanie lepiej zrozumiałem całą tę historię, jak powstała i dlaczego jest uznawana współcześnie za klasykę grozy.

Omen powstały ponad czterdzieści lat tamu jako powieściowa adaptacja filmu o tym samym tytule wciąż potrafi zainteresować i wzbudzić grozę. Wiele ciekawych scen i motywów dziś uznawanych za klasyczne, interesujące interpretacje i otwarte zakończenie, powodują, że była to książka, przy której miło spędziłem czas.Hrosskar 2018-10-08 18:26:53

tak jak filmowy "Omen" to jeden z moich ulubionych horrorów (nie ten nowy, wolę oryginał) tak ta książka właśnie stała się najlepszym horrorem jakim w życiu czytałam. Od filmu różnią go tylko niuanse, doskonale znałam przebieg akcji a i tak w pewnych momentach... Autentycznie byłam spięta!
Posłowie od autora specjalnie dla polskiego wydania było równie niepokojące co sama książka, a perełka przypominająca czytelnikom historię powstania książki (i filmu) dla takiego fana jak ja była wprost nieoceniona.

Polecam wszystkim!Mocnosubiektywna 2018-12-19 12:21:55