Czy domy mogą być złe same w sobie? Niektóre na pewno wywołują ciarki i wzbudzają niepokój swymi mrocznymi wnętrzami i nieprzyjazną atmosferą. Takich emocji doświadczyłam również czytając tę książkę. Nie znajdziemy tu galopującej akcji, ale stopniowo narastające napięcie, ciekawość i wręcz poczucie zagrożenia. Lubię takie opowieści i z pewnością obejrzę również serial nakręcony na jej podstawie.

Doktor Montague chcąc przeprowadzić eksperyment w domu, uchodzącym za nawiedzony, zaprasza do niego trzy osoby, których zadaniem jest korzystanie z gościny i notowanie wszelkich paranormalnych odczuć i wydarzeń, z którymi mogą się tu zetknąć. Gośćmi, oprócz doktora, znawcy okultyzmu, są dwie młode kobiety Eleanor i Theodora oraz przyszły spadkobierca domu – Luke. Początkowo wszyscy zdają się dobrze bawić spędzając czas na rozmowach, grach, spacerach i spożywaniu wykwintnych posiłków przygotowywanych przez mrukliwą Panią Dudley. Z czasem jednak zaczynają dziać się zjawiska niewytłumaczalne, które powodują, że atmosfera się zagęszcza, a w bohaterach rodzi się strach. Ktoś, lub coś bawi się nimi, a zabawa ta nie może skończyć się dobrze.

Można powiedzieć, że jest to klasyczna opowieść o nawiedzonym domu ze wszystkim, co znaleźć się w niej powinno. W książce nie ma rozlewu krwi i nie znajdziemy wielu powodów do strachu, ale na pewno doświadczymy klimatu tajemnicy, niepokoju i dreszczu emocji. Autorce udało się wykreować zarówno ciekawych bohaterów, jak i atmosferę grozy, co przy ponadczasowej fabule dało rewelacyjny efekt.czytanie.na.platanie 2018-11-08 21:37:01