"Będziesz milczeć wiecznie, a ja zniknę w ciemności."
🔪
Punktem wyjścia dla powstania książki „Obsesja zbrodni” były niewyjaśnione sprawy gwałtów i morderstw popełnionych przez jednego i tego samego sprawcę w latach 70. i 80. XX wieku w USA na terenie Kalifornii.
🔪
Sprawca atakował kobiety w ich własnych sypialniach, mordował mężów na oczach żon i dokonywał kradzieży rzeczy osobistych. Za każdym razem drobiazgowo zbierano dowody, zabezpieczano ślady, zachowano nawet DNA sprawcy i sporządzono dokładny portret psychologiczny. Ci, którzy przeżyli, starali się opisać swojego oprawcę jak najdokładniej. Świadkowie podawali szczegóły dotyczące pojazdów, jakimi mógł się poruszać.
🔪
Trzy dekady później Michelle McNamara opisuje te przestępstwa w książce przeplatając je także własnymi wspomnieniami, w tym wątkami dotyczącymi prowadzonych przez siebie poszukiwań tego nieuchwytnego gwałciciela i mordercy.
🔪
„Obsesja zbrodni” to w efekcie zbiór jej obsesji na punkcie tego mordercy którego nazwała Golden State Killer. Zainteresowała się prawdziwą zbrodnią jako nastolatka po nierozwiązanym morderstwie młodej dziewczyny w jej domu. Duża część tej opowieści dotyczy tego, w jaki sposób ta sprawa miała ją obsesję, i nie próbuje ona zrozumieć, jak wiele zajęło jej życie. Jest to również opowieść o wpływie, jaki potwór wywarł na terroryzowane społeczności oraz o tym, w jaki sposób postęp technologiczny w ciągu kilku dekad skrócił dystans pomiędzy podejrzliwością a obawą.
🔪
Bardzo dobrym połączeniem thrillera, kryminału i reportażu. Od samego początku podążamy za Michelle tropem seryjnego zabójcy. Zbieramy dowody, poznajemy szczegóły dochodzenia, zapoznajemy się z zeznaniami ofiar licznych gwałtów. Poświęcenie McNamary kosztowało ją ostatecznie życie. Być może nie wytrzymało jej serce, być może jej psychika. Zmarła nagle w trakcie pracy, wskutek przedawkowania leków o właściwościach psychoaktywnych. Jej mąż, Patton Oswalt, zatrudnił do dokończenia jej dzieła dziennikarza śledczego Billy’ego Jensena i dotychczasowego współpracownika McNamary – Paula Haynesa. Wspólny wysiłek opłacił się nie tylko ze względu na upamiętnienie McNamary, ale również jako pomoc w sprawie ujęcia Golden State Killera. Okazało się bowiem, że premiera prasowa książki niemal zbiegła się w czasie z momentem aresztowania seryjnego mordercy.
Niestety książka ma też jedną wadę. Jest bardzo nierówna. Od rozdziałów bardzo dobrych, gdzie trudno było się oderwać od lektury, po rozdziały przeciętne i mało ciekawe. Zapewne powodem tego był fakt iż Książka powstała w dużej mierze, w oparciu o notatki i zapiski autorki.
🔪
Mimo tego uważam ją za bardzo ciekawą pozycję i mimo miejscami niełatwego odbioru, wartą poświęcenia jej uwagi. Spursmaniak 2019-01-31 17:30:45

Zanim zaczęłam "Obsesję zbrodni", obiecałam sobie, że nie będę czytać nic, co ma związek z pojmaniem Golden State Killera. Po prostu nie chciałam sobie spoilerować. Jasne, wcześniej obiło mi się o uszy, że ten "cold case" został rozwiązany, ale ponieważ nie byłam zaznajomiona ze szczegółami sprawy, wiedza szybko uleciała mi z pamięci. I dobrze, bo dzięki temu mogłam podejść do lektury "na czysto".
Szperacz z Visalii (Visalia Ransacker) dokonał serii włamań na tle rabunkowym oraz w wyniku strzelaniny uśmiercił jedną osobę (w latach 1974-1975). Gwałciciel ze Wschodniej Strony (East Area Rapist - EAR) dokonał co najmniej 50 gwałtów na terenie 7 hrabstw Kalifornii Północnej (w latach 1976-1979). Pierwotny Nocny Łowca (Original Night Stalker - ONS) popełnił co najmniej 13 (według najnowszych danych) morderstw (w latach 1979-1986) o podłożu seksualnym. Wszystko wskazywało na to, że sporo złych ludzi postanowiło osiedlić się na terenie jednego stanu. Na szczęście, dzięki technikom badania DNA udało się ustalić, że Szperacz z Visalii, EAR oraz ONS to w rzeczywistości jedna osoba. Okazało się, że to jedna z największych spraw w historii USA. Olbrzymia ilość służb zaangażowanych w śledztwo, mnóstwo środków, apele do obywateli i... nic. Przez ponad 30 lat właściwie nie poczyniono postępów. Jednak, dzięki zaangażowaniu grupy internetowych detektywów, sprawę udało się rozwiązać w kwietniu 2018 roku.
Książka nie zawiera najnowszych faktów dotyczących schwytania mordercy. Z całą pewnością jest jednak najpełniejszą, najbardziej szczegółową publikacją opisującą tę sprawę, do momentu jej rozwiązania. Ja zrobiłam tak: przeczytałam książkę, a potem uzupełniłam wiedzę o nowe informacje dostępne w internecie. Nieustanne przeskoki czasowe w opowieści trochę utrudniały mi poskładanie wszystkich faktów. Gdyby nie mapka i podsumowanie zamieszczone na początku, to byłoby ciężko. Przydługie opisy życia prywatnego autorki również nie pomogły - pewnie gdyby sama mogła dokończyć książkę to by było inaczej. Mimo wszystko dość mocno mnie wciągnęła. murder.in.the.library 2019-02-05 20:06:18