Początkowo akcja tej powieści toczy się dość mozolnie, brakuje w niej zrywu i porywających wydarzeń. Jednak już po kilkudziesięciu stronach totalnego spokoju wszystko nabiera rumieńców, tempo przyśpiesza, wydarzenia nabierają blasku i się krystalizują, otrzymujemy to, czego możemy się spodziewać po autorze. Aura sprzyjająca tajemniczości, elektryzujące opisy scenerii, dziwni i zaskakujący bohaterowie i ich niespodziewane przygody przyprawiają o nieustanne palpitacje serca. Ja byłam uczestnikiem tajemniczej gry, uciekałam razem z bohaterami, walczyłam, z każdym kolejnym krokiem byłam coraz mocniej uwikłana w całą sytuację, momentami byłam bezsilna i bez pomysłu na zwycięstwo. Targały mną różnie skrajne emocje w zależności od sytuacji, w jakiej się znajdowałam. Ciało przeszywał dreszcz podniecenia i strachu, cały czas krążyło wokół mnie pytanie: przecież mogą mnie dogonić i zabić, co robić? Naprawdę, sami musicie spróbować zaczerpnąć choć szczyptę emocji, które zapewnił nam Lee Child. Obok tych wydarzeń nie można przejść obojętnie, zostawiają w nas swój ślad, trwały ślad.
Z jednej strony mamy Jacka, bohatera – według mojej oceny – nie do końca realnego. Samotny wilk, pokonujący wszystkich, którzy staną na jego drodze, zawsze wychodzący zwycięsko z każdej potyczki. A z drugiej strony całkiem normalnych, z przyziemnymi i codziennymi problemami, doświadczonych przez życie bohaterów - kanadyjską parę. Ale ta celowa kompilacja bohaterów o zróżnicowanym stopniu realności nadaje powieści smaku, pikanterii i utwierdza w przekonaniu, że pomimo piętrzących się trudności i niepokojów, zwycięży dobro.
„Czas przeszły” mistrza kryminału Lee Childa to wyniesione na wyżyny kunsztu literatury sensacyjnej dzieło. Utwierdza nas w przekonaniu, że warto walczyć o poznanie swojej przeszłości, ale uczy też, nie powinno się kwestionować wyborów najbliższych i ich decyzji, trzeba mieć świadomość, że były one podejmowane kiedyś – w przeszłości, w określonych okolicznościach, o których możemy się dowiedzieć tylko z opowieści. Nie powinno się nikogo za to potępiać, wielką sztuką jest zrozumieć postępowanie i wybory najbliższych z przeszłości i wybaczyć. To tylko potrafią nieliczni, ludzie o wielkim sercu i ogromnej pokorze. Nie oceniaj nigdy innych, nie wiesz, dlaczego postąpili tak, a nie inaczej.
Emocjonująca i pochłaniająca gra ludzkimi emocjami, dostarczająca niezapomnianych wrażeń i wzruszeń. Cała kompozycja przemyślana, oryginalny i nietuzinkowy pomysł na fabułę. Grad emocji zagwarantowany do samego końca. Polecam szczególnie osobom o zdrowych nerwach, osoby chorujące na serce zalecam trzymać jak najdalej od tej powieści.Ambros 2019-01-28 21:02:39