John Raymond Legrasse, doświadczony nowoorleański policjant, podczas policyjnego nalotu na dziuplę handlarzy żywym towarem, odnajduje makabrycznie okaleczone zwłoki młodej kobiety. Była ona torturowana a z jej pleców zdarto płat skóry. Wszystkie tropy prowadzą do niewyjaśnionej sprawy z przeszłości, gdzie podobnych zbrodni dokonywała okultystyczna sekta. Inspektor rusza tym śladem, zanurzając się w mroczny oddech miasta i budzące grozę bagna.
🕷
Niektóre miasta mają niepowtarzalny klimat - emanują magią i niezwykłą atmosferą. Jednym z nich jest Nowy Orlean gdzie narodził się jazz, ludowe wierzenia idą ramię ramię z postępem. To właśnie tutaj autor umieścił swoich bohaterów, gdzie przyjdzie się im zmierzyć z elementami mitologii Cthulu. Mimo, iż książka nawiązuje do literatury H.P. Lovecrafta, to jednak jest to bardziej kryminał niż horror.
🕷
Główny bohater to gliniarz z krwi i kości, nie bojący się przechadzać ciemnymi uliczkami miasta czy zaglądania do lokalów z wątpliwą reputacją. Mnie on przekonał do siebie i z przyjemnością obserwowałem jego zmianę podejścia do wierzeń w czarną magię, która wyłania się z kart książki, oraz jego metody śledcze, które nie zawsze były zgodne z literą prawa. Jednak to nie bohaterowie mnie tutaj zachwycili a samo miasto. Autor kapitalnie ukazał panującą w latach 20 minionego wieku tam atmosferę. Zaułki Nowego Orleanu tętnią jazzem i spływają przemycanym alkoholem a bagna spowija budząca grozę mgła okultyzmu. Autor świetnie przedstawił panującą atmosferę w mieście tak, że czytelnik może uwierzyć, że właśnie tam się znajduje. Do tego delikatnie wpleciony wątek grozy wprost z literatury Lovecrafta spowodowały, że książka mimo kilku niedociągnięć i skaczącego miejscami napięcia jak sinusoida bardzo mi się spodobała. Cieszę się że autor dużo miejsca poświęcił oddaniu natury miasta bo udało mu się to znakomicie.
🕸🕷
Jeśli lubicie kryminały i nie przeszkadza Wam w nich wplecione wątki okultyzmu, to śmiało sięgnijcie po tę książkę. Zarówno fani horrorów jak i kryminałów powinni być zadowoleni. Spursmaniak 2019-03-25 17:16:58

Najpierw była Jaśmin i jej podcast o pani Delphine LaLaurie. To była… cytując klasyka zła kobieta. Okaleczała, wiązała, mordowała swoją służbę i nie tylko. Z tego filmu dowiedziałam się o Macieju Lewandowskim i jego książce „Cienie Nowego Orleanu” i postanowiłam przeczytać tę książkę. Bo zakochałam się kiedyś w Nowym Orleanie. Te ciemne uliczki, Dzielnica Francuska, kawiarenki, speluny, Mardi Gras. Nie byłam tam (jeszcze) ale ja czuje ten klimat. I dlatego chciałam przeczytać tę powieść. Rozgrywa się ona w latach dwudziestych XX wieku, kiedy Ameryka była przesiąknięta jazzem i przemycanym alkoholem (bo w tamtych czasach była prohibicja). Ostatni sprawiedliwy, policjant John Legrasse musi rozwiązać zagadkę zniknięcia kilku kobiet. Jak to było w dawnych czasach jego poczynania były na wpół legalne ale on jak zwykle chce sprawiedliwości. Za wszelką cenę. Zanurza się w ciemne uliczki, w luizjańskie bagna a tam odkrywa tajemnice, potwory i demony w ludzkich skórach. I musi się z nimi zmierzyć a także z własną przeszłością bo ciągle przypominają mu się wojenne historie. Bardzo mroczny, doskonały kryminało – horror. Polecam. Antonia 2021-05-06 22:02:21