Powieść została napisana w narracji pierwszoosobowej, czyli z perspektywy Spensy i to ona jest narratorką w książce. Powoduje to, że mamy niesamowitą okazję szczegółowo poznać jej losy, uczucia i plany. Jest to młoda dziewczyna, ale o niezwykłej sile charakteru, ogromnej ciekawości i zawziętości. Na każdym kroku - od egzaminu na pilota, po szkolenie i latanie, napotyka przeszkody, które mają ją zniechęcić do kontynuowania szkolenia i zrealizowania swojego marzenia. Jednak Spensa nie poddaje się, walczy zawzięcie i ćwiczy na symulatorze, żeby pokazać wszystkim, że nie jest tchórzem i że będzie dobrym pilotem. Nie boi się przy tym ryzykować, żeby zdobyć informacje, czy naprawić dziwny statek, który ma zupełnie inną budowę niż znane jej statki. Nie sposób zatem nie śledzić uważnie jej przygód i zmagań z nieprzychylnymi jej ludźmi.

Świat w jakim przyszło żyć Spensie jest nie do pozazdroszczenia. Nieustannie mamy zagrożenie ze strony Krelli, którzy pragną zniszczyć ludzką cywilizację, chroniącą się w jaskiniach i jednocześnie nie dopuścić do przejęcia przez ludzi spadającego złomu, zawierającego wiele cennych urządzeń. Świat ten poznajemy wraz ze Spensą - jak wygląda życie w jaskiniach, jak funkcjonują myśliwce i zastosowanej w nich technologii, jak wygląda szkolenie na pilota myśliwca, czy jakie były największe bitwy w historii. W trakcie lektury pojawia się również wiele tajemnic i pytań o to kim są Krelle, dlaczego nieustannie atakują ludzi, czy dlaczego ojciec Spensy zdradził. Na część z tych pytań Sanderson odpowiada w emocjonującym finale, ale wiele kwestii wciąż pozostaje owiane tajemnicą i niewiadomą. Dlatego czekam z niecierpliwością na kolejny tom! Patrząc z perspektywy całej książki, to kolejny raz konstrukcja świata przedstawionego mnie ogromnie zaciekawiła i nie jest wcale taka oczywista jakby się mogło na pierwszy rzut oka wydawać. Wszystko u Sandersona ma swój cel i nie inaczej jest przypadku tej książki.

Spensy nie sposób nie polubić i nie kibicować jej w dążeniu do własnych marzeń. Bo to właśnie o tym jest ta książka. O przezwyciężaniu przeciwności losu i dążeniu do upragnionego celu, kiedy los rzuca nam kłody pod nogi. Spensa miewa chwila kryzysu, kiedy giną jej koledzy ze szkolenia, kiedy musi spać w jaskini, ponieważ nie może spać razem z członkami swojej eskadry, ale nie nigdy się nie poddaje. Zawsze może liczyć na swojego przyjaciela Riga, z którym dzieli marzenie o zostaniu pilotem, na instruktora Cobba, przyjaciela jej ojca, czy członków eskadry. I choć zdaję sobie sprawę, że to młodzieżówka, którą bardziej zachwycą się osoby ode mnie młodsze, to mnie również oczarowała.

Do gwiazd jest to bardzo ciekawie napisana książka science-fiction o dążeniu do własnych marzeń i przezwyciężaniu wszelkich trudności. Choć jest ona skierowana bardziej do młodzieży, to uważam, że również starsi czytelnicy będą bardzo dobrze wspominali jej lekturę. Polecam!Hrosskar 2019-04-14 21:10:17