Opis: Harmonia caelestis - Esterhazy Peter

Ogłoszona w 2000 r. Harmonia caelestis Pétera Esterházyego stała się prawdziwą sensacją literacką nie tylko na Węgrzech, ale w całej niemal Europie.
Péter Esterházy, potomek jednego z najstarszych i najświetniejszych węgierskich rodów arystokratycznych, jest pisarzem poszukującym nowoczesnych środków wyrazu. W obszernej powieści Harmonia Caelestis autor opowiada o swoim rodzie i rodzinie – nielinearnie, wieloznacznie, w pełen paradoksów i humoru sposób. Dzieli się wszechstronną i częstokroć bolesną refleksją nad rolą ojca i ojcostwa, a także nad sytuacją syna. Wiele miejsca poświęca opisowi ostatnich dwóch pokoleń rodu, które podobnie jak cała pozostała w kraju po II wojnie światowej arystokracja węgierska, padły ofiarą wysiedlenia. Dowiadujemy się, w jaki sposób przetrwały te lata, zachowując godność i styl, zdobywając jednocześnie wiele rozmaitych doświadczeń. Ten fragment trudnej, powojennej historii Węgier w powieści Pétera Esterházyego został pokazany właściwie po raz pierwszy w literaturze tego kraju.

Péter Esterházy (ur. 1950 w Budapeszcie) – prozaik i eseista węgierski. Absolwent budapeszteńskiego gimnazjum pijarów. W 1974 uzyskał dyplom matematyka na Uniwersytecie Loránda Eötvösa w Budapeszcie. Od 1978 utrzymuje się z pracy pisarskiej. Już pierwsze tomy opowiadań Fancsikó és Pinta, 1976, („Fancsikó i Pinta”) oraz Pápai vizeken ne kalózkodj!, 1977 („Na wodach papieskich nie uprawiaj piractwa!”), zapewniły mu miejsce wśród czołowych przedstawicieli pokolenia pisarzy debiutujących w latach siedemdziesiątych, którzy zainicjowali przełom w literaturze węgierskiej. Satyryczna powieść Termelési-regény, 1979, („Powieść produkcyjna”) przyniosła mu rozgłos i uczyniła jednym z twórców węgierskiego postmodernizmu. W podobnej konwencji mieści się cykl pięciu powieści noszących wspólny tytuł Bevezetés a szépirodalomba („Wstęp do literatury pięknej”): Függő, 1981, („Zależna”); Ki szavatol a lady biztonságáért?,1982, („Kto ręczy za bezpieczeństwo Lady?”); Fuharosok, 1983, („Wozacy”); Kis Magyar Pornografia, 1984, („Mała węgierska pornografia”) oraz A szív segédigéi, 1985, wyd. pol. 1994, 1998, („Czasowniki posiłkowe serca”)), która uchodzi za najwybitniejsze osiągnięcie cyklu. Sensacją był wydanie Tizenhét attyk, 1987, („Siedemnaście łabędzi”), fikcyjnych wyznań kobiety ukrywającej się pod pseudonimem Lili Csokanai, która opowiada współczesną historię językiem stylizowanym na siedemnastowieczny. Wydał poza tym powieści: Hrabal könyve, 1990; wyd. pol. 2003, („Księga Hrabala”); Hahn-Hahn grófnő pillantása, 1992, („Okiem hrabiny Hahn-Hahn”); Egy nő, 1993, („Pewna kobieta”); Javított kiadás, 2002, („Wydanie poprawione”); tomy esejów i publicystyki: A kitömött hattyú, 1988, („Wypchany łabędź”); Az elefántcsonttoronyból, 1991, („Z wieży z kości słoniowej”); A halacska csodálatos élete,1991, („Cudowne życie rybki”). Esterházy jest laureatem około dwudziestu nagród literackich węgierskich i zagranicznych, m.in. Milána Füsta (1983), Tibora Déryego (1984), Attili Józsefa (1986), Gyuli Krúdyego (1990), Sorosa (1992), Premio Opera di Poesia (1993), Lajosa Kossutha (1996), Państwowej Nagrody Austriackiej (1999).

Szczegóły: Harmonia caelestis - Esterhazy Peter

Tytuł: Harmonia caelestis
Autor: Esterhazy Peter
Producent: CZYTELNIK
ISBN: 9788307030951
Język oryginału: węgierski
Tłumacz: Worowska Teresa
Rok produkcji: 2007
Ilość stron: 704
Format: 15 x 21
Oprawa: Twarda

Recenzje: Harmonia caelestis - Esterhazy Peter