Bakterie i wirusy to nie moja działka. Nie znam się na nich. Zawsze nie pamiętam, która choroba jest wywoływana przez bakterie, a która przez wirusy. Mimo tego, jeszcze w czasach szkolnych lubiłam poznawać objawy różnych chorób i przeglądać zdjęcia pacjentów z widocznymi skórnymi zmianami. Lubię poznawać choroby. Jestem też świadoma, że ta wiedza jest nieusystematyzowana i zrobił się z niej chaos w mojej głowie. Kiedy zobaczyłam książkę „Epidemia. Od dżumy, przez HIV, po ebolę" wiedziałam, że muszę się z nią zapoznać. Spodziewałam się, że poznam ciekawostki na temat różnych chorób. Czy tak się stało?

Początek książki był dla mnie trochę ciężki do przebrnięcia. Opisywane historie mnie nudziły i miałam wrażenie, że będę się męczyć z tą książką. Jednak im więcej historii poznawałam, tym bardziej zaczęła ciekawić mnie treść tej pozycji. Pani Shah opowiada nam swoją własną historię zetknięcia się z bakterią, ale także przybliża nam rozwoje różnych chorób w różnych latach w różnych państwach oraz sposoby radzenia sobie z nimi w tamtych czasach. Książka obfituje w ciekawostki, z którymi aż chce się dzielić z tymi mniej wrażliwymi znajomymi, ale także posiada nudne fragmenty, przez które czytanie jej mi się dłużyło.

„Epidemia. Od dżumy, przez HIV, po ebolę" to nie jest książka dla każdego. Ci bardziej wrażliwi mogą nie zdołać przebrnąć przez obrazy chorób czy też opowieści jaką rolę w chorowaniu ma produkt defekacji. Lubię przeczytać od czasu do czasu jakąś książkę popularnonaukową, a temat książki pani Shah idealnie wpasował się w moje zainteresowania. Nie było to może książka, która cały czas trzymała mnie w zaciekawieniu, ale zdecydowanie jest to pozycja warta uwagi. AnnieK 2019-07-20 18:30:01

Nigdy bym nie przypuszczała, że książka o bakteriach może być tak ciekawa, dopóki nie sięgnęłam po „Epidemię. Od dżumy przez HIV po ebolę” Sonii Shah. Autorka zaproponowała nam wstrząsającą podróż po świecie drobnoustrojów, które zdolne są wywołać epidemie na wielką skalę, pochłaniające wiele ofiar a także wnikliwą analizę przyczyn, przez które bakterie stają się coraz groźniejsze i mają łatwiejszy dostęp do człowieka.
Co prawda tytuł jest być może trochę mylący, bo niewiele jest w książce informacji o dżumie czy HIV, historycznie autorka skupiła się raczej na cholerze, a współcześnie na pojawiających się nowych odmianach gryp, bakteriach SARS i ebola. W każdym z tych przypadków jednak podkreśla, że to ludzie sami sprowadzają na siebie niebezpieczeństwo. Autorka wyjaśnia, w jaki sposób rozprzestrzeniają się bakterie, skąd właściwie biorą się te nowe szczepy, które pojawiają się niespodziewanie w określonych miejscach na ziemi i sieją spustoszenie wśród ludności. Okazuje się, że nasze zwyczaje higieniczne, rozwój transportu, eksplorowanie dotychczas niedostępnych terenów, kontakt ze zwierzętami, które żyły w odosobnieniu sprzyjają przenoszeniu nieznanych wcześniej bakterii, a coraz większe nagromadzenie ludzi sprawia, że rozprzestrzeniają się w niespotykanym tempie. Do tego ludzkie ułomności, czyli chęć zysku albo ukrycia prawdy o niebezpieczeństwie, by nie zaszkodzić własnemu wizerunkowi, torują bakteriom łatwą drogę.
Sonia Shah włożyła naprawdę wielką pracę w stworzenie tego obszernego reportażu, bo tak chyba mogę nazwać jej utwór. Sięgnęła po dane historyczne, odwiedziła mnóstwo miejsc, które uważa się za źródła zarazy, przekopała się przez ogromne pokłady doniesień prasowych o epidemiach współczesnych. Wszelkie przedstawiane informacje opatrzyła przypisami, zaproponowała obszerna bibliografię. Pomimo tego, książkę czyta się łatwo, nie odczuwałam przesytu informacjami, ani przez chwile nie znudziłam się, ani nie myślałam o odłożeniu lektury na później.
Takie książki, jak ta, każą się zastanowić, dokąd zmierza nasz świat. Kiedy do wybuchających w różnych miejscach świata epidemii dodamy doniesienia o katastrofach naturalnych spowodowanych zmianami klimatu i zdamy sobie sprawę, że sami przyczyniamy się do tego, że dotykają nas takie nieszczęścia, wówczas rodzi się refleksja, że ludzkość gdzieś jednak pobłądziła, coś poszło nie tak. Lada chwila może stać się coś takiego, co nas zabije. Powinniśmy mieć to na uwadze, kiedy bezmyślnie eksplorujemy naszą planetę, wycinamy lasy i odwiedzamy miejsca, w których nigdy nas nie było. Prognozy każą zachować wielką ostrożność. Z tych powodów „Epidemia” powinna trafić na półkę każdego z nas, budzenie świadomości w tej kwestii jest kwestią odpowiedzialności za losy człowieka i naszej planety.
LiterAnka 2019-07-25 10:10:28