Ręce ojca
Aleksandra Julia Kotela
Ręce ojca
Aleksandra Julia Kotela
- Wydawnictwo: JanKa
- Rok wydania: 2019
- ISBN: 9788362247660
- Ilość stron: 320
- Format: 14.5x20.5cm
- Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
1 - 3 dni robocze + czas dostawy*Przy zamówieniu większej ilości egzemplarzy czas realizacji zamówienia może ulec wydłużeniu
Opis: Ręce ojca - Aleksandra Julia Kotela
Bohaterka powieści szuka odpowiedzi na ważne pytanie: do jakiego stopnia człowiek jest odpowiedzialny za to, kim jest, kim się staje, czy w stawaniu się tym jest wolny, czy też ograniczony ? genami, środowiskiem, w którym się rodzi, przeznaczeniem? Próbuje uporządkować swoje wnętrze i swoje życie, przemieszczając się i w czasie, i w przestrzeni, między Polską a Niemcami. Pozostaje nieustannie w drodze, co jest metaforą pragnienia przemiany. Szuka prawdy o swoim ojcu, którego nigdy nie znała, o jego przyjaźniach i miłościach, a okruchy rzeczywistości, o które się potyka, czynią z jej życia swoisty labirynt, zmuszający do ciągłych wyborów. Autorka stawia również pytanie, czy prawda musi być wyzwalająca, czy odkrywając ją, Julia nie zgubi siebie, a rozwiązanie rodzinnej zagadki przyniesie ulgę ? najbliższym ludziom, jej samej, czytelnikowi. A może chodzi o to, że historię trzeba opowiedzieć, by nie zwariować?
Tak, jak bohaterka tropi ślady przeszłości, Kotela szuka własnego stylu, stapiając w jedno powieść drogi, kryminał i romans, pisze więc rzecz ? w podwójnym sensie ? o próbie wyzwolenia się, o pragnieniu wolności.
Od autorki:
Żeby żyć świadomie, każdy człowiek musi stanąć w jakimś momencie przed pytaniem, czy ulegać losowi, naciskom zewnętrznym, czy kształtować siebie, wyzwoliwszy się z nacisków otoczenia, a to oznacza otwarcie na ciągłe sprzeczności, które musi w sobie godzić. Rodzimy się z pewnymi predyspozycjami, ale mamy kilka narzędzi i możemy nimi zarządzać. Każde życie ma otwarte zakończenie, nikt nie wie, jak się potoczy, dlatego nie warto przywiązywać się do schematów i tych ? z góry określonych ? predyspozycji. One są tylko wstępnym szkicem.
Tak jak bohaterka powieści, pochodzę ze Słupska i mieszkam w Heidelbergu. Studiowałam dziennikarstwo, ale wymagana słowna powściągliwość stanęła mi na drodze do znaczącego sukcesu w tej dziedzinie. Jonathan Carroll napisał gdzieś, że nie powinno się ufać ludziom używającym dwóch imion. Według mnie dwa imiona dają więcej przestrzeni, poszerzają perspektywę postrzegania siebie, ale to fakt ? sobie nie ufam. Pisząc, szukam prawdy, nie jestem jednak naiwna, wiem, że czeka mnie klęska. Nie dzielę charakterów na czarne i białe, a miłość uznaję za najtrudniejszy temat. Trzeba być szaleńcem, by próbować zamknąć w słowach porywy serca. Ale bywam przewrotna.
Szczegóły: Ręce ojca - Aleksandra Julia Kotela
Tytuł: Ręce ojca
Autor: Aleksandra Julia Kotela
Wydawnictwo: JanKa
ISBN: 9788362247660
Języki: polski
Rok wydania: 2019
Ilość stron: 320
Format: 14.5x20.5cm
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Waga: 0.445 kg
Recenzje: Ręce ojca - Aleksandra Julia Kotela
Ręce ojca, jedyny szczegół wiążący młodą Julię z człowiekiem, którego w jej życiu nigdy nie było. Wspomnienie? Wyobraźnia? Ojciec, postać wręcz mityczna, nieobecny, nieznany, mieszkający w innym kraju, który porzucił rodzinę zaraz po urodzeniu córki. Jego śmierć, spadek, przeprowadzka, poszukiwanie prawdy o tym kim, i jaki był. Miłość do starszego mężczyzny. Romans, kryminał i powieść drogi w jednym.
Aleksandra Julia Kotela w swojej powieści poszukuje odpowiedzi na pytanie, co decyduje o naszym życiu, otoczenie, wychowanie, geny, czy może wszystko po trochu? Czy mamy wpływ na to, jacy jesteśmy, jacy będziemy? Czy nasze życie zaprogramowane jest za pomocą kodu genetycznego? Choć książkę czytać zaczęłam z entuzjazmem, zakończyłam ją mocno psychicznie zmęczona. Język, którym posługuje się autorka jest językiem literatury, literatury z wyższej półki, w samej treści nie brak również odniesień do największych pisarzy świata. Obcowanie z taką formą pisarstwa było dla mnie rzeczywistą przyjemnością. Świetnie wykreowane postaci dodają książce niezwykłego uroku, trudno ostatnimi czasy o tak dobre portrety psychologiczne. Sama zagadka kryminalna jest na tyle nieprzewidywalna, że sama nigdy nie wpadłabym na jej rozwikłanie pomimo pojawiających się drobnych wskazówek. Akcja nie toczy się zbyt szybko, co potęguje napięcie i chęć poznania tajemnicy. Choć właśnie ona, tajemnica, przytłoczyła mnie najbardziej. Goniąc wraz z bohaterką za czymś, gdy to dostajemy, zaczynamy zastanawiać się, podobnie jak Julia, czy aby na pewno właśnie to chcieliśmy wiedzieć i znać. Wartym uwagi wątkiem wplecionym w treść jest psychopatia, to, jak psychopata odbierany jest przez otoczenie, a jak przez najbliższe mu osoby, znające jego największe tajemnice, to, co kieruje nim, gdy morduje kolejne osoby. Autorka zapewne musiała dobrze zgłębić temat zanim poruszyła tą kontrowersyjną kwestię w swojej powieści.
Czy polecam? Osobom lubiącym lekkie romanse, proste kryminały bez analiz psychologicznych, czy ogółem literaturę do poduszki, albo do obiadu, no nie, nie koniecznie. Dla ludzi zafascynowanych psychopatią (są tacy), fanów i fanek dobrego języka literackiego, portretów psychologicznych przeważających nad akcją, i osób, którym nie straszny kac książkowy, jak najbardziej. Jest to dobra, choć niełatwa lektura.Nietoperz 2019-05-28 10:49:56
