Seria stworzona przez Kristen Ashley opowiada historie, które - jak przypuszczam - chciałyby przeżyć kobiety. Cudowni mężczyźni, troskliwi, kochający i czytający w umysłach kobiet, okazują się najlepszymi przyjaciółmi i obrońcami w chwilach zagrażających życiu prawie jak w filmach. Do tej pory byłam zadowolona z prezentowanych tytułów, jak jest tym razem?
Książka "Wymarzony mężczyzna" to czwarta z cyklu Mężczyzna marzeń powieść autorstwa Kristen Ashley. W poprzednich tomach przyzwyczaiłam się do słodkiego, ciekawego klimatu miłosnego w połączeniu z niesamowitymi wydarzeniami rodem z filmu sensacyjnego. Jednak tam było to dobrze skonstruowane i przemyślane, natomiast w tej części czegoś mi zabrakło, a szkoda bo zapowiadała się całkiem przyjemna książka, z wartką akcją, interesującym wątkiem niesamowitego romansu i niegrzecznego chłopca. Ostatecznie skończyło się na tym, że zbyt naciągana akcja wcale mnie nie cieszyła, a wybujały i wyniosły romans śmieszył. Głównym powodem takiego odbioru tej książki przeze mnie była chyba zbyt sztuczna akcja, która nie pozwalała zatracić się w tym wykreowanym świecie. Bohaterowie są przerysowani, co sprawia, że nie możemy z nimi złapać żadnej więzi, a to co ich spotyka jest tak wymyślne i nierealne, że aż niewiarygodne. Tyra to kobieta z silnym charakterem, ale brak pieniędzy sprawia, że nie może żyć tak jakby chciała. Podejmuje pracę w klubie motocyklowym, w którym szefem okazuje się facet, z którym spędziła noc, i który miał okazać się tylko jednorazową przygodą. Los chce jednak inaczej i ponownie splata ścieżki tych dwojga ludzi. I od tego momentu rozpoczynają się co najmniej dziwne sytuacje, porwania, współpraca z rosyjską mafią, porachunki, pełno kłótni z rodziną, przyjaciółmi, a do tego dochodzi relacja Tyry i Tack'a pełna erotyzmu i brutalności. Niestety, ale to połączenie w moich oczach się nie sprawdziło i nie bawiłam się w trakcie lektury tak dobrze jakbym chciała. W mojej opinii autorka przedobrzyła z wątkiem sensacyjnym, to co się działo było momentami śmieszne, a nie niepokojące, czy wywołujące dreszcze. Szkoda, bo na prawdę zapowiadała się całkiem niezła książka, ale choć mnie nie spasowała, sądzę, że będą osoby, które przepadną w świecie stworzonym przez Kristen Ashley. Nie przekreślam jej twórczości i z całą pewnością sięgnę po kolejne tomy z tej serii, ale na chwilę obecną "Wymarzony mężczyzna" jest najsłabszym tomem tego cyklu.
Jeśli jesteście ciekawi, co tym razem autorka przygotowała dla swoich postaci, bez wahania sięgnijcie po tę książkę. Jeśli jednak czujecie, że nie przypadnie Wam do gustu, nie ma co się zmuszać. Choć warto samemu wyrobić sobie opinię!
Katarzyna z Subiektywne Recenzje 2019-07-15 10:25:32

To czwarty i ostatni tom z serii mężczyzna marzeń. O matko ale mi się dobrze czytało. Każdy z pozostałych tomów to ok. 500 stron historii o przystojnych władczych facetach i słodkich kobietkach, które zawładnęły ich sercami. Ale ten tom przebija pozostałe.
Mamy tu sporo sensacji, akcja zmienia się szybko i coraz bardziej wychodzą różne sensacyjne rzeczy. Mamy dwójkę głównych bohaterów. Tacka (choć mam tu trochę mała nieścisłość, bo w pierwszej części miał przydomek), który jest dość specyficznym facetem i Tyrę babeczkę, która w porównaniu z pozostałymi jest dość zadziorna. Ich słowne utarczki powodowały uśmiech na twarzy. Tak dobrze się nie bawiłam przy poprzednich częściach.

Tyra, młoda 35-letnia kobieta, która za namowa przyjaciółki trafia naprzyjcie do clubu motocyklowego. Po paru drinkach ładuję w łóżku z ...swoim szefem. Od początku oboje ścierają się ze sobą. Choć niektóre dialogi są zabawne. Typu tak -nie: "nie będziesz tu pracować"kontra"będę" czy "zwalniam się"kontra "nie zwolnisz się". To powoduje trochę takie dziecinne zachowanie. Książka pełna jest takich właśnie utarczek. Ma to swój urok.

Historia dość przewidywalna, podobna do poprzednich ale ostatnie strony to sceny mrożące krew w żyłach. Trochę zrobiło się dość nieprzyjemnie i chyba to jest to co sprawia, że ta seria nabrała innego odcieniu. Każda książka to niby podobna, ale zupełnie inna historia. To raz. Dwa dość dużo nawiązań do poprzedniej części w przypadku tej do każdej z nich. Mimo tego, że łatwo przewidzieć zakończenie, że każda kolejna części jest bardzo schematycznie do siebie podobna tę książkę się czyta bardzo przyjemnie. Mimo swoich 500 str., mimo że czasem nudnawa, że nie pochłaniamy ja z wypiekami na twarzy i jest z tych, co można odłożyć na dłuższą chwilkę, książka ma w sobie to coś.

Autorka m niezwykle ciekawy styl pisania. Jedni tą serię uwielbiają inni uważają za słabą. Żeby wyrobić sobie zdanie, trzeba ją przeczytać. lalka1 2021-01-13 21:45:50