Rzadko kiedy najpierw decyduję się na obejrzenie filmu. W tym przypadku tak było, a zachęcona jego fabułą, postanowiłam sięgnąć po książkę. Tym bardziej, że sam film mi się podobał. Czy książka zrobiła na mnie równie dobre wrażenie?


'Opowiadanie przerażających historii to rozrywka, której ludzie oddają się od tysięcy lat, bo większość z nas po prostu lubi być w ten sposób straszona.'


Z opowiadaniami jest u mnie różnie, jednak zachęcona całkiem dobrym filmem, postanowiłam poznać książkę. Czy nie jest tak, że w większości przypadków książka jest lepsza od ekranizacji? Niestety, w tym przypadku się zawiodłam.

Książka jest zbiorem ponad dwudziestu krótkich opowiadań. Powinny być straszne, jednak mnie nie przestraszyły. Zapomniałam o nich równie szybko, jak je przeczytałam. Wszystkie historie zostały wzbogacone o ilustracje i to jest zdecydowany plus całego wydania. Niektóre były na tyle przerażające, że cały czas mam je przed oczami. A opowiadania? Nie zrobiły niestety na mnie jakiegokolwiek wrażenia. Przeczytałam gdzieś, że jest to dobry pomysł dla nastolatków na spędzenie nocy grozy w domu, z odpowiednią atmosferą. I podtrzymuję to zdanie.

Jeśli liczycie na dawkę grozy i strachu to w tej książce tego nie znajdziecie. Chyba, że efekt wizualny będzie wystarczający, bo ilustracje nadrabiają i utrzymują całość w klimacie. Mimo wszystko, dużo bardziej polecam ekranizację.AgaZaczytana 2019-08-26 18:32:43

Propozycja dla miłośników strasznych opowieści i creepypast od Wydawnictwa Zysk i S-ka. Autor przytacza różnego rodzaju legendy i przypowieści, stanowiące niekiedy element lokalnego folkloru (najczęściej) USA i Kanady.

Zbiór podzielono na pięć rozdziałów, z czego każdy dotyczy historyjek innego typu:
I. "AAAAAAAAAAACH!"
Zawiera historie pełne nagłych zwrotów akcji, które mają na celu przestraszenie słuchacza, poprzez stopniowe budowanie atmosfery a następnie jakieś gwałtowne i niespodziewane wydarzenie (odpowiednik horrorowych jump scare'ów?). Wszystkie są krótciutkie i zawierają wskazówki dla czytającego jak i kiedy wywołać efekt zaskoczenia. Z uwagi na swą konstrukcję idealne do czytania w towarzystwie.
♦♦♦
II. "Usłyszał kroki na schodach do piwnicy"
Wspólnym motywem opowiadań są duchy i zjawy.
♦♦♦
III. "Zjedzą twoje oczy, zjedzą twój nos"
Opowiadania o zróżnicowanej treści. Karawany, cmentarze w nocy, wiedźmy, prorocze sny, wendigo, mózgi, koszyk na zakupy z mrożącą krew w żyłach zawartością - jak widać trudno to wszystko jednoznacznie skategoryzować.
♦♦♦
IV. "Inne zagrożenia"
Opowieści zaprezentowane w poprzednich rozdziałach mają długą historię i przez lata były przekazywane z ust do ust. Niniejszy rozdział zawiera historie, w które wcale nie tak trudno uwierzyć i są względnie nowe. Mają zwracać uwagę na zagrożenia, jakie stwarza współczesny świat - np. psychopatyczni mordercy, napastnicy z nożami...
♦♦♦
V. "AAAAAAAAAAACH!"
Ciekawa wariacja - rozdział składa się z humorystycznych opowieści z dreszczykiem. Moja ulubiona - "Poczekaj, aż przyjdzie Martin".

Zbiór stanowi propozycję idealną na lato albo Halloween. Czytany w grupie, np. przy obozowym ognisku sprawi jeszcze większą frajdę. Sprawdzi się dla młodzieży, która dopiero zaczyna swoją przygodę z literaturą grozy. Zakupowa inspiracja dla animatorów, wychowawców kolonijnych, bibliotek szkolnych. Starzy horrorowi wyjadacze przeczytają ją z sentymentem, ale raczej nie przestraszy. Nie mogę nie wspomnieć o pięknym wydaniu, które mimo okładki filmowej bardzo mi się podoba. Cudowne ilustracje Stephena Gammella są po prostu idealne.murder.in.the.library 2019-09-16 19:43:53

Jesienią zmrok zapada szybciej, więc wieczory można umilić sobie strasznymi opowieściami i grzańcem.

Był sobie czarny, czarny las. A w tym czarnym, czarnym lesie...

Pamiętacie takie historie mrożące krew w żyłach? Niektóre z nich zdarzyły się naprawdę i niczym plotka powtarzana z ust do ust, rosły do rangi horroru.

Straszne opowieści muszą mieć odpowiednią oprawę, by rzeczywiście wystraszyć. Zmrok, ognisko, szum drzew, tajemnicze cienie i dźwięki wydobywające się z ciemności. I twarze słuchaczy zgromadzonych wokół trzaskającego ognia. Łatwo wówczas pobudzić wyobraźnię odbiorców i wzbudzić prawdziwe przerażenie. Jednak czytane jako lektura, niejednokrotnie zamiast przerażać wywołują uśmiech rozbawienia, stąd tak ważna jest oprawa tych opowieści.

Wiele takich opowieści, powtarzanych z ust do ust, autor zawarł w książce „Upiorne opowieści o zmroku”. Może wykorzystacie je podczas jesiennych spotkań z przyjaciółmi, lub jako bajki dla niegrzecznych dzieci.czytanie.na.platanie 2019-10-07 11:37:40