Przyznaję, że nie czytałam pierwszej części, ale widziałam tyle pozytywnych opinii na jej temat, że gdy druga część komedii kryminalnej z szaloną emerytką wpadła w moje ręce, rzuciłam się na nią niczym mój pies na szynkę. I przyznaję, Zofia Wilkońska od pierwszych stron skradła moje serce.

Co zmaluje tym razem?

Pani Zofia angażuje się w poszukiwania męża, który zaginął przed laty i syna, który również niespodziewanie znika. Dziarska babcia nie odpuści choćby trop prowadził do nocnych klubów, czy w przestępcze szeregi. Nie przeraża jej ani trup znaleziony w domu syna, ani skoki przez mur. Chętnie podejmie dialog zarówno z groźnym mafiosem, jak i Biskupem, Ministrem czy Generałem, byle osiągnąć swój cel.

Udowodni, że nie można się przy niej nudzić, ale też lepiej z nią nie zadzierać.

To komedia absurdalnych pomyłek, które wzbudzają i szok, i śmiech.

Uśmieszki pod nosem, rżenie, głośne haha i łzy rozbawienia - książka wywołała u mnie pełen przekrój radosnych reakcji. Uważajcie więc gdzie będziecie ją czytać, bo osoba patrząca z boku może pomyśleć, że jakieś kółko się Wam poluzowało.

Autor w prześmiewczy sposób pokazuje zarówno przywary naszego społeczeństwa, jak i problemy z którymi boryka się wielu emerytów. Warto zastanowić się i nad tym, tak między wierszami.

Życzę Pani Zofii dużo zdrowia i szczęścia. Jedno i drugie bardzo jej się przyda biorąc pod uwagę jej wiek i tryb życia. A życzyłabym i jej i nam, by jak najdłużej z nami pozostała i bawiła nas do łez.czytanie.na.platanie 2019-11-06 12:00:35