Obok niektórych książek po prostu nie można przejść obojętnie. "Aż do śmierci" to przykład takiej właśnie pozycji - prawdziwej, brutalnej, mocnej. Przerażającej i skłaniającej do refleksji, otwierającej oczy. Oto seria rozmów reporterki TVN24 z kobietami, które po latach poniżeń jeden raz zamieniły się rolami ze swoimi katami. I gorzko za to zapłaciły. Jesteście gotowi na prawdziwe historie "kuchennych zabójstw", opowiadanych zza więziennych murów przez same sprawczynie?⠀
⠀
Książka składa się z dwóch głównych części - pierwszej, w której zapoznajemy się z opowieściami kobiet skazanych za morderstwo swoich partnerów (a jednocześnie oprawców) oraz drugiej, gdzie terapeuci pracujący z takimi osobami przedstawiają własny punkt widzenia. Swoje wstrząsające historie prezentuje nam osiem kobiet, ofiar wieloletniej przemocy domowej. Siedem z nich to morderczynie, jedna została skazana za spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu znęcającego się nad nią partnera, którego udało się odratować. Po lekturze powinniśmy zrozumieć mechanizmy, które każą ofiarom trwać u boku oprawców. Bo teoretycznie sprawa jest jasna, chciałoby się powiedzieć: krzywdzi cię, więc go zostaw. Ale to nie jest takie proste. W efekcie życie takiej kobiety przepełnione jest strachem o to, co przyniesie kolejny dzień. To napięcie i znoszone latami upokorzenia przez cały czas kumulują się gdzieś w środku, do momentu przekroczenia granicy wytrzymałości. Wtedy skreślone zostają dwa życia - jedno permanentnie, drugie - przynajmniej na jakiś czas.⠀
⠀
Wiecie dlaczego sprawczynie takich zbrodni nazywane są "kuchennymi zabójczyniami"? Bo atakują w silnym afekcie, nie planując wcześniej swoich działań i chwytają za to, co akurat mają pod ręką - najczęściej nóż. Później zazwyczaj nawet nie pamiętają samego momentu zbrodni. To kobiety takie jak my. I to jest właśnie najbardziej przerażające - to może przydarzyć się każdemu. Psychopatyczny seryjny morderca pozostaje dla nas w pewnym stopniu abstrakcyjny, czytamy o nim z zainteresowaniem, jak o ciekawym przypadku. Tutaj natomiast łatwiej utożsamić się z zabójczynią. Polecam.⠀murder.in.the.library 2019-11-12 21:31:45

Autorka w swojej książce „Aż do śmierci” oddaje głos kobietom, które po latach upokorzeń odpowiedziały przemocą na przemoc i zabiły swoich agresorów. Konsekwencje tego działania ponoszą i ponosić będą przez długie lata za murami więzienia. Jak z ofiary stały się sprawcami? Co spowodowało, że zdecydowały się na tak drastyczne posunięcie? I w końcu – czy żałują tego, co zrobiły? Na te i wiele innych pytań odpowie 8 kobiet, z którymi autorka przeprowadziła wyczerpujące wywiady. Jednak wiedza, którą oferuje ta książka znacznie wykracza poza obszar tego, co chciałoby się wiedzieć. Piekło, jakiego doświadczyły bohaterki książki jest wręcz niewyobrażalne. Obdarte z godności, pozbawione poczucia bezpieczeństwa i człowieczeństwa podjęły desperacki krok – zabiły. Jednak kara w postaci więzienia nie jest dla nich tak dotkliwa, jak egzystencja w poczuciu winy za to, że odebrały życie.

Ofiary przemocy domowej często spotykają się z szorstką krytyką otoczenia, które bierną postawę bitych kobiet utożsamia z faktem, iż czerpią one masochistyczną przyjemność ze stosowanej wobec nich przemocy. Tak zaściankowe postrzeganie sytuacji wynika najczęściej z niewiedzy i stereotypowego myślenia. Bez znajomości podstawowych mechanizmów psychologicznych, warunkujących zjawisko przemocy domowej – jakakolwiek próba zrozumienia postępowania kobiet, które tkwią w związkach przemocowych jest w zasadzie niemożliwa. Autorka w bardzo przystępny sposób zapoznaje czytelnika z psychologicznym aspektem przemocy w rodzinie oraz omawia specyfikę dysfunkcyjnego schematu zachowań ofiar, jak i sprawców.

Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem, które mimo, iż występuje powszechnie – wciąż jest tematem niewystarczająco zgłębionym. Dzięki książce autorstwa Darii Górki poznajemy historie kobiet, których życie zostało zdominowane przez ból, strach i nienawiść – uczucia, które doprowadziły do dramatycznego odwrócenia ról. „Aż do śmierci” nie tylko otwiera oczy na przemoc, ale co ważniejsze – pomaga ją zrozumieć. oczytanakryminolog 2019-12-08 22:29:05