Książka Nasi przyjaciele z Drolixa 8 po raz pierwszy ukazała się w 1970 roku i po upływie blisko 50 lat, wciąż potrafi zainteresować i nie ma się poczucia, że się zestarzała. Wynika to z tego, że Dick przedstawia ważne i ponadczasowe tematy oraz problemy, a opisana technologia nie trąci wcale myszką, za co autorowi należy się duże uznanie. Oczywiście znajdziemy tutaj komputery obliczające prawdopodobieństwa dla rządu, statki kosmiczne, czy telepatów, ale nie odnosi się wrażenia, że takie wynalazki nie mogłyby być we współcześnie napisanych książkach. Nawet za sto lat wciąż powieść będzie się bronić, ponieważ opisana historia jest bardzo uniwersalna. Jak wiele dzieł Dicka, również to można odczytywać na wiele sposobów - jako powieść przygodowa, ale również posiadającą ukryte sensy i ponadczasowe przesłania.

W książce bardzo mocno został zaznaczony wątek ustroju, w jakim żyje Nick i jaki ma on wpływ na bohaterów i ich zachowanie. Jest to system oparty na tyranii Nowych, obdarzonych wysoką inteligencją. Są oni wybierani na podstawie wyniku testu, oczywiście według obiektywnych kryteriów, ale i tak wszyscy wiedzą, że są fałszowane, żeby ograniczać ludziom dostęp do elit władzy. Najwyższą i nieograniczoną władzę pełni Willis Gram, przewodniczący Nadzwyczajnego Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego. Wystarczy chwila kaprysu, a człowiek i cała jego rodzina po prostu znikają i najczęściej trafiają do obozów. Obywatele są nieustannie inwigilowani i podsłuchiwani przez telepatów oraz Wielkie Ucho, a na porządku dziennym jest propaganda i ogłupianie ludzi za pomocą telewizji. Zakazany jest alkohol, ale narkotyki już nie. Zaś książki, zawierające zakazane treści są sprzedawane niczym narkotyki - w ciemnych zaułkach, a za ich posiadanie można trafić na wiele lat do obozu. Jedyną nadzieją dla bohaterów są właśnie owe książki i Thors Provoni, którego nie udało się nigdy złapać, i który przybywa na Ziemię, żeby zakończyć panowanie Grama i jemu podobnych. W odróżnieniu do wielu innych powieści Dicka, w tej wizji świata jest miejsce na nadzieję, którą przez całą książkę żyją bohaterowie i to ona trzyma ich przy życiu w trudnych chwilach.

Kluczowym elementem w książce są również bohaterowie, których Dick bardzo dobrze wykreował. Są bardzo ludzcy, mają marzenia, plany, popełniają błędy i później za nie płacą. Historię poznajemy głównie z punktu widzenia dwójki szarych ludzi - Nicka i Charlotte, zuchwałej kolporterce rewolucyjnych materiałów propagandowych, ale czasami również z perspektywy Wilisa Grama i Thorsa Provoniego. Powoduje to, że przedstawione wydarzenia jeszcze bardziej trafiają do czytelnika i na niego oddziałują. Z wielką uwagą śledziłem losy Nicka, który niczym specjalnie się nie wyróżnia, jest przeciętnym obywatelem, a jednak w pewnym momencie coś się w nim zmienia i walczy o lepszy los dla syna.

Nasi przyjaciele z Frolixa 8 przedstawiają wizję świata, w której rządu terroru sprawują Nowi - ludzie obdarzeni niezwykłą inteligencją razem z Niezwykłymi - telepatami, przewidującymi przyszłość dla rządu. Historia z pozoru jest prosta, ale Dick zawarł w niej wiele ukrytych sensów, a podobieństwo opisywanej w książce władzy do komunizmu nasuwa się wręcz samo. Hrosskar 2019-11-24 19:28:52