Dziś premierę ma thriller, o którym aż huczy ostatnio w Internecie. Musiałam się przekonać, czy książka jest rzeczywiście tak mroczna, czy wzbudza lęk?

Przed 20 laty w niewielkiej miejscowości grasował morderca chłopców, zwany Szeptaczem. Mimo, że mężczyzna odsiaduje wyrok, zbrodnia, niemal identyczna z tą sprzed lat, wstrząsa okolicą. Czy Szeptacz miał wspólnika? A może to jego naśladowca chce ponownie wywołać panikę wśród mieszkańców? Czy poprzestanie na jednej ofierze?

Zbrodnie, których ofiarami są dzieci zawsze wywołują ogromne emocje. Tak jest i w tym przypadku. Czy wrażliwy chłopiec, Jake, widzący i czujący więcej niż inni, zagubiony po śmierci matki będzie łatwym łupem mordercy?

Czytając, czułam wszechobecny klimat lęku, zagubienia, braku zrozumienia i grozy ogarniający bohaterów. Niepokojący element mistyczny aż wywoływał ciarki na skórze. Oprócz akcji pełnej zwrotów, możemy poznać również demony dręczące bohaterów. Zmagania z nałogiem, radzenie sobie z tragedią i tęsknotą, dylematy samotnego rodzicielstwa.

Przyklaskuję więc wszystkim zachwytom i pozytywnym opiniom na temat książki. Przed czytaniem upewnijcie się, że zamknęliście drzwi, nie ryzykujcie...czytanie.na.platanie 2019-10-16 12:12:16

"Niektóre śledztwa zostają z tobą do końca życia. Wczepiają się w ciebie pazurami i ciągniesz je za sobą, niezależnie od tego, jak bardzo chciałbyś się ich pozbyć z pamięci."
.
Tom Kennedy nie ma ostatnio łatwego życia. Wciąż nie może się pogodzić z nagłą śmiercią swojej żony, niezbyt dobrze dogaduje się ze swoim synkiem. Featherbank to miasteczko, które jak ma nadzieję Tom, stanie się ich nowym domem, nowym początkiem, miejscem gdzie może w końcu uda im się, chociaż zacząć, żyć na nowo.. Szybko jednak okazuje się, że z pozoru sielskie miasteczko, skrywa swoją mroczną tajemnicę. Dwadzieścia lat wcześniej niejaki Szeptacz porwał i zamordował pięciu małych chłopców. Kiedy więc w okolicy ginie mały chłopczyk, budzą się demony z przed lat. Na mieszkańców pada blady strach. Czyżby Szeptacz powrócił? I co zrobi Tom, gdy jego syn powie mu, że w nocy słyszy szepty kogoś, kto stoi pod jego oknem?
Słyszałam o "Szeptaczu" tyle dobrego, że nie mogłam się już doczekać, kiedy go przeczytam. A kiedy w końcu to się stało.. Przepadałam.. Książka pochłonęła mnie całkowicie, już od pierwszej strony. Pochłonęłam ją w dwa dni (a gdyby nie ból głowy, pewnie skończyłoby się na jednym dniu). Autor wciąga nas do wymyślonego przez siebie świata, stopniowo zwiększa napięcie i naszą ciekawość. Każda z postaci, ma swój własny charakter i każda z nich jest tam po coś. Autor lubi zaskakiwać, lubi wzbudzać strach, wywoływać dreszcze emocji. Ani na chwilę nie pozwoli Ci się nudzić. Czytanie jej w nocy, może dodawać klimatu, ale na pewno nie pomaga w zaśnięciu i nie wpływa dobrze na jakość snu. Zdecydowanie powinna być opatrzona ostrzeżeniem: czytanie tej pozycji może wywoływać koszmary lub powodować bezsenność, spowodować, że noc stanie się straszniejsza, a każdy nocny odgłos, może w naszej głowie przekształcić się w szept.. To nie jest książka, którą można odłożyć w każdym momencie, o nie. To książka, która kiedy już zaczniesz ją czytać, nie wypuści Cię ze swoich macek, dopóki jej nie przeczytasz do ostatniej literki, to książka, która nie da o sobie zapomnieć, i w końcu to książka, którą z czystym sercem mogę nazwać jedną z moich ulubionych książek tego roku. slytherin_books 2019-10-22 18:06:39

Mało znany pisarz – Tom Kennedy przeżywa żałobę po swojej ukochanej żonie Rebecce. Chcąc nadać swemu życiu nowy początek, przeprowadza się wraz z synem Jake’m do Featherbank. Mężczyzna nie jest jednak świadomy mrocznej historii miasteczka, w którym 20 lat wcześniej grasował seryjny morderca dzieci o pseudonimie „Szeptacz”. Wkrótce znika kilkuletni chłopiec – Neil Spencer, a modus operandi sprawcy jest identyczny z tym, jaki stosował morderca sprzed lat. Kto stoi za porwaniem 7 latka i czy uda się go ocalić?

„Szeptacz” wywołał w książkowej blogosferze wiele szumu i kontrowersji, a co za tym idzie – mocno podzielił czytelników. Jedni odbiorcy są nim zachwyceni, drudzy zaś zdobywają się na opinie mocno niepochlebne graniczące z hejtem i wyśmiewaniem nieprawdziwości polecajek zawartych przez blogerów. Gusta są różne, szkoda jednak, że wspólne hobby, które w zamyśle ma jednoczyć w tym wypadku dzieli. Szumna promocja nie zawsze musi się wiązać z tym, że książka jest genialna i pozbawiona wad. Tak, jak i książki, które nie doczekały się dobrej promocji nie zawsze są złe. Zdaje się, że niektórzy o tym zapomnieli i bezrefleksyjnie założyli, że „Szeptacz” okaże się być thrillerem nad thrillery.

Najczęstszym zarzutem wobec „Szeptacza” jest to, że w zasadzie mało w nim grozy i z tym stwierdzeniem się zgadzam. W tej książce przeważają wątki obyczajowe; niemożność pogodzenia się ze śmiercią, alkoholizm, problemy wychowawcze i rodzicielskie wyzwania. Podczas lektury w niektórych momentach towarzyszyło mi uczucie niepokoju, a nawet ciarki na plecach, ale tych momentów było stanowczo za mało, jak na thriller. Prędzej skategoryzowałabym tę książkę jako obyczaj kryminalny z nutką dreszczyku.

Jeżeli chodzi o postacie z „Szeptacza” to są zbudowane poprawnie. Jedyną, która wydała się mi się mało autentyczna to persona kilkuletniego Jake’a, który operował językiem i słowami nie gorzej niż dorośli bohaterowie. Z kolei postacią, która zdobyła moje uznanie jest Pete – policjant zmagający się z alkoholizmem i błędami przeszłości. Wbrew pozorom spodobało mi się również to w jaki sposób autor zakończył wątek z nim związany, bo ten był (przynajmniej dla mnie) nieoczywisty.

„Szeptacz” to bez wątpienia wciągająca i bardzo klimatyczna książka, która spodoba się sympatykom subtelnych thrillerów. Tym, którzy nie są nastawieni wyłącznie na grozę - serdecznie ją polecam. oczytanakryminolog 2019-11-11 15:11:04