Pierwsza krew to szokujący thriller, a nawet skusiłabym się na stwierdzenie, że to powieść z pogranicza brutalnego horroru i powieści grozy. To, że trzyma w napięciu od dosłownie pierwszej strony, to szczera prawda i oczywistość nie do podważenia. Ale to, że każda strona powieści jest naznaczona tryskającą zewsząd krwią, nie do każdego dotrze od razu. To niesamowita i wstrząsająca powieść dla twardzieli lubujących się w krwistych widokach, delektujących się widokami ranionego ciała i otwartych ran, których nic nie jest w stanie wzruszyć czy odstraszyć. Osoby o słabych nerwach powinny się głęboko zastanowić, czy to książka dla nich. A może jednak warto spróbować czegoś nowego, jak się nie spodoba, zawsze można odłożyć na bok.
„Jedni żyją, inni umierają – wyszeptała, jakby usłyszała jego pytanie. Życie to gra. Na szczęście można oszukiwać ...”.
Pierwsza krew to niesamowita historia o próbie rozrachunku z trudną i smutną przeszłością, o walce ze złem w każdej postaci. O sile drzemiącej w ludziach dążących do odkrycia prawdy i zrozumienia powodów, dla których inni mordują i czynią zło. Nie jest łatwo wejść w psychikę sprawcy, dotrzeć do zakamarków jego duszy, bo chyba tylko w taki sposób można się do niego zbliżyć. Ale czy poznanie prawdy ukoi nasz ból? Czy pozwoli zrozumieć sprawcę i wybaczyć? Tylko silne charaktery i osobowości mogą się zmierzyć z taką sytuacją. Wynik konfrontacji, niewiadomy … To również szokujący obraz opętania słabych ludzi przez złe moce. Nieudana – w mojej ocenie – próba usprawiedliwienia zachowania sprawcy wyimaginowanymi nieziemskimi wierzeniami.
Przyznam, że od dziś jestem fanką twórczości Cédrice Sire. Z pewnością sięgnę po kolejne jego tytuły, takie lektury nie są codziennością. Ale satysfakcja, jaką sprawia obcowanie z tą historią jest trudna do opisania, emocje nietuzinkowe i rzadko mające miejsce. Ona mną wstrząsnęła i osaczyła na długo, ciężko było mi powrócić do normalności z tego świata magii, niecodziennych rytuałów i nietypowych zaklęć. Atmosfera grozy i osaczenia, klimat mroczny i tajemniczy, zewsząd ociekający złem i brutalnością.
Od pierwszej strony zatopiłam się z tej powieści. Chłonęłam ją w niesamowitym tempie. Nie wiem kiedy, ale jak dotarłam do końca, to opadłam z sił, tyle energii ze mnie wyssała. Ale jaka satysfakcja i wrażenia, nieziemskie. Nie warto marnować chwili, już teraz proponuję zaprzyjaźnić się z intrygującą komisarz Evą, i podążać wraz z nią, kierując się jej niezawodną intuicją. Gdzie dojdziemy? Ja wiem, ale ty też możesz się dowiedzieć, rozpoczynając elektryzującą przygodę z Pierwszą krwią w dłoni. Tylko nie zapomnij o dużym kubku kawy w drugiej dłoni, pozwoli przetrwać noc, bo tyle będziesz potrzebował na zrozumienie zasady „pierwszej krwi”.
Polecam, mistrzostwo w każdym calu! Nieziemski odlot do krainy magii i złych mocy! Uwaga, może wyrządzić krzywdę, czytasz na własną odpowiedzialność!Ambros 2020-04-28 20:31:42