Maja Lipska wiedzie względnie uporządkowane życie. Choć przykre doświadczenia z przeszłości czasem dają o sobie znać, kobieta stara się przejść nad nimi do porządku dziennego i to z satysfakcjonującym rezultatem. Jednak pewnego dochodzi do incydentu, który na dobre odmieni życie Lipskiej. Po firmowym bankiecie Maja budzi się na ławce, a w jej głowie pojawia się 36 godzinna luka w pamięci. Równolegle w Krakowie swoje śmiertelne żniwa rozpoczyna seryjny morderca, którego tropi życiowy partner bohaterki – komisarz Aleksander Rudek. Czy oba te wątki znajdą powiązanie?

W dotychczas przeczytanych przeze mnie książkach z reguły to głównemu bohaterowi grozi niebezpieczeństwo, natomiast ta pozycja wyłamuje się z tego schematu, ponieważ w „psychopacie” to centralna postać jest zagrożeniem nie tylko dla siebie, ale i dla innych. Zastosowanie pierwszoosobowej narracji umożliwia bliskie zapoznanie się z postacią Mai i towarzyszącymi jej odczuciami. Jako czytelnicy możemy stopniowo obserwować jej „przemianę”. Kreacja bohaterki do mnie przemawia, mimo paradoksalności niektórych jej zachowań.

Książki nie oceniam na maksymalną ilość gwiazdek z kilku powodów. Przede wszystkim brakowało mi w tej pozycji napięcia. Lektura mijała mi raczej bez emocji, pojawiło się jedynie kilka scen, kiedy akcja nabrała dla mnie tempa. Sam wątek „psychopatyczny” w mojej ocenie jest niedostatecznie rozwinięty, po lekturze towarzyszył mi mały niedosyt. Sceny intymnych zbliżeń pomiędzy Olkiem, a Mają mnie niestety bardzo przytłaczały. Czasami miałam wrażenie, że czytam erotyk, a nie thriller. Sam pomysł na historię według mnie był strzałem w dziesiątkę, być może gdyby książka była dłuższa to pozwoliłoby to w większym stopniu wciągnąć czytelnika w meandry psychopatycznego umysłu, na co osobiście bardzo liczyłam.

Na polskim rynku wydawniczym ilość thrillerów medycznych jest skrajnie uboga, zatem jeżeli jesteście sympatykami zagranicznych pozycji z tego gatunku, polecam waszej uwadze książkę z naszego rodzimego „podwórka”.oczytanakryminolog 2020-03-25 13:52:43

W ośrodku naukowo-badawczym pod Krakowem pracuje nasza bohaterka-Maja Lipska.Jest cenionym naukowcem i twardo stąpa po ziemi.Dlatego,gdy po jednym z bankietów kończącym konferencję budzi się na ławce w parku,próbuje dociec,dlaczego tak się stało i czemu nic nie pamięta z ostatnich 36 godzin.
Tymczasem jej chłopak Olek ma zupełnie inne zmartwienie.Ktoś brutalnie morduje kobiety i odcina im palce u rąk.Wszystko wskazuje na seryjnego mordercę.Kiedy zaś ostatnia ofiara zostaje znaleziona na terenie ośrodka ,gdzie pracuje Maja,jego niepokój o ukochaną narasta w zastraszającym tempie...
Tym bardziej,że ona sama dostrzega u siebie niezdrową fascynację krwią,a myśl o zbrodniach wywołuje dziwne podniecenie.
Dziewczyna nie wie co się z nią dzieje i za wszelką cenę próbuje się dowiedzieć-co tak naprawdę się kryje za drzwiami ukochanego miejsca pracy...
********************************************
Rzadko sięgam po thrillery medyczne.Nie lubię zawartej w nich tej całej terminologii,której po prostu nie rozumiem.
Tutaj z początku było tego sporo i chociaż bohaterka starała się wszystkie te pojęcia dokładnie wytłumaczyć,dla mnie to i tak była ,,czarna magia".
Poza tym książka była naprawdę świetna i bardzo mi się podobała.
Autorka dobrze zbudowała tutaj napięcie.Tak,że czytając,coraz bardziej wkręcałam się w akcję i zaczynałam zastanawiać czy Maja i jej kolega mają rację w swoich przypuszczeniach.
Ja obstawiałam,że tak.
Czy się myliłam?
Tego dowiecie się z książki.
Podpowiem Wam tylko tyle,że zakończenie mocno wbiło mnie w fotel i na pewno się tego w taki sposób nie spodziewałam.
Macie teraz ochotę przeczytać?
Ja POLECAM.Asia_bookasia 2020-03-27 17:39:31

Czy to kim jesteśmy determinuje nasze wychowanie, doświadczenia, a może to tylko geny, lub zwykła fizjologia? Może człowiek rodzi się od razu dobry, lub zły? Czy mózg psychopatów różni się od mózgu ludzi nie odczuwających skłonności do zabijania?

Takie pytania nasuwają się po lekturze najnowszego thrillera medycznego Klaudii Muniak. Czy w książce znajdziemy na nie odpowiedzi? A jeśli tak, czy będą zbliżone do prawdy, czy należy je uznać za fikcję literacką?

W podkrakowskim instytucie badawczym prowadzone są zaawansowane badania nad nieinwazyjnymi metodami leczenia nowotworów mózgu z wykorzystaniem komórek macierzystych. Pracująca tam Maja Lipska jest bardzo dumna z wyniku swych badań, a i w jej życiu osobistym wszystko wspaniale się układa. Aleksander Rudek, jej partner i uznany komisarz policji, pracuje nad sprawą seryjnego mordercy, który brutalnie zabija swoje ofiary, gwałcąc i pozbawiając je palców.

Wszystko się zmienia, gdy po zakrapianym alkoholem bankiecie Maja budzi się w parku nie pamiętając ostatnich 36 godzin. Nie chce zdradzić Olkowi prawdy, więc do ich związku wkrada się nieufność. Ale jak mogłaby mu powiedzieć, że zaczyna ją fascynować zbrodnia, a w jej głowie rodzą się przerażające obrazy, którym nie potrafi się oprzeć? Jej życie zmienia się w karuzelę podejrzeń i fantazji, a zażywane przez nią leki tylko potęgują poczucie osaczenia i utraty kontroli. Gdy jej kolega z pracy zostaje aresztowany przez Olka i oskarżony o brutalne morderstwa, kobieta zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością. A może wręcz przeciwnie, właśnie teraz dostrzega prawdę, której nie chciała do siebie dopuścić?

Choć łatwo odgadłam, czym spowodowana jest przemiana bohaterki, to jednak powieść czytałam z pewnym niepokojem i napięciem, a zakończeniem autorka pokazuje, że jednak potrafi zaskoczyć. Osobiście ograniczyłabym jedynie opisy zbliżeń, które w sumie niewiele wnosiły do historii, nieco ją rozwadniając, ale poza tym pomysł na fabułę świetny, a i ze stylem autorki bardzo się polubiłam. czytanie.na.platanie 2020-03-30 14:04:21