„Chirurg” autorstwa Wendy Moore jest nietypową biografią, czyta się ją bowiem, niczym dobrą powieść sensacyjną, z prędkością światła. Autorka przedstawia w niej życiorys Johna Huntera - odważnego i nieco specyficznego lekarza, praktykującego w osiemnastowiecznej Anglii. Wyprzedzał on swój czas niczym Leonardo da Vinci i nie dowierzał wiedzy starożytnych adeptów sztuki medycznej. Był odkrywczy i bezkompromisowy, był przyszłością medycyny w latach 1700 .

Jego wyjątkowość i brawurę napędzał głód wiedzy, informacji i praktyki. Często wbrew przyjętym normom. Nie wahał się trenować lekarskich, chirurgicznych praktyk na żywych zwierzętach, martwych płodach, czy też zwłokach wykładanych z grobów dzięki przekupieniu grabarzy. Wszystko to aby zgłębić lepiej ludzką anatomię i wyrobić sobie jak najlepsze pojęcie o ciele i jego reakcjach.

Książka podzielona została na zgrabne rozdziały, z których każdy przydzielony jest odrębnemu casusowi. Wśród tych przypadków medycznych, niejako obok i niezobowiązująco przemycone są fakty z życia Huntera. Wplecione zwinnie w opowiadaną historię nie nużą, a zaciekawiają. Stanowią uzupełnienie sprawy, doprawiają i poszerzają o koloryt. Na podobnych zasadach poznajemy również ówczesną Anglię, jej realia oraz stosunek medyków do pacjentów i zgłębiania samej nauki.

Każdy z rozdziałów zapoczątkowany jest cytatem, który odnosi się do treści niniejszego. A jest barwnie. Opowieść zaczyna się z pozoru niewinnie w 1785 roku przypadkiem niesprawnego kolana dorożkarza, by zabrać nas w barwną podróż po przypadkach medycznych, wsród kolorytu takich zagadnień jak czaszka kangura, czy kości olbrzyma aż po penis chirurga, czy jądro profesora. Jest pieprznie i autorka dobrze wiedziała, co uczynić by zaciekawić czytelnika, a następnie jego uwagę i koncentrację utrzymać. Jak wiadomo, nie jest to zjawisko łatwe, zwłaszcza przy obszernej, liczącej blisko sześćset stron książce. Moore jednak nie miała z tym najmniejszych problemów.

Dla wszystkich studentów medycyny to pozycja obowiązkowa. Ale nawet jeśli nie interesujesz się na codzień tą dziedziną, a myślenie o zdrowiu ogranicza się u Ciebie do okazjonalnych wizyt u lekarza pierwszego kontaktu z przeziębieniem, warto poświecić czas na książkę Moore i poznać postać Johna Huntera. Takiego barwnego, osiemnastowiecznego doktora House’a. Opowieść ta jest równie wciągająca jak popularny serial. Może nawet bardziej, bo na faktach. Polecam!Mery 2020-05-23 21:55:53

Autorka bardzo dobrze wiedziała jak od początku zaciekawić czytelnika do dalszej lektury, książka jest bardzo dobrze napisana, mimo swojej objętości czyta się ją szybko, styl pisania i język jest bardzo zrozumiały. Z łatwością można sobie wyobrazić niektóre przedstawione sceny. John Hunter poprzez swoje “doświadczenia” zyskał sobie duża rzesze sprzymierzeńców (w 1776 r został chirurgiem króla Jerzego III), lecz jak to zawsze bywa miał też swoich wrogów, którzy nie podzielali jego metod co do leczenia pacjentów. Hunter poprzez swoje zamiłowanie do poznania ludzkiej i zwierzęcej anatomii dorobił się sporej kolekcji rzadkich i niespotykanych okazów, którą wystawił w swoim własnym muzeum. Jeśli chcecie poznać początki powstania chirurgii i dowiedzieć się jak powstały pierwsze zabiegi tak popularne w naszych czasach jak operacja tętniaka, sztuczne szczęki, metoda sztucznego odżywiania czy początki resuscytacji polecam przeczytać biografię Johna Huntera na pewno zaciekawi niejednego czytelnika.Paulina 2020-05-29 14:23:57

,,Od początku wydawało mi się(...),że nikt z otoczenia pana Huntera nie potrafił go docenić.Miałem wrażenie,że urodził się zbyt wcześnie i umarł,zanim został naprawdę zrozumiany."
John Hunter to XVIII-wieczny lekarz,uznawany za jednego z pionieróweksperymentalnego podejścia do chirurgii.Swoją niezwykłą znajomość anatomii zawdzięczał zdobytym świeżo pogrzebanym zwłokom,które kradli dla niego z cmentarza opłacani złodzieje.To właśnie na nich ćwiczył swoje umiejętności przeprowadzając sekcje zwłok.
Hunter kolekcjonował również anatomiczne ,,ciekawostki" w postaci zdeformowanych fragmentów ludzkich ciał!!!
Leczył nie tylko bogatych,ale również biedotę,a swoje operacje przeprowadzał metodą racjonalnego rozumowania,obserwacji i eksperymentu.Dzięki temu chirurgia stała się skuteczniejsza i bezpieczna.
Hunter wyuczył setki lekarzy,którzy po jego śmierci kontynuowali jego spuściznę.
*****************************************
Jeśli,sięgając po ,,Chirurga" liczycie na nudną biografię,to niestety muszę Was rozczarować.
Książka jest pasjonująca,czasami sensacyjna i makabryczna.
Nie tylko możemy z niej poznać życie doktora,ale i obyczaje XVIII wiecznej Anglii.
I najważniejsze-mamy tu wplecione opisy różnych przypadków medycznych.
Czyta się ją bardzo dobrze,bo jest napisana przystępnym językiem i ja Wam śmiało ją polecam.Asia_bookasia 2020-05-30 12:26:19