....I co,nadal myślisz,że picie to jest sama rozkosz i frajda?Że alkoholik marzył o takim scenariuszu?
Miała być zabawa,zabawa i impreza,a nie biegunki,dygot i lęki.
Tego w moich planach nie było..."
******************************************
Zakładają maskę przekonane,że nikt się nie domyśli.A problem widzą wszyscy-dzieci,sąsiedzi,sprzedawczyni w sklepie,listonosz...
*******************************************
Autorka,Magda Omilianowicz rozmawia z kobietami,których życiem zawładnął alkohol oraz z osobami z ich otoczenia.
Z tych wstrząsających wywiadów i opowieści wyłania się prawdziwy obraz Polki będącej w szponach tego nałogu.
Nieważne,czy jesteś sprzątaczką czy panią prezes-wszystkie pijecie jednakowo i jednakowo idziecie na dno.
*******************************************
Dla mnie to była bardzo ważna książka i uważam,że wszyscy powinniśmy ją przeczytać.
Napisana rzetelnie.
Bez oceniania i bez potępiania.
Skłaniająca do refleksji.
Wstyd i samotność-te słowa towarzyszą naszym bohaterkom i wprowadzają w ich życie zamęt.
Samotność-to początek
Wstyd-to koniec
Nie pozwólmy ani na jedno,ani na drugie.
Podajmy pomocną dłoń.
Nie oceniaj tylko wspieraj.
Po prostu bądź.Asia_bookasia 2020-03-09 08:35:39

Magdę Omilianowicz znałam wcześniej przede wszystkim ze świetnej pozycji traktującej o Leszku Pękalskim - "Bestia. Studium zła" od Wydawnictwa Od Deski Do Deski. Dlatego od razu zainteresowała mnie nowa książka autorki - reportaż na temat problemu alkoholowego wśród polskich kobiet.⠀
⠀
Książka składa się z opowieści alkoholiczek, DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików) i osób współuzależnionych, przeplatanych wypowiedziami ekspertów; m.in. psychologa klinicznego pracującego na co dzień z osobami uzależnionymi czy psychoterapeutką uzależnień. Niektóre z bohaterek są dopiero na początku swojej drogi - po pierwszej próbie terapii, w jej trakcie, wreszcie nawet po 28 latach życia w trzeźwości. Książka bardzo dobrze ukazuje i tłumaczy mechanizmy toksykomanii alkoholowej. Mamy tendencję do postrzegania problemu zero-jedynkowo, upraszczania go, nie zdając sobie sprawy ze skomplikowanych mechanizmów psychologicznych rządzących chorobą, jej zróżnicowanych genetyczno-środowiskowych przyczyn. Warto pogłębić swoją wiedzę na temat tego problemu, który w końcu do rzadkich nie należy. Przykładowo - ogólnie wiedziałam kim są DDA, ale nie miałam pojęcia, że zawsze przyjmują jedną z trzech postaw: łobuzerską, niewidzialną lub bohaterską. W książce poznamy m.in. historie Wiktora, Jagody i Michała reprezentujących kolejno wspomniane formy adaptacji do sytuacji.⠀
⠀
Wyraźnie ukazano, że uzależnienie niszczy życie nie tylko chorego, lecz przede wszystkim odbija się na jego rodzinie. Aż żal serce ściska, gdy czytamy wspomnienia dziecka rodzica z chorobą alkoholową. Publikacja będzie pomocna dla rodzin osób dotkniętych tym problemem. A może sprawi, że ktoś inaczej spojrzy na zachowanie swojego bliskiego, kolegi, koleżanki?⠀murder.in.the.library 2020-03-20 00:43:26

Sięgając po książkę Magdy Omilianowicz MISTRZYNIE KAMUFLAŻU. JAK PIJĄ POLKI, wiedziałam, że nie będzie to lekka i przyjemna lektura. Książka jest swoistego rodzaju, bardzo poruszającym reportażem o polskich alkoholiczkach. Wielu alkoholików i osób z najbliższego otoczenia nie zdają sobie sprawy, że alkoholizm jest przewlekłą chorobą, którą można leczyć, jeśli tylko chce się o siebie zawalczyć. Na łamach książki znajdziecie historie opowiedziane przez alkoholiczki, które są dopiero na początku swojej drogi do nie picia, ale też przez takie, które nie piją już od ponad 20 lat. Są tutaj również wypowiedzi dorosłych dzieci alkoholików oraz ich partnerów. Osoby te opowiedziały o tym, jak alkoholowy nałóg wygląda naprawdę, pokazując często obraz prywatnych, intymnych sfer. Rynek alkoholowy w Polsce jest wart 11 miliardów złotych, statystyczny Polak wypija w ciągu roku 11 litrów czystego spirytusu, a roczna sprzedaż tak zwanych małpek jest na poziomie miliarda. Jak dla mnie są to ilości niewyobrażalne. Naprawdę mamy aż tak rozpite społeczeństwo? Ale w sumie według danych w Polsce mamy ponad milion uzależnionych kobiet a najgorzej wygląda to u młodych pań, gdyż do 25 roku życia Polki piją tyle co mężczyźni, czyli średnio od 9 do ponad 12 litrów czystego alkoholu na głowę. Mogłaby się wydawać, że chociaż kobieta w ciąży jest mądrzejsza i odstawi na ten czas alkohol, ale nic bardziej mylnego, gdyż nadużywa, go prawie 1/3 ciężarnych. Do takich kobiet nie dociera informacja, że picie alkoholu w okresie ciąży ma wpływ na dziecko, które noszą w sobie, i tylko w samym 2015 roku urodziło się 9000 dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, powstałymi przez kontakt z alkoholem w okresie płodowym. Hipoteza z piciem jest taka, że „nie wszystkie osoby, które doświadczają traumy, piją, ale wszystkie, które piją, doświadczyły traumy”. Nie da się ukryć, że dla społeczeństwa pijąca kobieta jest znacznie gorzej postrzegana niż pijący mężczyzna. Ponadto zwiększyło się przyzwolenie na picie kobiet a zmniejszyło na picie mężczyzn. Czy różnią się od siebie dane fazy alkoholizmu: nadużycie? uzależnienie? picie szkodliwe? Jak „500 ” wpłynęło na picie kobiet? Co oznacza iż czym jest związany syndrom DDA, czyli Dorosłych Dzieci Alkoholików?
Książka jak już wspomniałam na samym początku wywarła na mnie ogromne wrażenie, nie chodzi mi tutaj o styl pisania, chociaż jest dobry, ale o ten cały świat alkoholowy, to jak się zapijamy jako społeczeństwo i jak rzadko jesteśmy w stanie coś wskórać aby pomóc bliskiej uzależnionej osobie, która w piciu problemu nie widzi.
- Zaczytany Książkoholik
ZK 2020-03-24 17:43:35

Niezwykle skomplikowany i trudny problem, jakim jest nadużywanie alkoholu przez społeczeństwo wciąż zadziwia swą aktualnością. Magda Omilianowicz postanowiła zgłębić temat dotyczący alkoholizmu, a konkretniej rzecz ujmując – alkoholiczek. Autorka odbyła liczne rozmowy z kobietami, które usiłując odreagować życiowe problemy – sięgały po alkohol. Wkrótce okazjonalne picie w mgnieniu oka zastąpiło picie przymusowe, a kobiety przestały sprawować kontrole nad swoim życiem. Czy udało się im tę kontrolę odzyskać, a jeżeli tak to w jaki sposób tego dokonały?

Oprócz wywiadów z uzależnionymi kobietami w książce znajdziemy także rozmowy z psychologami klinicznymi. Zatem czytelnik zostaje zaznajomiony z tajnikami uzależnienia nie tylko z punktu widzenia alkoholiczek, ale także osób, kierujących ich leczeniem. Niestety w mojej ocenie autorka nie zagłębiła tematu wyczerpująco. Wiele zagadnień zostało potraktowanych zbyt ogólnikowo. Sama książka zawiera zaledwie 200 stron, co jest zdecydowanie zbyt małą ilością, zważając na złożoność choroby alkoholowej. Każda z historii opisana została naprawdę ciekawie, jednak po ich lekturze odczuwało się pewnego rodzaju niedosyt. Chciało się poznać więcej i wejść w umysły bohaterek jeszcze bardziej. Osobiście zabrakło mi tutaj także bardziej naukowego podejścia do tematu alkoholizmu. Dobrze jest poznać specyfikę nałogu z perspektywy osób uzależnionych, jednak aby móc poczynania osób chorych w pełni zrozumieć, należy mieć rozeznanie w teorii, a tej było tutaj stanowczo za mało.

Sformułowanie „Mistrzynie kamuflażu” doskonale oddaje położenie kobiet, które wpadły w szpony złośliwego nałogu, jakim jest alkoholizm. Czynnik społeczno-kulturowy wywiera na przedstawicielkach płci pięknej presję, by swój nałóg skwapliwie ukrywać. Ta pozycja nie tylko niesie ze sobą wiele refleksji, ale i uczula czytelników na to, by otworzyć oczy na problem, który mimo jego wszechobecności, wciąż jest ignorowany.oczytanakryminolog 2020-04-13 13:30:33