Postapokaliptyczna wizja świata niczym rodem ze średniowiecza? Taki karkołomny pomysł na fabułę funduje nam Robert Harris, który słynie ze swej pisarskiej wszechstronności. Czy realizacja tego zamysłu okaże się równie intrygująca?

"Wszystkie cywilizacje uważają się za niezniszczalne; historia uczy, że tak nie jest." W dobie pandemii ten przekaz nabiera głębszego znaczenia, wzbudza nowe, silniejsze emocje.

Anglia, rok 1468, ponad 800 lat po Apokalipsie. Młody duchowny, Christopher Fairfax, zostaje wysłany z misją pochowania duszpasterza w odległej parafii. Uległ wypadkowi, czy może jego śmierć ma coś wspólnego ze zbieranymi przez lata artefaktami z czasów starożytnych? Fairfax zafascynowany znalezionymi u zmarłego zakazanymi książkami i przedmiotami, dąży do rozwikłania zagadki za wszelką cenę. W poszukiwaniach pomaga mu młoda wdowa i jej narzeczony.

Czy wiara i autorytety młodego księdza wytrzymają zderzenie z prawdą? A może "wiara, która nie może znieść świadectwa prawdy, nie jest warta tego, by ją zachować"?

Cóż my tu mamy? Trochę przygody, romansu i thrillera w postapokaliptycznej scenerii. Nowy świat, a przywodzący na myśl pogrążone w ciemnocie i zacofaniu średniowiecze z wszechwładzą kościoła. Raz udało się ludzkości obudzić z tego snu, czy uda się po raz drugi?

Powieść przeczytałam błyskawicznie zaintrygowana kierunkiem, w którym zmierzały odkrycia młodego księdza, jak i jego wewnętrzną przemianą. Zakończenie jednak nie do końca spełniło moje oczekiwania, zostawiając więcej pytań, niż odpowiedzi. No jakże to tak?
czytanie.na.platanie 2020-04-24 11:17:09