Zastanawialiście się kiedykolwiek co kryje się w umyśle psychopaty? Jakie bodźce oddziałują na niego, popychajac go do zbrodni?
Mam coś co w wyczerpujący sposób pomogło mi zrozumieć zagadkowy problem.
Dzięki książce Rozmowy z psychopatami przepadłam w umysłach seryjnych zbrodniarzy. Autor w wyczerpujący sposób przeprowadził mnie przez poszczególne zbrodnie jak i stany psychiczne towarzyszące zbdroniarzom podczas dopuszczenia się tych czynów. Przeżyłam wiele wstrząsających momentów, które nie były związane z mordertswami dokonywanymi przez te osoby, ale z sumieniem... Żadna z tych osób nie miała sumienia... Nie pomyślały o swoich ofiarach, nie przeprosiły rodzin! Sam proces planowania dokonania zbrodni tak makabrycznych mnie przeraził. Szanowany doktor, czy kochająca żona byli tak samo bezwzględnymi mordercami...
Docierając do swoich rozmówców autor książki często wynikał w ich umysł, mówił to co te osoby chciały usłyszeć dzięki czemu w jakiś sposób do nich dotarł. Manipulacja która musiał stosować wobec skazanych była tutaj pierwszorzędna. Zaciekawił mnie bardzo motyw rozszczepienia jaźni u jednego z psychopatów co skłoniło mnie do poszerzenia wiedzy w tym zakresie. Jeśli myślicie że ta książka jest fikcją to się bardzo mylicie! Zawiera prawdzie, opisane przypadki mordów. Sama pamiętam głośną sprawę sportowca Oscara Pistoriusa która również jest tutaj dogłębnie opisana. Książka nie należy do łatwych lektur. Emanuje z niej strach ale i ciekawość...
Zawiera wiele trudnych nazw oraz odnośników jednak uwierzcie mi zrozumiecie jej przekaz.
Bardzo mi się podobała ale jednocześnie mnie poruszyła... Pamiętajcie :Nie tylko złe doświadczenia z dzieciństwa mogą ukształtować waszą psychikę... Psychika psychopaty kształtuje się całe życie...Czytamkiedytyśpisz 2020-05-07 22:42:12

,,Aby zrozumieć psychopatycznego zbrodniarza należy myśleć prawie tak jak on"
*******************************************
Jesteś samotną kobietą i pewnego dnia puka do Twoich drzwi nowy sąsiad.To przystojny i niezwykle uprzejmy mężczyzna.Chce pożyczyć szklankę cukru,Ty zapraszasz go na herbatę i bardzo przyjemnie upływa Wam czas.Zaczynacie spędzać ze sobą coraz więcej czasu.Mężczyzna praktycznie z Tobą mieszka,u Ciebie je,śpi,kąpie się.
Jest o Ciebie zazdrosny i uważa,że cały świat kręci się wokół niego.Włączając w to Ciebie.A Ty czujesz się przy nim bezpiecznie.
Już widzisz białą suknię z welonem,gdy pewnego dnia Twój balon z napisem ,,Just married" gwałtownie pęka.
Okazuje się,że Twój ukochany w bestialski sposób zabił kilka kobiet.
Czy jesteś w stanie w to uwierzyć???
Nie.
Bo przecież ,,doskonale"go znasz,wiesz jaki jest
Czy aby na pewno?🤔
Wiesz,co tak naprawdę siedziało w jego głowie????
**********************************************
Christopher Berry-Dee,światowej sławy kryminolog w swojej najnowszej książce ,,Rozmowy z psychopatami" pokaże nam kulisy zbrodni i zaprowadzi w najbardziej mroczne zakamarki psychiki najgroźniejszych morderców.
Lata rozmów i spotkań z więźniami przedstawią nam prawdziwy obraz psychopaty-bezwzględnego i pozbawionego skrupułów potwora,który czai się wśród nas przybierając rozmaite maski.
Tych ludzi nie da się wyleczyć(chociaż wielu próbowało),tak jak bestii nie da się okiełznać.
I ta wypowiedź jednego z nich dobitnie to pokazuje:
,,Kim jesteś i kim są twoi kumple lekarze żeby osądzać,kto jest normalny,a kto nienormalny?Siedzisz w Londynie i lubisz pić herbatę ze śmietanką.Ja lubiłem zabijać.Jestem taki sam jak ty,po prostu mamy inne upodobania".
Asia_bookasia 2020-05-21 15:24:46

Jeżeli czytaliście „Rozmowy z seryjnymi mordercami” i byliście tą lekturą usatysfakcjonowani, to kolejna książka tego światowej sławy kryminologa, również powinna spełnić wasza oczekiwania. Tym razem pan Christopher Berry-Dee przedstawia nam sylwetki psychopatów. Część z nich poznaliśmy już przy poprzedniej publikacji, gdyż psychopaci często stają się seryjnymi mordercami.
Książka uzmysławia nam jakimi bezwzględnymi bestiami potrafią być ludzie pozbawienie empatii, zadufani w sobie, którzy traktują innych jak przedmioty mające zaspokajać ich cele. Autor w swojej książce wypisał zespół cech, jakie posiadają psychopaci. W tym celu przytacza listę cech diagnostycznych psychopatii stworzona przez profesora Roberta Hare’a. Może to być dla nas przydatna wiedza, w sytuacji, gdy będziemy wchodzić w nowy związek czy relację, bo wskaże na co należy zwrócić uwagę i jakie zachowania powinny wzbudzić naszą czujność.

Mam trochę wrażenie, że książka jest chaotycznie napisana. Życiorys bestii nie jest chronologicznie przedstawiony, co powoduje, że czytelnik gubi się w omawianych sprawach. Mam też odczucie, że autor również przejawia cechy narcystyczne, uważając siebie za najlepszego specjalistę. Może i nim jest, ale trochę denerwuje mnie takie obnoszenie się ze swoimi sukcesami.

Po książkę z pewnością warto sięgnąć, jeśli interesują was takie trudne tematy i jeśli macie mocne nerwy. Ten brutalny świat, gdzie grasują bestie, jest przerażającym miejscem. Jednak autor udowadnia, że nawet takich ludzi, jeśli wiemy jak do nich dotrzeć, można podejść i uzyskać od nich potrzebne informacje. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli wejrzymy w otchłań, otchłań wejrzy również w nas. Rozmowa z psychopatami to jak balansowanie na cienkiej linie, jednak tą sztukę pan Berry-Dee opanował do perfekcji. Jeśli jesteście ciekawi co kryje umysł potworów, to zajrzyjcie do tej książki. Silne emocje gwarantowane.
CherryLadyReads 2020-05-23 14:31:42

Słynny kryminolog Christopher Berry-Dee po raz drugi zabiera czytelnika w podróż w głąb umysłów potworów - tym razem jego książka nosi tytuł „Rozmowy z psychopatami”, w której dokonuje studium wynaturzonych morderców. Jak mroczny okaże się świat bezlitosnych przestępców?

Autor upodobał sobie metaforyczne stwierdzenie „słonie latają, ołowiane kule odbijają się od ziemi jak piłeczki, a wszystkim rządzą wróżki”. Opisywało ono absurd świata, w jakim żyją psychopaci. Przeczytawszy je pierwszy raz uznałam te odniesienie za całkiem barwne, a już na pewno oryginalne. Jednak wyrażenie to w książce zostało powtórzone w całości lub fragmentami aż 8 razy, co dla mnie było dużą przesadą. Językowe porównania autora momentami wydawały mi się co najmniej niestosowne. Rozumiem przekaz słów „gówno trafiło w wentylator”, ale czy wypada używać takiego sformułowania, kiedy stronę wcześniej pisało się o ofierze brutalnej zbrodni? Podobnie ma się sprawa z nielicznymi, ale jednak, próbami kończenia rozdziałów „miłym akcentem”. Nie sięgałam po tę pozycję po to, by czuć się miło. A już na pewno nie czuły się tak znajomi czy rodziny ofiar, jeżeli sięgnęły po tę pozycję. Zresztą pokrewieństwo czy jakakolwiek zażyłość ma tutaj małe znaczenie. Chodzi o zwykły takt, którego autorowi zwyczajnie zabrakło.

Sądzę, że czytelnik, w momencie, kiedy zabiera się za lekturę wybranej przez siebie książki nie jest zainteresowany ograniczeniami, jakimi wydawca obarczył autora. Christopher Berry-Dee wielokrotnie wspomina, iż na pewne sprawy wydawca mu nie pozwala, a na opis niektórych zagadnień zabrakło mu miejsca z powodu ograniczenia znaków. Brzmi to jak skarga i tłumaczenie dziecka, a nie postawa dorosłego, wykształconego człowieka.

Kolejną wadą tej pozycji jest to, że autor niestety czasami zapominał, że nie pisze książki o sobie, a o psychopatach. Narcyzm wylewał się tutaj rwącymi strumieniami, co nie miało miejsca w „rozmowach z seryjnymi mordercami”. Obie książki dzieli jednak 14 lat, najwidoczniej był to wystarczający czas, w którym autor obrósł w piórka. Wzbogacanie kontekstu sytuacyjnego słowami „gdzie jedliśmy stek z frytkami” lub „gdy pływaliśmy razem w basenie” również nieszczególnie przypadło mi do gustu.

Być może cierpię na pewnego rodzaju masochizm, jednak po kolejne pozycje autora sięgnę kierowana ciekawością, czym tym razem zaskoczy mnie wspomniany wcześniej kryminolog. W recenzowanej książce można było znaleźć odrobinę wartości merytorycznej, choć dopiero po gruntownym przesianiu jej przez sito oddzielające wiedzę od zbędnego monologu i popisu megalomaństwa. oczytanakryminolog 2020-06-17 11:43:34