Książka "Fale i echa" to nie do końca coś, o czym jestem w stanie wypowiedzieć się na chłodno i z dystansem, wybaczcie. Nie chciałabym też odbierać wam przyjemności odkrywania, więc przede wszystkim spodziewajcie się w tej recenzji oddziaływania, a nie opisywania.
Nina i Filip to młodzi ludzie, którym daleko do lekkiego, swobodnego życia. I ona i on próbują poradzić sobie z dewastującymi tajemnicami i kłodami rzucanymi przez los pod nogi. Zupełnie inaczej niż w większości innych książek z tego gatunku - te przeszkody wydają się destrukcyjne, złe, bolesne i nie do pokonania. Tu nie wystarczy spojrzenie, by nawiązać relacje, miłość nie ma prawa istnieć, a pozytywne uczucia koniec końców zawsze przykrywa strach i niepewność.
Fabuła "Fal i ech" jest prosta - poznają się, zaczynają działać, coś się dzieje, tajemnice wychodzą na jaw, coś się psuje, coś naprawia. Proste.
A jednak wcale nie, nie proste. Coś sprawiło, że moja głowa wybuchła, serce pękło. @kredzia_ oceniła ją na 10 i prawda jest taka, że pewnie na początku nie zgodziłabym się z tą oceną. Nawet napisałam to pod jej opinią, że fabularnie i warsztatowo - chociaż czyta się dobrze, płynnie i przede wszystkim spójnie - to nie jest dziesiątka. Cała rzecz jednak zmienia się kiedy weźmiemy pod uwagę klimat tej książki, który w pewnych momentach, mam wrażenie, zahaczał aż o realizm magiczny, to, że czasem czułam się jakbym poruszała się w gęstej smole i mogła tylko próbować złapać oddech... Tak. To sprawia, że książka jest godna polecenia. To daje jej dziesiątkę. Przede wszystkim za to, że w pewnych momentach się śmiejesz, a w innych dusisz się od nadmiaru emocji. Współczujesz i nienawidzisz.
Jak już wam pisałam - to nie jest moja pierwsza książka Agaty. I jedne podobały mi się bardziej, inne mniej. I jak tak teraz myślę to "Fale" zasługują na to, żeby je od całego dorobku odciąć. To nie jest książka, którą czyta się z przypadku, bo tak, łatwa i przyjemna. To nie książka, z którą się odprężysz. To książka, która uczy innego spojrzenia. Bardzo osobista, dopieszczona i aż czuć w niej to, że autorka pisząc cierpiała. Cierpiała razem z bohaterami, bo koniec końców ich krzywda była też jej krzywdą.
To też nie jest książka dla każdego. Gdybym miała ją porównać to może byłaby to Kim Holden i jej "Druga strona"?
Książka, która rani i leczy jednocześnie. Która łamie serce, skleja i łamie na nowo. Książka, która pozostawia mnóstwo pytań.
Jestem nią zachwycona. Od "Fal i ech" bije niezwykła dojrzałość i świadomość. To książka bardzo dobrze napisana, w której radzę zwracać uwagę na drobne rzeczy, bo wtedy zyskuje jeszcze bardziej.
Historia Niny i Filipa mnie złamała.
Nie wiem, co więcej mogłabym wam napisać poza tym, że to jedna z najbardziej przemyślanych, pięknych i bolesnych historii jakie przeczytałam.
Co powiedzieć poza tym, że zostanie w mojej głowie na długo? Chaos_czytelniczy 2020-04-20 21:57:01