(...) Każdy pełni jakąś funkcję. Wszyscy są nikim, a każdy jest kimś...
Na Walijskiej farmie policja odnajduje ciała stu pięćdziesięciu osób. Ich śmierć przypomina rytualne samobójstwo. Nic w tym dziwnego ponieważ miejsce zagłady jest siedzibą jednej z sekt. Dla ludności nadszedł czas apokalipsy, do której starannie się przygotowywali. Jednak nie wszyscy zginęli. Parę osób przeżyło a wśród nich Jedyny, który może ich ocalić. Czy ocalali poradzą sobie w życiu "martwych"? Czy przeszłość da o sobie zapomnieć? .

Fenomenalny thriller Alex Marwood. Historia trudna, lecz fascynująca. Zostają przed nami otwarte drzwi do sekty. Autorka perfekcyjnie wprowadza swojego czytelnika w świat wspólnoty, przedstawiając ich obrzędy, oraz praktyki. Pozwala nam przeżyć to, co skrupulatnie opisuje. Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw: czasu przed końcem czyli czasu funkcjonowania sekty, oraz czasu martwych czyli życia po sekciarskiej apokalipsie.
Powieść skłania do refleksji nad naszym wolnym życiem. Zaskakuje oddaniem podwładnych wobec swojego guru. Zadziwiające dla mnie było to iż rzeczy czy sytuację dla mnie normalne w sekcie były wynoszone na piedestał. Historia przedstawiona w książce zdecydowanie mnie porwała. Czytałam wszystkie powieści autorki jednak ta pozostanie we mnie na długo! Podobała mi się bardzo! Czytamkiedytyśpisz 2020-04-14 21:02:11

Zatruty ogród zabiera nas w podróż w czasie, do nieznanej nam rzeczywistości, gdzie miłość rządzi się swoimi prawami, gdzie każda kobieta marzy o tym, aby wydać na świat tego Jedynego. Cieszą się, jeżeli tylko przywódca zwróci na nich uwagę i pozwoli się namaścić. Pełnia szczęścia i zadowolenia. Ale trzeba mieć świadomość, że oni nie znają innego życia, nie wiedzą, że może być inaczej, lepiej, ale i ciekawiej. Ale zdecydowanie warto choć na chwilę oderwać się od szarej codzienności, wyobrazić sobie świat ułożony według innych zasad, gdzie wszystko jest wspólne i nie trzeba się martwić o swoje dobra materialne. Takie naturalne wyzwolenie od balastu materializmu i ciągłej pogoni za czymś nowym, zaspokajającym nasze coraz bardziej wydumane zachciewanki.
To historia o zniewoleniu i podporządkowaniu jednostki, o pozbawieniu jej podstawowych praw i przywilejów. Pokazuje, że liczy się dobro wspólne i to nadrzędny cel wspólnoty. Osoby chwiejne i nie mające do końca swoich przekonań są łatwym celem do manipulacji i osaczenia. Ciemną masą się lepiej steruje, jest bardziej podatna na nowe teorie i sugestie. A wtedy jeden szalony przywódca może decydować o losie innych. Ludzie ludziom zgotowali piekło na ziemi. Obiecany raj przeistoczył się w piekielne udręki i psychiczne tortury.
Cała filozofia założycieli Arki i ich dewiza jest znakomicie uchwycone w cytacie:
„Ogród jest jak społeczeństwo – mawia Ojciec. - Niewyrywane chwasty zduszą pożyteczne rośliny i i ukradną im substancje potrzebne do życia. Musimy być czujni. Złe myśli, złe pomysły i źli ludzie, wszystko to zagraża naszemu przetrwaniu”.
Akcja powieści od początku toczy się spokojnym i umiarkowanym tempem. Raczej nie zafunduje nam autorka szalonych zwrotów akcji, niespodziewanych i zaskakujących sytuacji. Cała fabuła się rozwija powoli, w zasadzie toczy się tak, jak życie wewnątrz tej wspólnoty. Ten marazm i spokój, często wydobywająca się spośród stronic książki cisza działają uspokajająco i pozwalają na chwile refleksji, chwile zadumy i zastanowienia się, czy dzisiaj takie sekty mają rację bytu? Czy dziś ludzie pozwoliliby się tak zniewolić i pozbawić marzeń i ideałów? Wszystko możliwe i zależy od podatności ludzi na głoszenie dziwnych prawd przez innych.
Chociaż cały czas emocje trzymałam na wodzy, to jednak mnie ta powieść bardzo poruszyła, trochę zasmuciła, ale i zaciekawiła. Nie mogłam się wyzwolić z pęt zniewolenia i transu, w jakie wpadłam podczas tej lektury. Ten mistrzowski thriller od początku siał grozę i strach, napięcie falowało wokół mnie z coraz większą i coraz bardziej nieposkromioną energią.
Z czystym sumieniem przyznaję, że Zatruty ogród to najlepsza powieść na obecne czasy izolacji i chwilowego spowolnienia. Biorąc sobie do serca panujące zakazy i nakazy warto się spokojnie rozsiąść w wygodnym fotelu i przeżyć razem z bohaterami ten ból, rozpacz i smutek. Warto poczuć tę klimatyczną atmosferę grozy i strachu, aby móc później dziękować, że nie przyszło nam żyć w takich warunkach.
Niesamowita i perfekcyjna w każdym calu, wstrząsająca i oburzającą, wywołująca odruchy obronne i wyzwalająca w czytelniku waleczność. Śmiało polecam, nikogo nie ma prawa zawieść!Ambros 2020-04-21 20:09:18

Ostatnie dni spędzam w ogrodzie, ale nie tym zatrutym. Ten przeczytałam kilka dni temu, ale z tematyką ogrodniczą nie ma wiele wspólnego. Czy lektura powieści przyniosła mi tyle satysfakcji, co praca na własnych grządkach? Sprawdźcie.

Powieść zaczyna się bardzo mocnym, szokującym wręcz prologiem. Na farmie policja znajduje sto pięćdziesiąt martwych ciał. Kobiet, mężczyzn i dzieci. Kilka osób przeżyło, ale nie są w stanie rzucić światła na te makabryczne wydarzenia. Zbiorowe samobójstwo? Mord rytualny? Pytania momentalnie rodziły się same, a wyobraźnia podsuwała równie mocne rozwinięcie fabuły.

Dlatego początkowo byłam nim nieco rozczarowana, nie spodziewałam się tak leniwego tempa. Jednak skupienie się na psychologii bohaterów, stopniowe wprowadzanie czytelnika w intrygę oraz w życie zamkniętej komuny podniosły moją ocenę. Właśnie te opisy codziennego życia w sekcie, ciągłe manipulacje, walka o wpływy wywarły na mnie największe wrażenie.

W powieści autorka skupia się na emocjach trzech kobiet. Romy, która przeżyła i musi nauczyć się żyć w nieznanym sobie świecie. Całe życie przygotowywała się, by przeżyć, przetrwać, lecz czy jest przygotowana na niebezpieczeństwa mogące zagrażać jej i jej nienarodzonemu dziecku? Druga z kobiet, Somer, wprowadza nas za mury sekty i obnaża wszystkie jej brudne sekrety i niegodziwości. Możemy wręcz doświadczyć tego omamienia, bezwolnego podporządkowania, posłuszeństwa jej członków. Aż ma się ochotę potrząsnąć nimi i krzyczeć, by przejrzeli na oczy.
Sarah, to ciotka Romy i siostra Somer wyrzuconej przed laty z domu przez rodziców. Ta słaba psychicznie kobieta, nie wie na co się decyduje przyjmując troje ocalonych siostrzeńców pod swój dach.

Emocje bohaterek naprawdę mnie zaangażowały, jednak to kierunek, w którym poszła historia, no i zakończenie totalnie mnie zaskoczyły. Może nie było to takie tąpnięcie, jak przy prologu, ale aż kręciłam głową z niedowierzaniem. Jeżeli lubicie thrillery psychologiczne, to jest to z pewnością pozycja dla Was, do poczytania niekoniecznie w ogrodzie.czytanie.na.platanie 2020-04-30 10:13:44

📕 ZATRUTY OGRÓD autorstwa Alex Marwood to coś dla fanów literatury kryminalnej, thrillera czy sensacji. Autorka moim zdaniem daje nam dobrą historię, która wciąga już od pierwszych stron.


Poznajemy tutaj losy rodzeństwa: Romy, Ilo i Eden. Siostrzeńców naszej bohaterki Sarah. Dzieci zostały znalezione na farmie, gdzie dokonano masowego samobójstwa – 150 osób. Jak się okazało była to sekta. Sarah nie mając pojęcia o wychowywaniu dzieci postanawia wziąć ich pod swoją opiekę aby nie mieć wyrzutów sumienia przed zmarłą siostrą. Nie jest to proste zadanie, gdyż świat z którym ona żyje jest poniekąd obcy dla dzieci. Mają o nim pojęcie, gdyż w sekcie – Arce uczyły się o tym jak żyją i co jest ważne dla Martwych – tak nazywali społeczeństwo spoza swojej sekty, ale ciężko im zrozumieć, że nieraz trywialne rzeczy są ważniejsze, niż co to powinno rzeczywiście takie być. Dzieci mimo wszystko są inteligentne i szybko potrafią dostosować się do nowego życia, ale cały czas wiedzą, co jest dla nich ważne. Eden jest biologiczną córką przywódcy sekty. To on decydował, kiedy i która z kobiet urodzi dziecko. Jego dziecko, czy innego z członków sekty. Ma on kilkanaścioro dzieci i tylko jedno z nich będzie tym Jedynym. Tym, które ich wyzwoli, kiedy nadejdzie Koniec. Cały czas żyjąc w zgrupowaniu przygotowują się do tego dnia. Każda osoba z sekty ma swoje obowiązki i musi się z nich wywiązywać. Dziewczynki po dostaniu pierwszej miesiączki stają się kobietami i z tej okazji jest wyprawiane przyjęcie na farmie. Mają wówczas również obcinane … włosy, zaczynają pracę na farmie i nie są już traktowane jak dzieci. Po ukończeniu osiemnastego roku życiu mogą zostać matkami. Podczas przesilenia, jak co roku wyprawiane jest duże przyjęcie. To wówczas przywódca Arki uzna, która z kobiet będzie miała zaszczyt zostać tym razem matką. W sekcie nie ma ludzi starszych niż pięćdziesięciolatkowie, takie osoby z niewiadomego powodu znikały. Grupa musi być młoda i silna, a starsi ludzie to uniemożliwiają. Siostra Sarah uciekając z domu jako nastolatka trafiła do tej sekty, dostała nowe imię i musiała się dostosować do panujących tam warunków. Nie było łatwo, gdyż zwykły gwałt przekreślił ją i została wyrzutkiem oddelegowanym do najgorszej pracy na farmie. Pomocy społecznej oraz Sarah tylko się wydaje, że dzieci zostały uwolnione od sekty, to nieprawda, Arka cały czas istnieje. Do czego będzie zdolna Romy, Eden i Ilo aby wrócić do swoich❓ Szczerze to w głowie mi się to nie mieściło, że mogą mieć tak namieszane w głowie i tak manipulować ludźmi dookoła, aby tylko osiągnąć swój cel i cel istnienia tego Jedynego.


Jeśli interesuje Was jak doszło do masowego samobójstwa oraz co wymyśliły w imię sekty Romy, Eden i Ilo to zachęcam do przeczytania❓ ;)
--- Zaczytany Książkoholik
ZK 2020-05-05 13:45:38

W sobotę udało mi się skończyć "Zatruty ogród" Alex Marwood i szczerze napisze, że nie spodziewałam się czegoś tak dobrego.

Od samego początku zostajemy zszokowani, gdyż książka zaczyna się zbiorową śmiercią członków sekty, którzy wierzyli, że niedługo nadejdzie koniec świata. Oni zaś zostali wybrani, by przeżyć, byli prowadzeni przez Jedynego, który miał się narodzić w ich szeregach. Ocalało z tego zbiorowego szaleństwa tylko kilku z nich. Dwójka niepełnoletniego rodzeństwa zostaje umieszczona u swojej ciotki Sary, a Romy, ich siostrą, zostaje umieszczona w mieszkaniu socjalnym, po czym odkrywamy ze jest w ciąży. Wszytko wskazuje na to, że to jeszcze nie koniec. Wartości jakie zostały zakorzenione w tych ocalałych ludziach, wciąż żyją i zrobią wszystko by zostały wprowadzone w życie.

Książka naprawdę wciąga i czytało mi się ją szybko. Świetne pióro autorki. Podobały mi się przeskoki w czasie. Dowiadujemy się powoli, co też naprawdę tam się wydarzyło. Zasady, którymi kierowali się Ci ludzie, były chwilami szokujące. Większość miała "wyprany" mózg, co w ogóle mnie zdumiewało. Autorka świetnie stopniowała napięcie. Zakończenie również mnie nie zawiodło. Na to wygląda, że koniecznie muszę kiedyś nadrobić inne jej książki, bo zdecydowanie warto po nie sięgnąć.pola_red 2020-06-17 21:56:45