Uwierzycie, że „Teściowe muszą zniknąć”, to moja pierwsza styczność z twórczością autora? I podobnie jak przed pierwszą randką, tak i tu odczuwałam pewien niepokój, ale i nadzieje na dobrą zabawę były spore.

Muszę przyznać, że czytało mi się tak dobrze, że od razu miałam ochotę na więcej, choć na pierwszej randce nie wypada. Przyjemny, lekki styl wywołał efekt odprężenia niczym po masażu relaksacyjnym, a humor sytuacyjny i komizm postaci wzbudził wielokrotnie uśmiech na mojej twarzy. Zgrabna intryga kryminalna utrzymywała natomiast odpowiedni poziom zaciekawienia i chęć poznania zakończenia tej historii. Jednym słowem bardzo udana randka.

A czego dotyczy fabuła? Ukrytego przed laty skarbu i całego tabunu postaci liczących na jego odnalezienie. Począwszy od młodego, sympatycznego małżeństwa Amelii i Janusza Niedzielskich, ich teściowych różniących się jak ogień i woda, lokalnego gangstera, czy nawet duchownego. Sprawy od razu znacznie się komplikują, gdy w miejscu ukrycia skarbu zostają znalezione zwłoki staruszki, a Niedzielski jest głównym podejrzanym. Jakby tego było mało, jego żona Amelia nagle znika. Czy dwie szalone teściowe, pomimo wzajemnej niechęci, potrafią się porozumieć dla dobra swoich dzieci?

Autor, na przykładzie Mai i Kazimiery, w sposób lekki i prześmiewczy obnaża nasze narodowe przywary. Przede wszystkim brak umiejętności dialogu pomiędzy osobami o skrajnych poglądach, wzajemne obrażanie i wyszydzanie. Ale jak na komedię kryminalną przystało, nie znajdziemy tu żadnych moralizatorskich zapędów, a sporą dawkę humoru, może nieco czarnego i akcję niczym z amerykańskiego filmu akcji. Jeśli więc macie ochotę na relaks z książką, to ta będzie odpowiednim wyborem. czytanie.na.platanie 2020-05-26 09:56:01