Galeria to kalejdoskop 21 opowieści o zwykłych ludziach, ich codziennych problemach rodzinnych, małżeńskich i zawodowych. To niesamowicie smutny przekrój naszego społeczeństwa, często skalanego złym postępowaniem, zdradami, brakiem zaufania do drugiej osoby, wyższością nad innymi. Seks pozamałżeński, zdrady, oszustwa, związki homoseksualne, wyzysk w pracy i mobbing trapią ówczesnych, wiecznie zagonionych bohaterów. Nie mają chwili dla siebie, chcą się wyszaleć, poczuć powiew świeżości i inności w swoim życiu. Chcą spróbować żyć inaczej, taka chwilowa odskocznia do szarej codzienności. Ale – jak to w życiu bywa – czasem sprawiając sobie przyjemność ranimy innych, igramy z ich uczuciami i przekonaniami, zabawiamy się nimi. I zazwyczaj tak jest, że na końcu okazuje się, że zostajemy z niczym, sami, bez rodziny i przyjaciół. Obraz trochę przerażający, ale uważam, że bardzo prawdziwy i realny. Ta powieść pokazuje nam przekrój naszego społeczeństwa, nic z niego dodać, nic ująć. Trafne diagnozy i spostrzeżenia, pod którymi odważnie się podpisuję bez chwili zastanowienia.
Świetna lektura, każda historia jest przedstawiona z perspektyw dwóch stron, jej bohaterów. I, jak to w życiu bywa, każdy ma swój punkt widzenia i stosunek do określonych wydarzeń, często otrzymujemy obraz bardzo różny, w zależności od tego, kto jest narratorem historii. To do nas należy ocena sytuacji, opowiedzenie się po którejś ze stron, najlepiej po stronie prawdy. Ale kto mówi prawdę? Nie jest to łatwe do wychwycenia, ale nie jest to niemożliwe. Wnikliwa analiza zachowań bohaterów pozwoli na obiektywną ocenę postępowań każdej ze strony. Te krótkie historie są bardzo wzruszające i pochłaniające. W nich można się zatopić, uwikłać w nie bez opamiętania. Na tych kilku stronach opowieści jest ukazana kwintesencja całego problemu, jego rozwinięcie mogłoby spowodować, że z każdej opowieści śmiało mogłaby powstać jedna obszerna powieść. Te historie skłaniają do przemyśleń i refleksji, powodują, że po skończeniu lektury sami sobie zadajemy pytania, które przed sobą stawiali bohaterowie. Sami zmagamy się z ich niełatwymi problemami i próbujemy wyjść z matni kłopotów obronną ręką. Tę powieść powinno się czytać powoli i w wielkim skupieniu i ciszy. Chodzi o to, aby dokładnie przeanalizować i przemyśleć każdy interesujący wątek i wyciągnąć z niego wniosek na przyszłość, już dla siebie. Aby ustrzec się przed błędami, które popełniali, mniej lub bardziej świadomie, bohaterowie. To powinna być dla nas dobra lekcja pokory i uprzejmości, wiary w dobroć ludzi, nadziei, że nie zawsze w życiu będzie pod górkę, przyjdzie chwila, że będzie też z górki. Ale, aby tak było, trzeba mieć w sobie wiele pokory i miłości do drugiego człowieka, nie wolno oceniać drugiej osoby po pierwszym wrażeniu, nie poznając jej lepiej. Nie wolno gardzić ludźmi i ich upokarzać, gdyż nigdy nie wiemy, dlaczego są w określonej sytuacji życiowej, z jakimi problemami się zmagają. Nie zawsze się przed nami otworzą, bo nie chcą, aby drugi człowiek miał dostęp do ich wewnętrznego świata.
Niesamowita i głęboka, wzruszająca i gorzka, bardzo pożądana szczególnie w dzisiejszych czasach ciągłej pogoni, pośpiechu, życiu w locie. Prawdziwa petarda, odpala już od samej iskry. Uwaga, niebezpieczna i uzależniająca!Ambros 2020-05-20 20:03:31