Jak grzyby po deszczu powstają nowe książki z motywem mafii w tle. Trzeba przyznać to, że jedne są świetne, a niestety drugim daleko do ideału. Ten nagły przyrost możemy zauważyć głównie wśród młodych, polskich, debiutujących autorek, ale czy wszystkie tytuły są zaskakujące i porywają? Czy wszystkie są wspaniałe, a niekiedy nawet drobne potknięcia zostają wybaczone, gdy historia nas oczaruje. A jak wyszło tym razem?

„W jego świecie on jest bogiem, a ja zwykłą szarą myszką z poczty…”

Ona zwykła dziewczyna z charakterem i poczuciem humoru, niezdecydowana i momentami sama nie wie, czego pragnie od życia. On Włoch, który powinien przejąć dziedzictwo, ale to na czym mu zależy to ona. Jest w stanie zrobić dla niej wszystko, wyrzec się wszystkiego i zaryzykować nawet swoim życiem, ale czy to wystarczy, aby żyć w spokoju?

I na tyle z fabuły, bo tak naprawdę jestem trochę rozczarowana tym tytułem. Dlaczego ? Jest kilka elementów, które się na to złożyły.

Po pierwsze irytujący do granic możliwości bohaterowie – ona tak jak już powiedziałam, niezdecydowana, z denerwującym poczuciem humoru dziewczyna, która raz się wszystkiego wpiera, potem robi co innego. On - no proszę płaczący mafiozo? Chyba jednak każdy ma inne wyobrażenie o mocnych, włoskich bossach mafii.
Tu już jadą autem, tu płaczą, tu rozmawiają, tu się piep*zą, tu się biją. Rozdziały jak dla mnie zdecydowanie za długie. Ale co najbardziej mi się nie podobało? Zbyt szybkie przeskakiwanie z wątku do wątku, wyjaśnienia scen po łebkach. Tu jedno się zaczyta, a tu nowy akapit i całkiem inna scena. Każdy akapit dotyczy czego innego, przeskoki z jednej do drugiej akcji. Czytelnik nie nadarza, jeżeli chodzi o akcje, gubi się w niej.

Ciężko było mi zrozumieć bohaterów, ich postępowanie oraz zachowanie. Przyszły Boss mafii zachowuje się jak mały, bojący się życia chłopczyk, płacze i użala się nad sobą. Ona emocjonalna galareta, która nie wie czego chce od życia i akcja która żyje własnym życiem.

Jeszcze trochę potrzeba, aby dopracować warsztat. Sam pomysł fajny, ale wydaje się zrealizowany zbyt szybko, aby tylko. Jeżeli dopracować by sceny, poszczególne elementy zachowania bohaterów byłoby super, a jednak ja czuję się zawiedziona.

Taka mieszanka pseudo Greya, Crossa i innych tego typu donżuanów. Kluczem jest tu słowo pseudo.
I co jeszcze ? Taka spolszczona wersja ala mafijnej serii, gdzie mafii i mafiozów to ze świecą szukać.

Czy polecam ? Myślę, że każdy ma inny gust, inaczej odbiera przekaz, jednak dla mnie są widoczne niedociągnięcia i braki. Czy sięgnę po drugą część ? Z ciekawości dla warsztatu autorki raczej tak. Ale nie oczekuję ideału, choć może to tylko takie potknięcie debiutantki. wioletreaderbooks 2020-08-03 07:52:08

~ Anastasia kolejny raz wysłuchiwała opowiadań Alex o przystojnym brunecie, który co środę przychodził nadać paczkę w punkcie, gdzie pracowały. Włoch pojawiał się zawsze wtedy, gdy Ana była na lunchu. Tym razem przedłużająca się przerwa przyjaciółki sprawiła, że i ona poznała mężczyznę, o którym marzy większość kobiet. Porażona jego wyglądem nie potrafiła zebrać myśli i zapanować nad ciałem, a fantazje przejęły nad nią kontrolę. Przez roztargnienie upuściła paczkę, na którą nie zdążyła nakleić odpowiedniej etykiety. Jak się później okaże to dopiero początek dziwnych zdarzeń. We włoskiej knajpce dochodzi do małego incydentu, w wyniku którego Anastasia skręca kostkę, a pomocy udziela jej przystojny Cassiano. Mężczyzna zawozi ją do szpitala, a później oferuje swoją opiekę. Od tej pory życie tych dwojga zmienia się, krzyżując ich drogi już na zawsze. Czy między nimi pojawi się coś więcej niż tylko pożądanie? Jakie tajemnice ukrywa Cassiano i jaki wpływ będą miały na Anastasię?
~ Ostatnio często sięgam po debiuty, które tak jak w tym przypadku bardzo mi się podobają. Widać, że w autorce drzemie duży potencjał. Książka napisana jest prostym, przystępnym językiem, przez co przeczytałam ją ekspresowo. Akcja w niej galopuje, dostarcza mnóstwa emocji i wrażeń. Fabuła jak najbardziej przypadła mi do gustu. Główna bohaterka nieco mnie irytowała, czasami zachowywała się jak zdesperowana nastolatka, która nie myśli o niczym innym jak tylko o seksie. Wybierając między Cassiano a Marco, stawiam na tego drugiego. Nic nie poradzę, że łobuzy zawsze byli bliżsi mojemu sercu😂 Nie ukrywam, że znalazłam kilka rażących błędów i niedorzeczności, które rzucały się w oczy, mimo to nie wpłynęły na pozytywny odbiór powieści. Czy polecam? Oczywiście! mopsowe.czytanie 2020-08-15 23:51:30