Wspaniała lektura, zwłaszcza dla młodych ludzi, dla których tamte czasy są obce, tajemnicze i nieznane. Chociaż na chwilę mogą się poczuć, jak ich rodzice, wczuć się w ich rolę i położenie. Mogą zobaczyć, jak to jest trudno, gdy nie ma z czego ugotować obiadu, gdy nie można dziecku kupić czekolady, czy wypić kawy, gdy się ma ochotę. Jak trudno żyć w czasach, gdy nie można mieć swoich poglądów, gdzie nie ma miejsca na własne przekonania czy realizację odważnych marzeń czy pragnień. A każde działanie nie po myśli władzy może się spotkać z surową karą.
Niesamowita historia, bardzo prawdziwa i realna. Nic w niej nie jest zakłamane ani ubarwione. Wszystko jest ukazane szczerze i odważnie. Wielka lekcja historii i poznania początków Solidarności, walki o ideały i przekonania. Niespotykane, że ludzie są wiele poświęcić, aby żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami i sumieniem, nie bacząc, jakie mogą ponieść tego konsekwencje. Autor bardzo dokładnie ukazał panujące w tamtych latach realia, stworzył prawdziwych bohaterów, z krwi i kości, w żaden sposób nie wynosił ich na piedestał czy ich nie idealizował. Oddał prawdę tamtych czasów, pokazał, jak trudno było wtedy żyć i zmagać się z codzienną i szarą codziennością. Oprócz walki z biedą i brakiem dosłownie wszystkiego trzeba było walczyć z całym niesprawiedliwym i zakłamanym aparatem władzy.
Przyznam się szczerze, że sięgałam po tę powieść z pewną dozą zniechęcenie. Nie szaleję za powieściami historycznymi, ale ta lektura mnie złamała. Zaskoczyła mnie pozytywnie. Mój dystans został zburzony już na wstępie. Ona mnie pochłonęła od samego początku. Wsysałam się w nią, nie mogłam się od nie oderwać. Nie wiem dlaczego. Chyba ma w sobie coś magnetycznego i niewidzialnego. A może to ten ton prawdy z niej się wydobywający przekonał mnie i porwał w sentymentalną podróż w czasie. Właściwie, to teraz jestem pewna, że nie chciałabym żyć w tamtych czasach, chociaż z wędrówki w przeszłość można wynieść niezapomnianą lekcję pokory i skruchy. Można tylko dziękować, że żyjemy w innych czasach, oczywiście dalekich od ideału, ale przynajmniej wkoło panuje dostępność towarów i usług, nikt nie zmusza do myślenia po linii rządzących, sądy nie są aż tak skorumpowane jak kiedyś. Panuje swoboda i wolność przekonań.
Lektura warta wielkiej uwagi i poświęcenia jej kilku wolnych chwil. Bije od niej prawda i realizm, zmusza do cichej refleksji nad panującymi stosunkami międzyludzkimi, oceną dzisiejszej władzy, panującym materializmem i nieposkromioną chciwością ludzi. Ambros 2020-06-28 20:35:19

Skończyłem czytać i muszę przyznać, że robi wrażenie. Zastanawiam się do jakiej kategorii zaliczyć powieść. Doskonała, wciągająca fabuła, ciekawe, niekiedy poruszające dialogi, jakbym czytał melodramat, a zaraz po tym, brutalna rzeczywistość stanu wojennego. Powieść wzrusza i porusza, pokazując jednocześnie życie w trudnych latach powstania Solidarności i stanu wojennego. Główni bohaterowie to Michał ROGIŃSKI - oficer Wojska Polskiego i jego żona młoda lekarka Ola. Bardzo się kochają, marzą o dziecku i wspólnym życiu. Dostają służbowe mieszkanie i wydawałoby się, że spełniają się ich marzenia. Jednak gromadzą się nad nimi czarne chmury. Zachodzące zmiany społeczne, a zwłaszcza stan wojenny rujnują ich plany. Dają o sobie znać organy komunistycznego państwa, które starają się wykorzystać ich do realizacji swoich zadań.
Autor bardzo interesująco przedstawia działania wojska w pierwszych dniach stanu wojennego z pespektywy oficera Wojska Polskiego. Jest to opis bardzo realistyczny widziany z perspektywy żołnierza, jakże inny od przedstawianych przez drugą stronę tych wydarzeń. W swoich ocenach nie jest zbyt nachalny, stara się jedynie pokazać, że w opisach historii, nie powinno się posługiwać jedynie kolorami czarnym i białym. Pokazuje nastroje wśród oficerów i zwykłych żołnierzy, które nie są jednolite i nie zawsze zgodne z oficjalną linią polityczna przypisywaną wojsku.
Powieść posiada duży ładunek emocjonalny i jednocześnie poznawczy. Bardzo poruszająca książka i dlatego szczerze polecam, zarówno, mężczyznom służącym kiedyś w wojsku, jak i ze względu na intrygującą fabułę, kobietom. Starszym, dla których jest to wspomnienie ich młodości, jak i młodym ze względu na jej walory poznawcze. Ja pamiętam, te wydarzenia i książka była dla mnie powrotem do czasów, gdy miałem dwadzieścia lat.
Zakończenie sugeruje, że będzie następna część opowiadająca o losach Oli i Michała, bardzo ciepło przedstawionych głównych bohaterów.

Karol 2020-11-14 19:47:53