Marzenia, kto ich nie ma. Od najmłodszych lat marzymy, że będziemy wielcy. Że cały świat będzie u naszych stóp. A potem nadchodzi zderzenie z rzeczywistością. Albo jesteśmy w stanie podjąć walkę, albo odpuścić je sobie na zawsze.

"Dawniej nie zrezygnowałabyś z marzeń tak od razu."

Aby zrealizować to, co sobie zaplanowaliśmy potrzeba czasu i wytrwałości w dążeniu do celu, ale nie zawsze będzie wszystko szło tak jak sobie zapragniemy będą wzloty, będą upadki i tylko od nas zależy czy przetrwamy.

Pogoń za marzeniami często burzy relacje, bo gdy wszystko idzie tak jak chcemy często zapominamy o tych, którzy są blisko i nas wspierają. Wtedy już są nam niepotrzebni. Wtedy jesteśmy panem świata. Ale co, gdy przyjdzie czas, że nie damy rady. Że nic nie idzie tak jak chcemy. Powrót może boleć, a upadek z samego szczytu zawsze bywa bolesny i wyrządza wiele szkód.

"Oboje zrozumieliśmy, jak potężne bywają marzenia."

Jude wie coś o tym. Za karierą aktorki pogoniła na koniec świata. Ale gdy wszystko zaczyna się walić, wraca z podkulonym ogonem. Jednak powrót nie będzie taki łatwy, czy ktoś ją przyjemnie z otwartymi ramionami ? Czy chłopak, którego zostawiła i poleciała za marzeniami wybaczy jej ?

Czy będzie chociaż w stanie z nią normalnie porozmawiać, a już nie mówiąc o wspólnym mieszkaniu. Bo Jude właśnie szuka dachu nad głową, a co za tym idzie musi prosić brata o pomoc, jednak brat nie mieszka sam, tylko z jej byłym. Szalone, prawda ?

Wydaje się, że los płata figla, jednak już nic nie będzie takie samo, ich relacje nie będą takie same. Wszystko się zmieniło. Czy znajdą w sobie choć odrobinę odwagi aby wybaczyć ?

Przed Blakem także ciężki czas. Doznał kontuzji i wydaje się, że jego kariera koszykarska legła w gruzach, czy znajdzie siłę aby zawalczyć o normalność i wrócić do gry ? Czy zdoła zrozumieć i dać sobie wyjaśnić to, co się wydarzyło ? Czy będzie w stanie ponownie zaufać dziewczynie, która rozdarła jego serce na najmniejsze kawałeczki i zdeptała podeszwą ?

Przez trzy czwarte książki, były fochy, sprzeczki, lekceważenie i obrażanie. Rozumiem sytuację, jak nimi kierowała, rozumiem wszystko, ale wydaje mi się, że pomimo wszystko należy znaleźć odwagę i wyjaśnić sobie wszystko, nawet z naszym największym wrogiem. Zdaje sobie sprawę, że wybaczenie to ciężki element naszego życia i nie przychodzi od tak, ale w tej książce irytowało mnie to niesamowicie. Chłopak wiecznie naburmuszony, niepotrafiący zapanować nad swoimi emocjami. Dziewczyna, która chce się do niego zbliżyć, wszystko wyjaśnić, jednak jaśnie pan jest tak zdeterminowany, że w pewnej chwili odechciewa się wszystkiego.

Nie było zaskoczenia, nie było wielkiego bum, nie było powalającego na kolana zakończenia. Były raczej ciągnące się niczym flaki z olejem sceny, nijacy, bezbarwni bohaterowie i totalnie niczym niewyróżniająca się fabuła. Najgorsza część tej serii. Zdaje mi się, że była ona pisana na kolanie od tak, aby tylko. Zdecydowanie wyróżnia się tu tylko subtelna, przykuwająca uwagę okładka, ale to jest zdecydowanie mylący zabieg, bo wnętrze jest nijakie.

Zdecydowanie trafi na półkę z serii przeczytana-zapomniana.wioletreaderbooks 2020-06-21 14:21:01

"Oboje zrozumieliśmy, jak potężne bywają marzenia. Niektóre się spełniają. Inne zmieniają. Jeszcze inne rozpadają na kawałki. Ale są też takie które odwagą i pracą można ożywić"
~
Oto najnowsze cudo spod pióra Mony Kasten dla którego poświęciłam 7 wieczornych godzin praktycznie ciągiem. Mimo tego, że położyłam się spać dopiero około 4:30, to wcale nie żałuję. "Dream again" jest prowadzony z perspektywy Jude Livingston. Młoda dziewczyna poleciała do Los Angeles, aby spełnić swoje marzenia o aktorstwie. Wydawałoby się, że wszystko będzie jak z bajki, jednak niespodziewanie dla wszystkich dziewczyna kończy swój związek Blake'm Andrewsem, którego mogliśmy poznać w poprzednich tomach, a najdokładniej w "Hope again". Po pewnym czasie Jude wraca do Woodshill, aby zatrzymać się u swojego brata na czas prowadzenie swojego życia do normalności. Na jej drodze ponownie pojawia się Blake, jednak jego nastawienie względem jej osoby szybko sprawia, że początki w Woodshill wcale nie będą takie przyjemne, jak mogłoby się jej wydawać.
Piąty tom serii "Begin again" awansował na mój ulubiony. Przede wszystkim największym plusem jest to, że możemy poznać historię Blake'a, do którego zapałałam miłością podczas czytania "Hope again". Jest to mój ulubiony bohater w tej serii. Książka to jeden wielki emocjonalny rollercoaster. Nie idzie się od niej oderwać. Jest lekka, przyjemna, ale też bardzo ciekawa. Nie odczuwałam, aby znajdowały się w niej jakieś zbędne opisy, nie wnoszące nic do akcji. Praktycznie wszystko, co czytalam, było ważne. Na sam koniec powiem, że nie zgadzam się z innymi recenzentami, że te książki można czytać nie po kolei. Nie wiem jakie stanowisko ma na ten temat sama autorka, ale jak dla mnie każdy tom bezpośrednio łączy się z poprzednim. To, że narracja jest prowadzona z perspektywy innej osoby i głównym tematem jest relacja między innymi parami, nie wpływa na kolejność, ale wydarzenia mimo wszystko dzieją się po sobie. Poza tym w każdym z tomów możemy zauważyć, że oprócz głównej pary pojawia się często jeszcze jeden bohater, wokół którego kręci się książka. Dla przykładu w "Hope again" tym dodatkowym ogniwem był właśnie Blake. Czytając każdy z tomów możecie zaspoilerować sobie poprzednie także wystrzegam przed robieniem tego.
Podsumowując, jeżeli czytaliście wszystkie poprzednie tomy i tak jak dla mnie zarówno "Feel again" jak i "Hope again" wypadły słabiej, to koniecznie musicie sięgnąć po "Dream again". Jak dla mnie, na ten moment, jest to najlepsza książka w serii. cafeetlivre 2020-07-01 10:49:44