Czas na moją opinię na temat najnowszej propozycji z serii rozmów ze zbrodniarzami - "Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie" od Wydawnictwa Czarna Owca. Miałam okazję przeczytać poprzednią część - "Rozmowy z seryjnymi morderczyniami. Królowe zbrodni", dlatego do niej właśnie będę się odnosić. Oprócz dwóch wspomnianych książek ukazały się również "Rozmowy z seryjnymi mordercami" oraz "Rozmowy z psychopatami. Podróż w głąb umysłów potworów", wszystkie autorstwa Christophera Berry-Dee.⠀
⠀
Książkę podzielono na pięć części, z których każda składa się z kilku rozdziałów i opowiada historię jednego przestępcy (kolejno: John Wayne Gacy, Kenneth Bianchi, William Heirens, John Cannan, Patricia Wright). W "Rozmowach z seryjnymi morderczyniami" omówiono bardzo krótko wiele spraw, co w efekcie pozostawiało wrażenie, że żadnej z nich nie poświęcono wystarczającej uwagi. Objętościowo książka wypada podobnie jak poprzedniczka, ale dzięki skupieniu się na kilku konkretnych skazańcach otrzymujemy wnikliwe analizy przypadków; od dzieciństwa, poprzez lata poprzedzające zbrodniczą działalność, aż po tragiczne w skutkach wydarzenia. Przyznaję, że tego właśnie poszukuję w literaturze true crime - wnikliwej analizy przyczynowo-skutkowej, która pozwala czytelnikowi na wyciągnięcie własnych wniosków. Na tym polu książka spełniła moje oczekiwania; brak chaosu, konkretne i rzetelne podejście do tematu, brak irytujących osobistych wtrętów - to jej przewagi w porównaniu do poprzedniej części.⠀
⠀
Wątpliwości budzi natomiast dobór spraw. Podtytuł "Najgorsi na świecie" konkretnie ukierunkowuje oczekiwania czytelnika. Tymczasem o ile w pełni zgadzam się, że John Gacy czy Kenneth Bianchi świetnie tu pasują, o tyle czyny przypisywane Williamowi Heirensowi mimo, że wyjątkowo odrażające, to swą skalą odbiegają od dwóch wcześniej wymienionych. Co więcej, sam autor wyraża opinię, że ten człowiek prawdopodobnie jak niewinny, co dodatkowo stawia dobór akurat tego przypadku pod znakiem zapytania.⠀
Podobnie skazana na zamordowanie własnego męża Patricia Wright zdaje się być po prostu kolejną z kobiet, które motywowane chciwością dopuściły się straszliwej zbrodni. Dlaczego stawiana jest obok Johna Gacy'ego, który ma na koncie co najmniej 33 ofiary?⠀
Inną kwestią o której muszę tutaj wspomnieć jest... popełnienie przez autora "autoplagiatu". Ostatnia część książki, poświęcona Patricii Wright jest kropka w kropkę identyczna jak rozdział poświęcony tej zbrodniarce w "Rozmowach z seryjnymi morderczyniami". Trudno mi zrozumieć taką decyzję autora. Z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że fani jego twórczości zaopatrzą się we wszystkie tytuły z serii. Zatem jaki był cel powtarzania dokładnie tego samego po raz drugi? Chyba już lepiej byłoby pozostawić książkę krótszą o te 30 stron. Ponadto nie mam pewności czy jakieś rozdziały nie są powtórką z którejś z dwóch poprzednich pozycji, jeszcze przeze mnie nie przeczytanych.⠀
Podsumowując, mimo pewnych mankamentów książka spełniła moje oczekiwania i myślę, że mogę ją polecić osobom zainteresowanym tematem.murder.in.the.library 2020-11-22 22:05:03