Powieści Lucindy Riley łączy to, że przenoszą nas w zupełnie inny świat. Trochę jak z baśni, ale nie pozbawiony życiowych zawirowań i tragedii. Tym razem autorka odkrywa przed nami nie tylko uroki Włoch, ale również pasjonujący świat muzyki operowej, którego ten kraj jest kołyską.

Z zainteresowaniem i sympatią śledziłam losy młodej utalentowanej dziewczyny, Rosanny Menici, która po wielu latach nauki zostaje podziwianą śpiewaczką operową. Żyje muzyką i tylko dla niej. Stroni od płci przeciwnej, bo już jako dziewczynka oddała serce mężczyźnie, który jako pierwszy dostrzegł jej talent. Czy jednak cieszący się złą sławą bawidamek jest odpowiednim kandydatem dla młodej i ufnej dziewczyny? Czy mężczyzna tak egoistyczny, zadufany w sobie może się zmienić pod wpływem miłości? I co w imię tej miłości można poświęcić?

Nie tylko muzyka, ale i rodzinne sekrety, intrygi i kłamstwa budują atmosferę powieści, by w najmniej oczekiwanym momencie wyjść na jaw zmieniając życie naszych bohaterów i determinując ich wybory.

Opowieść poznajemy w formie listu pisanego przez Rosannę do swego syna. Listu pełnego emocji, obsesyjnej wręcz miłości, smutku, rozpaczy, ale i radości.

Jak każda z książek autorki, tak i ta napisana jest w tak ciepłym, finezyjnym stylu, że momentalnie człowiekowi robi się lepiej na duszy. A tego po lekturze kilku horrorów, thrillerów i kryminałów było mi trzeba.czytanie.na.platanie 2020-11-10 13:19:14

Lucinda Riley, to jedno z tych nazwisk, po które sięgam w ciemno, bowiem jest gwarancją niezapomnianej historii, oferując przy tym ocean wrażeń. Kolejny wabik to umiejscowienie akcji m.in. we Włoszech, które darzę ogromnym sentymentem.

Rosanna Menici, będąc zaledwie dzieckiem na progu dojrzewania, oddaje swe serce dużo od niej starszemu Robertowi. Już wtedy postanawia, że zostanie jego żoną. To on zaszczepił w niej miłość do opery. Stała się jedną z najjaśniejszych gwiazd La Scali i przekonała się, jak trudno kochać artystę.

"W życiu bywają sprawy, na które nie mamy wpływu. Czasem musimy zdać się na przeznaczenie".

Pani Riley jak nikt inny potrafi wciągnąć nas w swój wykreowany świat, to duża zasługa niezwykle przyjemnego w odbiorze stylu oraz plastycznego i pięknego języka.
Akcja rozgrywa się nie tylko we Włoszech, przeniesiemy się również do Anglii, Francji czy Stanów Zjednoczonych.
Główne skrzypce gra tutaj fabuła i jej bohaterowie. Te wszystkie włoskie nazwy spowodowały, iż miałam wrażenie, że uczestniczę w jakiejś egzotycznej telenoweli, w dobrym znaczeniu tego słowa oczywiście. Z wypiekami na twarzy śledziłam zawiłe koleje losu młodej Rosanny, która w liście do syna opowiada historię swej miłości. Choć nie polubiłam Roberta, to z uwagą śledziłam rozwój tej relacji.
Moją ciekawość wzbudziły też postacie
drugoplanowe, Abi i Luca, który poczuł powołanie do kapłaństwa, a spotkanie Abi stało się dla niego próbą od Boga.
Zachwyciło mnie, w jaki sposób przedstawione zostały oddanie i pasja, do śpiewu i muzyki.
Mimo że w gruncie rzeczy jest dość przewidywalne, to i tak zostałam pochłonięta przez wir wydarzeń. Choć książka nie należy do najcieńszych (510 stron), to nie nudziła mnie ani przez moment i przeczytałam ją, w moim mniemaniu, w mgnieniu oka.

"Dziewczyna z Neapolu" to powieść o spełnianiu marzeń, ogromnej miłości, poświęceniu, zdradzie i wybaczaniu. Jesteście gotowi na ten emocjonalny rollercoaster?Coolturka 2021-02-12 21:18:06