Ostatnia część trylogii o przerażającym psychopacie, który nazywa siebie Zabójcą Czwartej Małpy, jest pełna zwrotów akcji i zagadek. Ta powieść to ostra jazda bez trzymanki, gdzie wszystkie informacje są poplątane i pomieszane, a to co autor nam serwuje, to istny rollercoaster. Wielokrotnie gubiłam się w prowadzonym śledztwie i wszystkich traktowałam jak podejrzanych, co tylko podtrzymywało moje zaciekawienie.

Rozdziały w książce są dość krótkie, ale kończą się w takim momencie, że koniecznie musimy czytać dalej, by dowiedzieć się co właśnie odkryli policjanci. A na poznanie tych faktów przyjdzie nam trochę poczekać, bo narracja w rozdziałach jest podzielona na różne osoby zaangażowane w rozwiązanie tej trudnej sprawy.
Autor świetnie poradził sobie z budowaniem napięcia i niepokoju wplatając do historii śmiercionośny wirus, który utrudnia pracę Clair Norton i Edwinowi Klozowskiemu, ale i wywiera presję czasu na pozostałych członkach zespołu. Czytając o objawach wirusa SARS i konieczności izolacji osób zakażonych oraz obowiązku noszenia maseczek, poczułam się jak w naszej obecnej rzeczywistości.
Musze się przyznać, że czas jaki minął od przeczytania dwóch poprzednich tomów skutecznie zatarł wspomnienia ofiar i wydarzeń jakie rozegrały się w „Czwartej Małpie” i „Piątej Ofierze”. Jednak autor poświęcił wystarczająco dużo czasu, aby te najważniejsze wydarzenia przypomnieć, więc dość szybko znów wczułam się w całą historię.
Choć podejrzenia co do tożsamości zabójcy się mnożą, poznanie jego motywacji może być pomocne dzięki kolejnym pamiętnikom, które opisują straszną przeszłość i piekło z jakim musieli się spotkać wychowankowie domu dla krnąbrnych dzieci.

Moje zastrzeżenie budzi ciągłe zwodzenie czytelnika i mieszanie mu w głowie. Spowodowało to, że zakończenie nie do końca jest dla mnie wiarygodne. Jednak muszę przyznać, że wplecenie do powieści przeszłości Portera, której on nie pamięta na skutek amnezji po wypadku, było bardzo dobrym pomysłem.

„Szóste dziecko” to naprawdę dobra książka, która w zestawieniu z całą serią sprawia, że z czystym sumieniem mogę ją polecić. Kilka zastrzeżeń, które pojawiły się w trakcie czytania, nie są w stanie przekreślić masy emocji jakie towarzyszyły mi podczas obcowania z tą książką. Dawno nie spotkałam się z tak mocno trzymającą w napięciu serią, która łączy w sobie tak wiele wątków i pochłania nas bez reszty. Doskonale wykreowani bohaterowie, zagadka niemożliwa do odgadnięcia, skorumpowani ludzie na wysokich stanowiskach i morderca potrafiący tak doskonale przewidzieć kolejne kroki policji. Naprawdę warto poznać historię wymyśloną przez autora!
CherryLadyReads 2020-11-18 17:02:58

Dziś krótko.
Tak jak i wcześniej, autor skrupulatnie przypomina najważniejsze momenty i wydarzenia z poprzednich części. Tom trzeci jest niejako zamknięciem całej historii, lecz jeśli czytasz go po raz pierwszy, to we wszystkim swobodnie się rozpoznasz.
Mało tego słuchając, co wydarzyło się wcześniej, na pewno nabierzesz apetytu, by zaznajomić się z całością.

Przeszłość doścignęła w końcu Sama Portera. Po przeżytym wypadku miał on problemy z pamięcią, szczególnie dotyczącą jego najdalszej przeszłości. Okazuje się, że może znać on 4MK, lepiej niż komukolwiek mogłoby się wydawać, tyle że w ogóle sobie tego nie przypomina. Jedno jest pewne, Zabójca Czwartej Małpy pamięta o wszystkim doskonale i nadszedł czas na wyrównanie rachunków.

To jak precyzyjnie autor splótł zawiłe wątki tej historii, rozpisując ją na trzy tomy, zasługuje na najwyższe wyrazy uznania. Przyznam się, że z każdą kolejną mój zachwyt wzrastał.

Jedno jest pewne po lekturze tej trylogii, tak pełnej podobieństw do twórczości Jefferya Deavera, zatęskniłam za tym autorem. Więc jeśli tak jak ja zastanawiacie się: co dalej? Polecam sięgnąć po jego serię kryminalną z Lincolnem Rhyme i Amelią Sachs. Zapewniam, że będziecie zachwyceni.Coolturka 2021-02-07 07:33:54

Kolejny wyrzut sumienia za mną. Tym razem to trzeci tom 4MK J. D. Barkera czyli "Szóste dziecko". Poprzednie dwie przeczytałam w booktourze, ale ostatnią część już dzięki współpracy z wydawnictwem Czarna Owca . I co tam się działo…

Musiałam sobie przypomnieć jak zakończyła się poprzednia część. Porter został odnaleziony w hotelu przed monitorem, gdzie wyświetlały się jego wspólne zdjęcia z Ansonem.. Przecież to niemożliwe! Czy to znaczy, że detektyw współpracuje z mordercą? Clair przebywająca w szpitalu zostaje porwana. Nash zarażony wirusem próbuje się pozbierać i zorientować co w tym wszystkim jest prawdą. Poole próbuje na własną rękę prowadzić śledztwo i dokopuje się do zdumiewających informacji. Jak to wszystko się skończy?

I nadszedł finał historii o 4MK. Autor w tym tomie jedzie po krawędzi. Przez chwilę nie wiedziałam nic. Kompletnie nie miałam pojęcia kto jest dobry, a kto zły. Ciężko było wytypować właściwego mordercę. Krótkie rozdziały oraz narracja z punktu widzenia różnych bohaterów tylko wzmagała napięcie. W pewnej chwili mieliśmy obraz z trzech miejsc, które powolutku się ze sobą zaczęły łączyć. Zdecydowanie autor w tej części nam robi wodę z mózgu. I rozwala nasze podejrzenia w drobny mak. Uważam, że to bardzo dobra seria. Tylko radzę czytać ją tak w miarę krótkim odstępie czasu. Bo potem można pozapominać mnóstwa szczegółów. Mimo to, autor naprawdę świetnie to wszystko skonstruował i z czystym sumieniem polecam ten kryminalny cykl. Jeden z lepszych jakie czytałam.pola_reads 2021-12-12 14:36:57