"Oglądał fotografie, uśmiechał się do siebie i wspominał. I pielęgnował te wspomnienia jak najprawdziwszy skarb. Czas nie leczy ran, jedynie pozwala im sie zabliźnić, przez co zawsze będą dokuczać jak złamana kiedyś noga na zmianę pogody."
Zaczęło się. Mamy listopad, a wraz z nim wysyp książek świątecznych (chociaż, akurat ta miała premierę 14 października), więc postanowiłam małymi kroczkami, powoli zacząć wczuwać się w klimat. "Zapomniana piosenka" była dokładnie tym czego oczekiwałam, bo choć zimy czy samych świąt jest tutaj niewiele, to ta ciepła i wzruszająca powieść i tak się broni, dzięki emocjom jakie wywołuje. Historia Dominika, chłopaka z domu dziecka, który próbuje się dowiedzieć co stało się z jego mamą, i starszego, samotnego pana Ksawerego nie dość, że łapie za serce i wyciska łzy, to czyta się po prostu sama. Ja wiem, że jest dużo malkontentów, którzy nie lubią tego typu książek, zarzucając im schematyczność i przewidywalność, ale wiecie co, mi to nie przeszkadza, a szczególnie w tym okresie przedświątecznym, kiedy potrzebuję tego typu historii, które ogrzewają niczym ciepły koc i zapewniają, że wszystko będzie dobrze.Life_substitute 2020-11-13 12:19:05

Dominik wychowywał się w domu dziecka odkąd skończył cztery lata. Zabrano go od matki, powiedziano, że kobieta umarła. Jednak Dominik nigdy nie był na grobie ukochanej rodzicielki. Latami szukał o niej dokumentów, lecz niczego nie udało mu się odnaleźć. Całe życie czuł się opuszczony i samotny. Nawet w domu dziecka czuł się niechciany i niegodny adopcji. Teraz, w wieku 20stu lat nadal czuje pustkę i jest mu niezwykle trudno przywiązywać się do ludzi, ufać im i wierzyć, że nigdy go nie zostawią. Jego dziewczyna, Ewa, mieszka w bloku, a jej sąsiad, pan Ksawery potrzebuje pomocy. Właśnie złamał nogę, a biedny mieszka zupełnie sam. Jego syn Michał z żoną i dzieckiem mieszkają w Wielkiej Brytanii, więc osiemdziesięciolatek jest zdany na łaskę sąsiadów. Ci chętnie ofiarowują swoją pomoc i nazywają starszego pana dziadkiem.



Większość wydarzeń ZAPOMNIANEJ PIOSENKI dzieje się jesienią i mało w niej świątecznych elementów. Zakończenie obfituje jednak w magiczny klimat bożonarodzeniowych cudów. I choć losy dwóch mężczyzn są od początku bardzo przewidywalne, to książkę czyta się bardzo przyjemnie. Liczne retrospekcje uatrakcyjniają całą powieść. Poznajemy dzieciństwo Dominika spędzone z ukochaną mamą, jego ciężkie chwile w domu dziecka, jak również cofamy się do lat młodości Ksawerego i jego wielkiej miłości do nieżyjącej już żony, Wandy. Życie Dominika i Ksawerego nabiera nowych barw. Panowie poznają ponownie wartość bliskości drugiego człowieka, uczą się zaufania i oddania drugiej osobie. W tej historii, mimo przeważającego smutku, czuć niezwykłą siłę nadziei i miłości, a wiara w drugiego człowieka powraca ze zdwojoną siłą.



Opowieść o losach Ksawerego i Dominika pełna jest wzruszeń i emocji. Mnóstwo w niej współczucia, smutku i żalu. Wartości rodzinne grają tu główne skrzypce. Historia przedstawiona w ZAPOMNIANEJ PIOSENCE uczy i przypomina, że „człowiek jest zwierzęciem stadnym, a mimo to umiera, żyjąc w pojedynkę.” I choć samotność nie jest zła, to towarzystwo i akceptacja innych ludzi jest do życia niezbędna. Przesłanie tej powieści jest jedno: człowiek potrzebuje drugiego człowieka. Przed świętami, ale nie tylko, rozejrzyjmy się wokół, i sprawdźmy czy w naszym sąsiedztwie nie ma kogoś, kto chętnie napiłby się z nami herbaty, poszedł na spacer, czy zwyczajnie w świecie odwzajemnił nasz uśmiech.
Karola @gora.ksiazek 2020-11-25 13:11:09