Zazdrość.
To uczucie,które zatruwa duszę i sieje zamęt.
W małych dawkach bywa nieszkodliwe,jeśli jednak przejmuje kontrolę nad naszym życiem,burzy ład i wywraca wszystko do góry nogami.
Jesteście zazdrośni?

Pewnego dnia na przedmieściach Oksfordu zostaje znaleziona roztrzęsiona nastolatka.Inspektor Adam Fawley robi wszystko,aby wyjaśnić sprawę,ale dziewczyna nie chce wnosić oskarżenia.Opowiada jedynie policjantom co jej się przytrafiło i to jest przerażające..
W głębi duszy Fawley uświadamia sobie,że już gdzieś,kiedyś z czymś takim się spotkał.
Potem znika kolejna nastolatka i obydwie sprawy zaczynają nabierać rozpędu.
Czy coś je łączy?
Inspektor Adam ma coraz więcej złych przeczuć.
Rozpoczyna się wyścig z czasem.
Czy dziewczynkę uda się uratować?
Kto tak naprawdę stoi za dziwnymi porwaniami?

Ta historia na pewno na końcu Was zaskoczy.Ale zanim to nastąpi,dzięki stenografom z przesłuchań,mapkom i esemesom,będziecie aktywnie uczestniczyć w śledztwie.Postać inspektora Adama,człowieka inteligentnego i nie poddającego się,a jednocześnie targanego wewnętrznymi emocjami bardzo mi się podobała i moim zdaniem była główną siłą napędową tej książki.
Ponieważ jest to moje pierwsze spotkanie z autorką nie potrafię stwierdzić,czy ta pozycja jest lepsza czy gorsza od pozostałych.Dla mnie książka była ciekawa i wciągnęłam się w całą opowieść.
Nie chcę tutaj za wiele zdradzać,ale na koniec naszła mnie tylko taka,trochę smutna refleksja,do czego potrafią posunąć się ludzie,by zdobyć akceptację upatrzonej grupy.I czy cena,jaką muszą za to zapłacić naprawdę jest tego warta?
Odpowiedź znajdziecie w książce.Asia_bookasia 2020-10-16 10:01:30

To już czwarta na rynku książka Cary Hunter i czwarty tom serii thrillerów kryminalnych, które śmiało można czytać poza kolejnością. Jeśli miałbym do czegoś porównać ich styl, to mnie osobiście przypominają Rachel Abbott i jej serię z Tomem Douglasem.

Detektyw Adam Fawley i jego ekipa śledczych to stały element występujący we wszystkich częściach.

"W tej pracy istnieje różnego rodzaju cisza. Jest milczenie pełne gniewu i bezsilności, kiedy człowiek wie, ale nie ma absolutnie żadnego dowodu i nie może z tym nic zrobić. Jest współczujące milczenie, z powodu wszystkich okropności, przez które muszą przechodzić ludzie, zwłaszcza jeśli doświadczają ich z rąk tych, którzy powinni ich kochać. Jest również milczenie brzemienne w poczucie klęski i żalu, kiedy człowiek zrobił wszystko, co możliwe, ale to zwyczajnie nie wystarcza".

We wstępie dostajemy opis stalkera obserwującego jedną ze swych ofiar oraz bardzo krótkie urywki z życia kilku młodych dziewcząt i ich rodzin.
Faith to pierwsza z nich, pewnego dnia została w brutalny sposób napadnięta, jednak uparcie milczy na ten temat. Na nadgarstkach ma ślady po krępowaniu, połamane paznokcie, drobne ranki, wyrwane włosy. Dziewczyna nie chce zgłaszać napaści, o niczym opowiadać i jak najprędzej o wszystkim zapomnieć. Policja jest bezradna, obawiają się, że sytuacja może się powtórzyć, dlatego po cichu zaczynają badać sprawę. Gdy docierają do pewnego, bardzo istotnego szczegółu - robię ogromne oczy, bo za nic nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji!

"Pierwsza dziewczyna wróciła. Druga może nie mieć tyle szczęścia. Historia lubi się powtarzać, prawda?"

Całość ma niezwykle ciekawą konstrukcję, oprócz zwyczajowego tekstu, mamy wgląd do protokołów przesłuchań, rozpraw, kopii dokumentów m.in medycznych, map, maili, artykułów prasowych, fragmentów rozmów SMS. Dodaje to kolorytu całości i wzmaga nasze zainteresowanie, a nasz odbiór jest dzięki temu pełniejszy.
Już wiele razy przekonałam się, że przeszłość lubi powracać w najmniej spodziewanym momencie niczym bumerang, po to, by narobić smrodu. Tak jest i w tym przypadku. Modus operandi napastnika jest tożsame ze sposobem działania gwałciciela sprzed lat, którego aresztował Fawley, a który przez cały czas utrzymywał, że jest niewinny. Czy komisarz mógł się pomylić? Czy przez te wszystkie lata prawdziwy oprawca cieszył się wolnością? A może mamy do czynienia z doskonałym naśladowcą? Na te i wiele innych pytań znajdziemy odpowiedzi podczas lektury.Coolturka 2020-11-08 20:57:52

Kto czytał najnowszą książkę Cary Hunter? Ja już jestem po lekturze i polecam ją wszystkim, którzy jeszcze jej nie znają. To moja druga przygoda z autorką i tak jak poprzednia ta była również bardzo owocna.
"Pierwsza dziewczyna wróciła. Druga może nie mieć tyle szczęścia. Historia lubi się powtarzać, prawda"?
Na przedmieściach Oksfordu zostaje znaleziona młoda dziewczyna. Widać, że ktoś się nad nią znęcał. Faith opowiada o tym co ją spotkało. Historia jest przerażająca.
Inspektor Adam Fale będzie miał trudną zagadkę do rozwiązania, tym bardziej, że liczy się czas, ponieważ w niebezpieczeństwie jest kolejna młoda dziewczyna. Adama ta historia dotknie osobiście i będzie musiał rozprawić się z przeszłością.
Ta książka jest naprawdę przerażająca, a to co spotyka młode dziewczyny jest niewyobrażalne.
Główny problem dzisiejszej młodzieży to brak akceptacji. Młode dziewczyny porównują swoją urodę, wygląd, oceniają się nawzajem, a brak akceptacji czasami prowadzi do tragedii.
Świetny thriller psychologiczny, który naprawdę warto przeczytać.
Polecam 👌

Monia 2020-11-29 17:47:22