„Puszcza” to przecudowna podróż na łono natury. Marcin z Lasu w niezwykle ciekawy sposób opowiada o prawach, którymi rządzi się pradawny las. Wszystko ma tam swoje miejsce! I choć treści są bardzo edukacyjne, to czyta się je niczym wciągającą powieść przygodową. Mali czytelnicy z pewnością docenią tak porywającą narrację.

Nie wiem jak się to udało autorowi, ale w swoją wspaniałą opowieść wplótł tak wiele przeróżnych ciekawostek, że dzieci w czasie lektury aż otwierają buzie ze zdziwienia. Co tam dzieci – nawet dorośli dziwią się wielu rzeczom! Nas zadziwił sposób tworzenia gawry przez niedźwiedzie. Równie zaskakujący był fakt, że borsuki są naprawdę ogromnymi obżartuchami! Wiedzieliście, że jedzą tak długo, że po skończonym posiłku mają trudności, by się poruszać? Z resztą dziki też są niezłymi łasuchami. Nie czują sytości, jedzą więc tak długo, aż nie są w stanie zmieścić nawet najmniejszego żołędzia. Fascynujące! Ostatnia ciekawostka, którą chciałabym się podzielić dotyczy pszczół. Jak myślicie, jaka temperatura panuje zimą w barci? Otóż nawet podczas siarczystych mrozów temperatura w domu pszczół to 34 stopnie! Równie ciekawy jest sposób, w jaki pszczoły doprowadzają do takiego upału w barci, ale o tym musicie już przeczytać sami!

Choć spodziewałam się, że „Puszcza” będzie cudowną książką, to muszę przyznać, że przerosła ona moje najśmielsze oczekiwania. Tekst jest niesamowicie wciągający i bardzo edukacyjny. Najważniejszy jest jednak morał, płynący z tej historii. I choć jest on smutny, to powinien dać nam bardzo do myślenia. Marcin z Lasu swoją książką pragnął nam przekazać, że puszcza doskonale sobie radziła bez ludzi. Niestety swoją ingerencją człowiek doprowadził do tego, że pierwotne lasy umierają i należy je za wszelką cenę ratować. To właśnie takie tytuły jak „Puszcza” zaszczepiają w dzieciach miłość do przyrody, która w przyszłości zdecydowanie zaowocuje.

Już na sam koniec pragnę napisać o kolejnym, przeogromnym atucie tej książki. Są nim fantastyczne ilustracje Justyny Hołubowskiej-Chrząszczak. Każda z nich przeniesie nas w inny fragment puszczy i zawsze pokaże nam coś ciekawego. Piękne kolory, mnóstwo szczegółów i cudowna kreska – takie właśnie są obrazki w „Puszczy”. Nie sposób się na nie napatrzeć! Z pełną odpowiedzialnością chciałam powiedzieć, że dawno nie miałam w rękach tak wspaniałej książki.

Gorąco polecam książkę „Puszcza” dzieciom od 6. roku życia. Czytelnicze Podwórko 2020-12-02 09:32:11