„Miss Birmy” to piękna i poruszająca powieść wielowątkowa, z bogatym tłem historycznym, które stanowi jej główny atut. Zawitamy do tego niezmiernie zróżnicowanego etnicznie kraju na krótko przed rozpoczęciem II wojny światowej.

Czy "najpiękniejszą cechą Birmy jest właśnie ta jej mnogość ludów"? A może jej przekleństwem?

Birma jest jednym z krajów, które dotknęły nie tylko wpływy kolonizacji, chaos drugiej wojny światowej, ale również brutalne walki wewnętrzne, łącznie z eksterminacją mniejszości narodowych.

Autorka niezmiernie przejmująco przedstawia losy dwojga ludzi tak samotnych, że mimo odmienności kulturowej, etnicznej, braku wspólnego języka decydują się razem iść przez życie. Życie usłane różami pełnymi ostrych kolców. Życie nieustannie i tragicznie naznaczane zmianami na scenie politycznej. Ciągłe rozłąki, ucieczki, walka o życie, narastający brak zrozumienia i niszczące sekrety rozdzielają ich równie mocno, jak ich kraj dzieli wojna domowa. Muru, którym odgrodzili się od siebie już nie sposób zburzyć.

Czy ich córka, wywodząca się z mniejszości etnicznej, która zyskuje tytuł Miss Birmy, będzie lekiem na całe zło? Symbolem kraju wyzwolonego i wolnego od nacjonalizmu?

Ta przejmująca powieść kreśląca tragiczne losy Birmy i dwojga boleśnie samotnych ludzi wstrząsnęła mną do głębi. Ciekawa dalszych losów tego kraju sięgnęłam do informacji w Internecie, ale nie miały już tego wydźwięku emocjonalnego, który towarzyszył mi podczas lektury. Niektóre sceny tak brutalne i realistyczne będą wielokrotnie do mnie wracać.

Bardzo, bardzo zachęcam do lektury.
czytanie.na.platanie 2021-01-27 12:06:02