Co sprawia, że ludzie przygotowują się do tej wyprawy latami? Porzucają rodziny, pracę, biorą kredyty, wszystko po to, żeby spełnić swoje marzenie - zdobyć Everest. Jak wyglądają przygotowania, poszukiwanie sponsorów, ile trudu i swoje życia muszą poświęcić? A czasami poświęcić się swojemu marzeniu na zawsze i nigdy z wyprawy nie wrócić. Autorka książki spędziła dwa miesiące w bazie pod Everestem. Spisywała historie ludzi, robiła zdjęcia. Wszyscy tacy różni, a łączy ich tylko jeden cen. Książka to fascynująca opowieść o pasji, miłości do gór, strachu, o życiu i śmierci. Razem z autorką przeniesiemy się do bazy pod Everestem i zobaczymy Everest oczami uczestników wspinaczki. Wspaniała książka, polecam:)Gosia - Pachnące Inspiracje 2020-11-15 10:17:25

Everest - Dach Ziemi, co roku tę górę chcą zdobyć setki ludzi. Magda Lassota przez dwa miesiące żyła w bazie pod Everestem, przeprowadzała dziesiątki rozmów ze wspinaczami i Sherpami, robiła im zdjęcia i poznawała ludzi, którzy chcą stanąć na szczycie. Dzięki temu powstał wspaniały reportaż ukazujący czas, kiedy wspinacze z całego świata przygotowują się do ataku na najwyższą górę świata. To reportaż o ludziach, o ich marzeniach, strachu, ambicji i rywalizacji. Dzięki lekkiemu pióru autorki przez tę książkę się płynie. A przepiękne fotografie są doskonałym uzupełnieniem. Gorąco polecam!
Zaczytanyszubik 2020-12-12 10:07:35

Najwyższa góra świata jest obiektem westchnień wielu osób. Wzdychają do niej ludzie, którzy żyją ze wspinania i dla wspinania, ale też osoby, które wspinają się tylko okazjonalnie. Ludzie dla tej góry są gotowi brać kredyty, tracić zdrowie i ryzykować życie. Idąc na szczyt nigdy nie mają pewności czy bezpiecznie z niego zejdą. „W cieniu Everestu” to książka podróżnicza ukazująca czytelnikowi różne oblicza wspinaczy wysokogórskich, którzy marzą o zdobyciu Everestu lub już to zrobili, ale nadal ciągnie ich do tej góry.

Autorka Magda Lassota spędziła w bazie pod Everestem dwa miesiące. W tym czasie obserwowała toczące się tam życie, poznawała przebywających tam wspinaczy, szerpów, kucharzy, lekarzy, przewodników, właścicieli agencji.  Rozmawiała i zaprzyjaźniała się z nimi. Chciała poznać motywy, które kierują nimi, aby podejmować walkę z samym sobą oraz pogodą i zdobyć najwyższy szczyt świata. Poznawała ich plany, cele, obawy, marzenia. Dzięki temu stworzyła historię, w której zabiera nas w nietypowy świat wspinaczy, a swoimi zdjęciami potwierdza wyjątkowość tego miejsca.

Pierwsze, co rzuca się w oczy biorąc tę książkę do ręki, to jej jakość wydania, za co należy się pochwała dla wydawnictwa. Kolejny mocny punkt to świetne fotografie wspinaczy i miejsca, w którym się znaleźli. Bardzo podoba mi się pomysł autorki na przedstawienie czytelnikom osób, które poświęcają się wspinaniu. Rozmowami z nimi pokazała, że wśród nich są zwykłe osoby, które na co dzień pracują w biurach, korporacjach, a ich hobby jest wspinanie. To matki, żony, ojcowie, mężowie, single. Są też i tacy, którzy żyją ze wspinania i dla wspinania, i całe ich życie jest podporządkowane tej pasji, która dla niektórych z nich jest ciężką pracą. Rozstrzał pomiędzy pasjonatami wspinania jest ogromny, co idealnie widać po lekturze tej książki. Poza rozmowami ze wspinaczami autorka uchyliła nieco zakulisowe ciekawostki, plotki, fakty i mity dotyczące obozowego życia, które nie należy do najłatwiejszych, ale ma w sobie pewien urok.

Ta książka okazała się świetną podróżą do podnóża Everestu. Razem z autorką poznawałam ciekawe i różnorodne postaci, które marzą o zdobyciu Everestu. Wśród nich są też ludzie, którzy już niejednokrotnie wspięli się na Everest, ale ciągle im mało. Ci ludzie dla swojej pasji są gotowi na ogromne wysiłki fizyczne i psychiczne. Dążą do osiągnięcia zamierzonego celu, na przekór nieprzychylnym warunkom. Jedni mogą pochwalić się sukcesem, inni ponoszą porażkę, tracą zdrowie, a nawet życie. Autorka pokazała wszystkie cienie i blaski tej niebezpiecznej, ale i wspaniałej pasji. Książkę czytałam z ogromną przyjemnością i ciekawością, ponieważ styl autorki jest lekki i przyjazny. Mogę z czystym sumieniem polecić tę książkę osobom lubiącym opowieści o ludziach z pasją.W moich kręgach 2020-12-31 19:36:40

Tym, co wyróżnia ją spośród wielu innych książek z gatunku literatury górskiej jest to, że samo wyjście na szczyt jest tu potraktowane raczej marginalnie. Autorka skupia się na motywacji ludzi, którzy pragną zdobyć najwyższą górę świata i na Szerpach, którzy umożliwiają to swoim klientom, przedstawia ich historie, ale też szczegółowo pokazuje całe zaplecze konieczne do realizacji tego wymagającego wielu przygotowań i bardzo kosztownego marzenia, codzienność w bazie, organizację życia w niesprzyjających, trudnych warunkach, problemy, emocje i wielotygodniowe oczekiwanie na kulminacyjny moment.
Według mnie to bardziej osobista relacja niż reportaż i momentami tego prawdziwego reportażu mi brakowało - niektóre wątki mogły zostać lepiej pociągnięte, wolałabym poznać mniej historii, za to bardziej szczegółowo. Ale ta osobistość, a także to, że autorka nie jest himalaistką, i wiele rzeczy odkrywa na miejscu, ma swój urok, książka jest szczera i autentyczna, czyta się trochę tak, jakby słuchało się opowieści koleżanki. Całość jest przepięknie wydana, bardzo przyjemna w odbiorze a zdjęcia, zwłaszcza portrety są rewelacyjne!
Sylwia_K 2021-01-17 00:20:00

Po pierwsze, pod względem wizualnym to wydanie to prawdziwy majstersztyk. Okładka, zdjęcia, papier – wszystko dopracowane w najdrobniejszym szczególe. Wręcz idealne na upominek.
Po drugie, jest to debiut Magdy Lassoty, i to debiut naprawdę udany. Książkę czyta się dobrze i szybko, choć przyznaję, że postaci jest dużo i można się trochę pogubić.
I choć na pierwszy rzut oka, mogłaby się wydawać, że to kolejna książka o górach, jest to przede wszystkim opowieść o ludziach. O tych, którzy kochają góry, i o tych dla których to sposób zarabiania na życie. Autorka skupia się przede wszystkim na motywacji ludzi, którzy chcą stanąć na najwyższym szczycie świata i na Nepalczykach – Szerpach, którzy im to umożliwiają. To dzięki tej pozycji mamy okazję poznać, całe zaplecze konieczne do realizacji tego celu. Organizację życia i codzienności w bazie oraz koszt takiego marzenia. Dowiadujemy się również, dlaczego tak ważni są Nepalczycy, choć nikt nigdy o nich nie mówi. Czytamy o trudnych warunkach, towarzyszącym ludziom emocjach i problemach, które pojawiają się w trakcie oczekiwania na te 2, 3 dni, które pozwolą na atak szczytowy. Jednym słowem, poznajemy życie w bazie pod Everestem. Życie, które mnie niejednokrotnie zaskoczyło.
Po trzecie, to właśnie dzięki tej pozycji, wiem kto pierwszy zimą zdobył K2! Co więcej, pierwszy raz w historii himalaizmu, to właśnie Szerpom przydał ten zaszczyt. Do tej pory najczęściej pomijani, bezimienni i niedoceniani, w książce Magdy mają twarze, imiona i własne historie.All my tiny world 2021-01-25 09:30:11

Everest to prawdopodobnie jeden z najbardziej znanych szczytów świata, jednocześnie będący tym najbardziej pożądanym i powszechnie uważanym za najłatwiejszy z ośmiotysięczników. Żaden inny ośmiotysięcznik nie jest tak dobrze przygotowany do zdobycia, jak Everest – jest zaporęczowany niemal do samego wierzchołka, a każdy turysta chcący go zdobyć ma przy sobie całą armię ludzi, która im to ułatwi. Jednak nie są to tematy powszechnie znane, a jak dowiemy się z tej książki niemal każdy kto twierdzi, że zdobył szczyt samodzielnie kłamie.
Autorka sporządziła portret Everestu poprzez przegląd motywacji jej zdobywców, z którymi spędziła kilka miesięcy. Sama przekroczyła większą część Everestu, ale nie weszła na sam szczyt – jej praca polegała na zdobyciu informacji o osobach, które zdecydowały się zdobyć en ośmiotysięcznik. Autorka skupiła się na motywacjach i osobowościach ludzi, którzy dążyli do spełnienia swoich marzeń, a także na tym dlaczego ta góra jest tak pożądana .
Książka zawiera wiele ludzkich historii prowadzących do marzeń, a każdy czytelnik mógłby odnaleźć w nich cząstkę siebie. Podczas czytania wraz z autorką zastanawiałam się czy to dobrze, że Everest jest dostępny niemal dla każdego, czy to bezpieczne, że nieprzygotowani technicznie turyści mogli go zdobyć? Dzięki tej książce zrozumiemy, że wejście na tę górę jest okupione cierpieniem, strachem, niejednokrotnie wieloma chorobami, a byłoby niemożliwe bez armii ludzi, którzy wykonując swoją pracę wprowadzają turystów na szczyt – są tu kucharze, szyprowie, przewodnicy i wielu innych, którzy pojawiają się w drodze na szczyt. Jednak o nich powszechnie się nie mówi, dlatego cieszę się, że dowiedziałam się o nich z tej książki.
Dodatkowo znajdziemy tutaj mnóstwo pięknych zdjęć z drogi na szczyt, zdjęcia widoków, ale także ludzi, którzy tę drogę przebyli. Spotkanie z tą książką to mile spędzony czas pełny nowej wiedzy, którą zapewne będę zgłębiać dalej. Zdecydowanie książka godna uwagi.
zaczytanalala 2021-01-26 16:19:50

Nie jestem jedną z milionów polskich specjalistów od himalaizmu. Interesuje mnie on na tyle, na ile razem jako naród przeżywamy wielkie sukcesy lub ogromne tragedie. Nie u miem wyobrazić sobie zmęczenia, zimna i trudu, na jaki decydują się...wspinacze? Himalaiści? Umiem jednak docenić dobre pisarskie pióro.

Autorka reportażu po wielu perypetiach trafiła do Nepalu, do bazy pod Everestem. Uciekła w gory i zimową fotografią zostawiając w Polsce problemy psychiczne i doychczasowe niepowiedzenia na wielu polach. Dobrze opisuje nam tą terapię, przygody, poznanych ludzi i podziw dla nich, aż naprawdę ciężko odłożyć lekturę. Całość jest okraszona pięknymi zdjęciami wykonanymi oczywiście przez samą autorkę. Dla mnie osobiście nowością była praca Szerpów, tych niezłomnych ludzi, którzy raz po raz zdobywają najwyższe góry nie dla sławy, ale żeby przeżyć i związać koniec z końcem. Sława spada na tych, których Szerpowie asekurują na szczyt i bezpiecznie z niego sprowadzają.

Piękna okładka, lekkie pióro i pobudzające wyobraźnię zdjęcia naprawdę zachęcają do sięgnięcia po książkę - niezależnie, czy jesteście zainteresowani niebezpieczną wspinaczką, możecie z tym reportażem spędzić naprawdę miłe chwile MissSilly 2021-01-28 20:16:15