"Nie ma żadnego <>. Jest tylko <>". Willa należała do klanu - przede wszystkim jednak musiała wrócić do babki, która by sobie bez niej nie poradziła. Potrzebowały się nawzajem.

" Willa, dziewczyna z lasu" to mądra i wartościowa książka, która wzruszy czytelnika w każdym wieku. Dostarczy niezapomnianych wrażeń, momentami skrajnych emocji, ale przede wszystkim pokaże prawdziwą, czystą miłość. Autor zachwyca baśniowymi opisami przyrody ukazującymi jej piękno i wielką siłę. Tytułowa bohaterka, mimo że jest jeszcze dzieckiem, jest bardzo roztropna. Dla niej szacunek do przyrody i zwierząt to wartość nadrzędna. Magiczna wiedza przekazana przez babkę ułatwia jej bycie jutem, złodziejem okradającym białych osadników zwanych światłolubami. Podczas jednej z wypraw Willa zostaje ranna i cudem udaje jej się uciec. Zachowanie osadnika zasiewa w dziewczynie niepewność i sprawia, że narastają w niej wątpliwości czy wpajane od zawsze teorie padarana, przywódcy klanu, są prawdziwe. Niebawem odważna Feiranka odkryje szokującą prawdę, a podjęte decyzje zmienią na zawsze jej życie.
Czas na przygodę pełną magii, trudnych wyborów i kształtowania własnej tożsamości. mopsowe.czytanie 2021-01-26 21:09:58

Willa pochodziła z ludu Feiran, który przez lata żył w zgodzie z naturą, żywiąc się darami lasu, dbając o leśne stworzenia i o siebie nawzajem. Jednak przyjście nowego padarana zmieniło wszystko. Leśne czarownice niemalże wymarły, prawie nikt nie pamiętał feirańskiego języka, by zaś przeżyć mieszkańcu Głuchej Jamy musieli okradać domy osadników. Willa, podobnie jak inni jutowie, każdej nocy wyruszała z legowiska, by zdobywać łupy dla padarana. Tego wieczoru zdarzyło się jednak coś, co na zawsze odmieniło losy dziewczyny. Willa została postrzelona przez światłoluba, który przyłapał ją na kradzieży. Spodziewała się z jego rąk wyłącznie okrucieństwa i śmierci, jednak gdy mężczyzna spostrzegł, że zranił młodą kobietę, w jego oczach widać było wyłącznie troskę i współczucie. Jak to możliwe? Przecież osadnicy byli wcieleniem zła i potrafili tylko mordować drzewa, zwierzęta i leśnych ludzi!

Zachowanie światłoluba nie było jedynym dziwnym wydarzeniem w tym czasie. Lud Feiran zmienił się nie do poznania. Willa czuła się w legowisku coraz bardziej obca. Inny jutowie nieustannie ją bili i okradali z łupów. Padaran stawał się coraz bardziej bezwzględny i robił wszystko, by zerwać ze starofeirańskimi tradycjami. Jednak to, co tego dnia ujrzała Willa było dla niej zupełnie niezrozumiałe. W opuszczonych zakamarkach legowiska znalazła bowiem… ludzkie dzieci! Uwięzione, głodne i wystraszone błagały ją o pomoc. Co się stało z jej ludem? I dlaczego padaran więzi dzieci światłolubów?

„Willa, dziewczyna z lasu” to przepiękna opowieść, która kryje w sobie wiele refleksji. Z jednej strony mamy Willę, dziewczynę, która kierując się sercem, poddaje w wątpliwość nowe zasady, wprowadzone przez władcę jej ludu. Nie ulega nakazom, groźbom, nie daje się zastraszyć. Woli odejść, niż porzucić wpajane jej przez babkę tradycje i przykazy moralne. Z drugiej zaś strony mamy osadników, którzy wypierają miejscową ludność, niszczą przyrodę i dbają wyłącznie o siebie. Jednak czy na pewno wszyscy?

Obserwując przygody Willi i jej refleksje nad zmieniającym się światem, można odnieść wrażenie, że przenosimy się w krainę baśni i magii, gdzie leśne czarownice rozmawiają ze zwierzętami, a drzewa mają duszę. Jednak tak naprawdę ta historia jest bardziej prawdziwa, niż można by się spodziewać. Ile razy człowiek odkrywając kolejne plamy na mapie świata, niszczył naturę, którą zastał na dziewiczych wręcz ziemiach? Ile indiańskich plemion i tubylczych ludów wypędził, by zbudować sobie własny dom? A jednak autor pokazał, że kierując się sercem i porzucając chciwość, można współżyć z innymi, mimo dzielących nas różnic, nawet jeśli dotyczą one fundamentalnych wartości.

Robert Beatty stworzył naprawdę fenomenalną opowieść. Postać Willi jest absolutnie cudowna, budzi ogromną sympatię, mimo że nie jest pozbawiona wad. Bywa lekkomyślna, kieruje się w swoich decyzjach emocjami, co często wpędza ją w tarapaty. A jednak jej ogromny kręgosłup moralny, poszanowanie dla otaczającej jej przyrody i niezwykła zdolność obserwacji świata oraz adaptacji do nowej rzeczywistości budzą wielki podziw.Czytelnicze Podwórko 2021-02-09 18:43:59

Spojrzawszy pierwszy raz na zapowiedź książki „Willa, dziewczyna z lasu” pomyślałam, że to ciekawa książka, ale nie dla mnie. Jednak nie potrafiłam zapomnieć o tej książce. Zaczęłam się zastanawiać, co bym mogła w niej znaleźć. Postanowiłam, że jednak ją przeczytam, aby się przekonać. Gdy miałam już książkę w dłoniach, to byłam już bardzo ciekawa jej zawartości. Zabrałam się więc za czytanie.
Do książki pana Beatty miałam kilka podejść. Nie wynikało to z tego, że książka mi się nie podobała, ale dwa razy przy niej zasnęłam ze zmęczenia po całym dniu. Dopiero za trzecim podejściem z bardziej przytomnym umysłem przebrnęłam przez kilka rozdziałów. Wtedy zaczęłam żałować, że nie udało mi się wcześniej przy niej wytrwać, gdyż bardzo szybko mnie wciągnęła i byłam ciekawa, co stanie się dalej i chciałam jak najszybciej poznać kolejne wydarzenia.
Po skończonej lekturze byłam w szoku. Myślałam, że otrzymam prostą historię, która jest nastawiona na młodszych ode mnie czytelników. Otrzymałam niesamowitą historię z mądrym przesłaniem i bohaterką, której nie da się nie polubić. Byłam pod takim wrażeniem, że jeszcze przez godzinę szukałam dalszych stron książki, bo chciałam więcej. „Willa, dziewczyna z lasu” to zdecydowanie warta przeczytania książka, która może zachwycić czytelnik w każdym wieku. Polecam!
AnnieK 2021-02-17 14:37:16

To książka o miłości człowieka do człowieka i człowieka do natury. O uczuciu, które często przegrywa z chciwością, żądzą władzy i pieniądzem, ale, bez którego życie jest bezwartościowe.

Lud Feiran przez lata żył w zgodzie z naturą. Dbał o leśne zwierzęta, żywił się tym, co dawał las. Tworzył on ze światem jedność, a klan spajała prawdziwa wspólnota. To była jednak zamierzchła przeszłość. Nastanie padarana zmieniło wszystko…
Willa przyszła na świat w Głuchej Jamie, która od dawien dawna była domem jej klanu. W wieku sześciu lat straciła rodziców i siostrę bliźniaczkę. Była wychowywana przez babcię. To staruszka nauczyła dziewczynkę języka feirańskiego, nie pozwoliła jej zapomnieć o obyczajach i przekazała jej całą, magiczną wiedzę, którą posiadała. Willia potrafiła rozmawiać ze zwierzętami i splatać się z otoczeniem. Była jedną z ostatnich leśnych czarownic.
Prawo ustanowione przez paradana nakazywało, aby każde dziecko klanu zostało jutem, złodziejem, który nocą okrada legowiska światłolubów, a zdobyte fanty przekazuje władcy. Mówiło ono, że nie ma żadnego „ja”, jest tylko „my”.
Willa, podobnie jak inne dzieci była jutem i wyruszała z legowiska, by zdobywać cenne łupy. Pewnego wieczoru zdarzyło się coś, co na zawsze odmieniło losy dziewczyny. Weszła do domu osadnika i została przez niego postrzelona. Ranna schroniła się w oborze. Myślała, że czeka ją śmierć. Zdziwiła się, kiedy w oczach mężczyzny zobaczyła troskę i współczucie. Uciekła…
Padaran mówił, że osadnicy to wcielenie zła. Potrafią mordować drzewa, zwierzęta i zabijają ludzi z jej klanu. To oni mieli być winni śmierci jej rodziny. Dlaczego zatem w oczach światłoluba nie widziała nienawiści, a troskę? Zaczęło, w jej głowie, pojawiać się wiele pytań, m.in.: co jest prawdą, a co kłamstwem? Czy Willa znalazła na nie odpowiedzi?

Każdy sam wybiera, jaką drogą podąża, czym się kieruje w życiu, jakie wartości są dla niego najważniejsze. Może się okazać, że ta książka sprawi, iż wielu po jej przeczytaniu, zmieni swoje postępowanie.

Polecam.BOOKSARE_MYPASSION 2021-05-04 18:22:54

Przyznam, że kolejny raz okładki bardzo mnie zaskakują. Ta jest naprawdę piękna, ale historia w niej zawarta, jeszcze piękniejsza. Prawdziwy tajfun emocji, które oplatają człowieka z każdej strony i to w zaskakujących momentach. Już sam początek był niezłą zmyłką, gdyż sądziłam, że tytułowa Willa będzie postacią negatywną. Poznałam ją łamiącą siódme przykazanie z zapewnieniem, że robi tak od bardzo dawna. Dopiero później, kiedy została postrzelona, akcja zaczyna ukazywać coraz więcej barw i dobrego serca. Willa spotka groźne zwierzęta, które w chwili jej wspomnień kiedyś same były w tarapatach. Teraz to one ukazują jej serce i pomoc, która była niezbędna, by przeżyła. Nie chce jej całej opisywać, ale powiem wam, że jej pomocna dłoń wzruszy każdego. Umie się posługiwać pradawnym językiem, który zwierzęta rozumieją. W chwilach niebezpieczeństwa jednoczą się i wspierają wzajemnie. Powiem wam jeszcze tyle, że pewien mężczyzna nie spocznie, póki nie zaspokoi swojej ciekawości względem niej.

,,Ja... nic z tego nie rozumiem- wymamrotał zdezorientowany.- Skąd ty się tu wzięłaś? Kim jesteś?"

Ten moment był niesamowity. W jednej chwili twarz światłoluba, czyli człowieka była wroga, a zaraz potem pojaśniała i złagodniała. Przypatrywał się jej niczym najpiękniejszemu motylowi, który z jego winy został ranny. Spokojnymi ruchami przybliżył się do niej nie potrafiąc uwierzyć w to, co widzi. Kogo widzi. Mimo iż ona się go bała, to aura jaka od niego biła sprawiła, że pozwoliła mu się dotknąć.
I wtedy czar prysł...

Przyznam się wam, że bałam się czytać dalej, by książka nie rozpadła mi się w dłoniach. Ta historia jest taka delikatna, momentami promienna i przepełniona wzruszającymi momentami. W chwilach strasznych ciarki i dreszcze same wychodziły na plecach. Czułam, że bohaterka jest taka maleńka jak okruszek, który bardzo chcielibyśmy poznać. Wywoływała we mnie odczucia opiekuńczości i ulotności chwili. Pokazała, że zwierzęta również mają uczucia i bardzo łatwo jest je zranić.

Lekki styl, ulotna historia, barwni bohaterzy i magia, która chcemy, by nigdy nie przemijała...przyrodaz 2021-08-07 16:18:31

Sięgając po książkę „Willa, dziewczyna z lasu” spodziewałam się książki tylko dla dzieci. Teraz, gdy jestem po lekturze stwierdzam, że jest to książka dla starszych dzieci i dla dorosłych. I w mojej opinii ten tytuł zdecydowanie zasługuje na uwagę.

Tytułowa Willa to dwunastoletnia dziewczyna wywodząca się z ludu Feiran. Lud ten przez lata żył w wielkiej przyjaźni z naturą. Zajęciem Willi jest okradanie światłolubów czyli zwykłych ludzi. Pewnej nocy, podczas łowów wydarza się coś, co odmieni życie dziewczyny na zawsze.

„Willa, dziewczyna z lasu” to niezwykła opowieść. Nie skupia się tylko na losie tytułowej bohaterki, ale zwraca ogromną uwagę na to, jak ludzie odwrócili się od natury i jak zaczęli sprzeniewierzać jej dobra. Jak łatwo przywłaszczamy sobie coś, co w ogóle nie jest naszą własnością. Sama przyroda, las, zwierzęta potraktowane są tu w niesamowity sposób. W tej książce czuć wyraźnie, że natura żyje. Przygody Willi do łatwych nie należą, więc książka może nie być odpowiednia dla dzieci młodszych i bardzo wrażliwych. I chociaż akcja nie pędzi, to czytało mi się tę książkę bardzo szybko i z ogromnym zainteresowaniem. A każdy kolejny rozdział przynosił mi nowe emocje, które mocno współodczuwałam z Willą. Autor ma talent do przekazania na stronach książki wielu wartości w bardzo przejmujący sposób.

Jeśli zastanawiacie się nad tym, czy przeczytać tę książkę, to ja, z całą odpowiedzialnością mówię Wam, żebyście zrobili to jak najszybciej. A ja cieszę się, że mogę już zacząć czytać drugą część.motyle_w_glowie 2021-12-30 18:52:43