Kiedy byłam mała, to Muminki znałam jedynie z dobranocek puszczanych w telewizji. Nie znałam wtedy pierwowzoru. Dopiero, gdy dorosłam, to zapragnęłam zapoznać się z książkami stworzonymi przez Tove Jansson. No i zakochałam się w tym świecie. Cała seria zajmuje szczególne miejsce w mojej biblioteczce i z wielką chęcią do niej wracam. Nic więc dziwnego, że gdy zobaczyłam książkę zainspirowaną opowiadaniami o Muminkach, to musiałam po nią sięgnąć. Nie mogłam się opanować, aby przejść obok niej obojętnie.
Do książki „Przygody w Dolinie Muminków” podeszłam z wielką ekscytacją. Znowu miałam się znaleźć w świecie Muminków. Zapowiadała się przednia zabawa. Mój dobry humor utrzymał się przez całą książkę. Dostarczyła mi ona świetną przygodę w moim ulubionym świecie. Z wielkim zaangażowaniem przeczytałam każdy rozdział oraz przyglądałam się rysunkom, do których musiałam przywyknąć. Rysunki w tej książce nie są brzydkie, ale tak bardzo różnią się od oryginalnych, że potrzebowałam trochę czasu, aby patrzenie na nie sprawiało mi taką samą radość jak czytanie opowiadań.
Jestem ogromnie zadowolona, że tak szybko udało mi się sięgnąć po książkę „Przygody w Dolinie Muminków”. Była to dla mnie udana przygoda. Wiem, że jest to książka adresowana do dzieci, ale myślę, że dorośli, tak samo jak ja, również będą się dobrze przy niej bawić. „Przygody w Dolinie Muminków” to krótka przygoda, ale sprawiająca, że na mojej twarzy pojawił się uśmiech.
AnnieK 2021-03-19 14:50:54

Chyba wszyscy znacie Muminki? Jedni są ich wielkimi fanami, inni trochę mniej. Ja za dzieciaka przechodziłam obok nich obojętnie, jakoś nie zachwycały mnie, aczkolwiek jak leciała bajka w telewizji to nie narzekałam.

W tej książce znajdziecie dziewięć opowiadań z Doliny Muminków. O tym jak wprowadziła się Mała Mi do Muminków, o wyspie Hatifantów, o tym jak Tata Muminka i Muminek wybrali się na ryby, o smoku, a nawet o Buce, oraz kilka inny. Bardzo podobało mi się to, że każda historyjka uczy dziecka czegoś innego. Jedna dotyczy przyjaźni, druga gościnności, trzecia, że nie wszystko można zaplanować, to daje też świetny pretekst do rozmowy z dzieckiem na temat poruszony z dzieckiem.

Przyznam się Wam, że ta książka chwyciła mnie za serce już samą okładką. Jest po prostu przepiękna. Twarda oprawa, strony ciut grubsze niż zwykłe. Po prostu się zakochałam. W środku ilustracji jest taka sama ilość, co tekstu, więc przy czytaniu dziecko się nie nudzi, bo zawsze ma, co oglądać.

Jednak, co do ilustracji, jak dla mnie są trochę zbyt ciemne. Nie powiem są piękne, ale takie za bardzo mroczne jak na książeczkę dla dzieci. Przy czytaniu mój trzyletni syn nie raz mówił „straszne to”, czy „boję się”.

Uważam, że ta książka będzie świetna dla dzieci powyżej czwartego roku życia, wiadomo młodsze dzieci, również chętnie posłuchają historyjek, jednak no mogą mniej zrozumieć, więcej rzeczy może wywoływać u nich strach. U nas tę książkę Grześ otrzymał w prezencie i jak najbardziej był to trafiony prezent. Świetnie się u nas sprawdza przy czytaniu na dobranoc.MrsBookBook 2021-11-26 11:56:26