Nie zapytam, czy publiczne wystąpienia wzbudzają w Was lub w Waszych dzieciach tremę, ale zapytam, jak się ona objawia? Spocone dłonie, płytki oddech, chaos w głowie? A może odczuwacie uderzenie gorąca i czerwień zalewającą szyję i twarz? O sytuacjach, w których moja twarz wyglądała, jakby płonęła od środka, mogłabym napisać książkę. Dlatego „Czerwony kłopot” Joanny Strękowskiej jest mi tak bardzo bliski.

Radość, śmiech, zabawa i beztroska – to pierwsze słowa, jakie przychodzą zazwyczaj na myśl o dzieciństwie. Ale tuż niedaleko tych pozytywnych emocji czają się wstyd, niepewność, lęk i zdenerwowanie. A wraz z nimi niemoc wyduszenia z siebie choćby słowa na szkolnym przedstawieniu, jąkanie, gdy nauczyciel wywoła do odpowiedzi albo właśnie czerwień rozlewająca się po całej twarzy, gdy masz opowiedzieć o minionych wakacjach.

Z czerwonym kłopotem nauczy się radzić sobie Krzyś, chłopiec, który bardzo chce wziąć udział w przedstawieniu, ale jeszcze bardziej nie lubi, gdy ludzie patrzą na niego i go oceniają. Czy tylko Krzyś denerwuje się takimi sytuacjami? Oczywiście, że nie. Okaże się, że jego przyjaciele również czują w takich sytuacjach niepokój, dyskomfort i lęk. Ich emocje objawiają się w jeszcze inny sposób. Najważniejsze to zaakceptować siebie, zrozumieć swoje reakcje, oswoić je i iść dalej.

„Czerwony kłopot” oswaja dzieci z uwierającymi emocjami, a przede wszystkim z ich fizycznymi objawami. Lęk przed wystąpieniem może przerodzić się w lęk przed zaczerwienieniem (erytrofobia), a to już błędne koło, z którego trudniej się wydostać. Dlatego tak ważne są książki, które pokazują dzieciom, że ich uczucia i reakcje nie są złe, dziwne czy nieprawidłowe. „Czerwony kłopot” może mieć moc wręcz terapeutyczną.

Jestem za tę książkę niezmiernie wdzięczna, bo w atrakcyjny i lekki sposób oswaja młodych czytelników z lękiem społecznym. Warto ją mieć w swojej biblioteczce!
MamaBasiCzyta 2021-07-28 17:00:45