Słowo „zabawka” nasuwa mi skojarzenie z beztroskim dzieciństwem. Miałam kiedyś lalkę, która po przechyleniu mówiła „mama”. Kochałam ją, bo była to pierwsza tylko moja zabawka. Kiedyś obcięłam jej włosy, innym razem dorysowałam piegi. Z upływem lat zaginęła gdzieś porzucona.

W powieści Roberta Ziębińskiego słowo „zabawka” zyskuje pejoratywny wydźwięk. Dotyka bowiem bolesnego tematu molestowania nieletnich. Osoba, która powinna zapewnić dziecku beztroskie dzieciństwo i bezpieczeństwo zmienia je we własną zabawkę, wykorzystując emocjonalną pustkę po śmierci ojca. Traktując je przedmiotowo, manipulując i kształtując dla swoich potrzeb, by wyrzucić jak niepotrzebny śmieć, gdy się znudzi.

Sprawa zaginionej przed laty Kasi, która pozostawia po sobie wstrząsające i przytłaczające świadectwo zbrodni popełnionej na niewinności to jeden z wątków powieści. I nie jedyny oparty na faktach. Autor umiejętnie wplata w fikcję literacką tajemnicze morderstwa bezdomnych kobiet, czy zabawną historię dwóch sióstr w podeszłym wieku, z których jedna upiera się, że zabiła drugą, ale nie pamięta co zrobiła z ciałem. Tka dla nich fabułę pełną tajemnic z przeszłości, rodzinnych sekretów i spraw, które na zawsze miały pozostać w ukryciu.

Historia opowiadana z perspektywy zdeterminowanej Ani, która odkrywa zatajone przed nią informacje sprzed lat oraz policjantki Kai prowadzącej śledztwo ujawnia coraz to nowe szczegóły. Czy uda im się dojść prawdy i wymierzyć sprawiedliwość za wyrządzone krzywdy choć na kartach książki?

Ile w tej powieści jest prawdy, a ile fikcji literackiej oceńcie sami. W każdym razie jest ona nie tylko budzącą emocje znakomitą rozrywką, której zakończenia wyczekujemy z ciekawością, ale również, a może przede wszystkim hołdem ku pamięci ofiar, których wciąż nierozwiązane sprawy są jak wyrzut sumienia.

Traktującą o sprawach społecznie ważnych, molestowaniu, bezdomności, wykorzystywaniu władzy, braku tolerancji dla odmienności. I zbrodni, która ma zamknąć usta, pozbyć się problemu i przykryć podłość.

Robert Ziębiński jest tak wszechstronnym gatunkowo autorem, że każda kolejna książka, a przeczytałam ich już siedem, stanowi pewną niespodziankę, niewiadomą, którą odkrywam z przyjemnością. Jedno jest niezmienne - znakomity styl autora, który bardzo cenię.
czytanie.na.platanie 2021-04-06 12:06:34

W warszawskim Lasku Bródnowskim dochodzi do odkrycia brutalnie okaleczonych zwłok kobiety. Media błyskawicznie podchwytują temat i wkrótce zbrodnia staje się tematem numer jeden w całym kraju. Tym bardziej, że jak się okazuje, ofiarą jest była żona znanego biznesmena, która w czasie przed śmiercią trudniła się prostytucją i była osobą bezdomną. Wiadomość o tragicznym losie byłej partnerki spada na Edwarda Kryńskiego jak grom z jasnego nieba. Mężczyźnie niemal udało się już zapomnieć o przeszłości, posiada nową rodzinę i powrót do skrzętnie zamiatanych pod dywan zamierzchłych wydarzeń, jest mu ewidentnie nie na rękę. Tym bardziej, że ma dwudziestoparoletnią córkę, która nie ma pojęcia o przeszłości ojca. Po poznaniu ojcowskiego sekretu Ania Kryńska zaczyna zbierać informacje o zmarłej kobiecie. Wkrótce przyłącza się do niej policjantka prowadząca sprawę morderstwa w Lasku Bródnowskim. Poszukiwania zaczynają przyjmować niesamowity i zaskakujący obrót. Gdzieś w tle przez cały czas przewija się historia młodej dziewczyny sprzed ponad dwudziestu lat...⠀
⠀
Od początku moje zainteresowanie wzbudził fakt, że fabuła oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Jak się okazuje nawiązano do dwóch, a właściwie trzech spraw. Pierwszą są morderstwa trzech bezdomnych kobiet w warszawskich lasach, z lat 2000-2006 (w książce znajdziemy nawiązania do dwóch z nich). Śledztwo w tej sprawie wciąż jest otwarte. Druga sprawa dotyczy zaginięcia siedemnastoletniej Katarzyny D. w maju 2000 roku. Dziewczyny do dziś nie odnaleziono. Natomiast trzecią sprawą jest przypadek dwóch wiekowych sióstr cierpiących na demencję. Ponadto osoby interesujące się prawdziwymi zbrodniami będą mogły wychwycić jeszcze kilka "smaczków" - np. w postaci powołania się przez jednego z bohaterów na sprawę Iwony Wieczorek.⠀
⠀
Książkę czyta się błyskawicznie. Osobiście przez cały czas nie dawało mi spokoju w jaki sposób przedstawiane wydarzenia się ze sobą łączą. W efekcie nie mogłam oderwać się od lektury poszukując tego strzępka informacji, który pozwoli mi na zbudowanie jakiejkolwiek hipotezy. W rezultacie właściwie całą książkę pochłonęłam za jednym posiedzeniem, co ostatnio nie zdarza mi się zbyt często. "Zabawkę" oczywiście polecam; kto miał już styczność z twórczością autora ten wie, że książki Roberta Ziębińskiego to pewniaki i można brać je praktycznie w ciemno.murder.in.the.library 2021-04-18 20:13:35

“Mówią, że kłamstwo powtórzone sto razy staje się prawdą”

“Zabawka” to moje trzecie i zdecydowanie najlepsze spotkanie z twórczością Roberta Ziębińskiego.Tym razem autor zainspirował się prawdziwą historią Kasi.D, która zaginęła w centrum Warszawy 9 maja 2000 roku. Dziewczyna zostawiła po sobie przerażający pamiętnik, który pokazywał jak ciężkie było jej życie. Autor nie opowiada historii Kasi w sposób dosłowny, fabuła jest tylko zainspirowana jej zniknięciem. W “Zabawce” Robert Ziębiński zainspirował się nie tylko historią Kasi, nawiązał również do seryjnego mordercy z Lasku Bródnowskiego, który działał w latach 2000-2006.
“Zabawka” to nie tylko kryminał to historia o rodzinie, o sekretach i o tym jak jedna decyzja może zmienić całe życie. Fabuła od samego początku nie tylko trzyma w napięciu ale także szokuje.
Karkareads 2021-04-20 17:59:20

"Jej śmierć pozostaje zagadką. On pozostaje bezkarny.
Mroczny kryminał oparty na prawdziwych wydarzeniach."

"Zabawka" @robert_ziebinski , została wydana nakładem @wydawnictwomova . Ta książka, która od początku zaintrygowała mnie okładką i opisem. Co więcej, gdy przeczytałam informację, że jest to kryminał oparty na prawdziwych wydarzeniach, to tym bardziej chciałam ją przeczytać.

Nigdy wcześniej nie miałam przyjemności przeczytać żadnej książki autora, ale to nasze pierwsze spotkanie uważam za bardzo udane i z przyjemnością sięgnę po kolejne jego książki.

„Zabawka” wstrząsnęła mną od samego początku, wywołała we mnie tyle emocji, że ciężko to opisać słowami. Byłam zszokowana, zniesmaczona, wściekła, a momentami przecierałam oczy z niedowierzania. To jest jedna z tych książek, której nie da się tak łatwo odłożyć i która szokuje i zostaje w pamięci na długo.

Autor w swojej powieści nawiązuje do zaginięcia siedemnastoletniej Kasi, która do dzisiaj nie została odnaleziona. Dodatkowo do morderstw, które miały miejsce przed laty na warszawskim Bródnie.

W tej powieści autor porusza kilka wątków, które stopniowo się zazębiają i na koniec idealnie łączą się w logiczną całość. Ta historia została ukazana z dwóch perspektyw. Policjantki Kai, która zajmuje się sprawą morderstwa i Ani Kryńskiej, córki znanego biznesmena. Dodatkowo pomiędzy rozdziały wplecione zostały fragmenty pamiętnika zaginionej Kasi, i tak naprawdę to one wzbudziły we mnie najwięcej emocji, momentami doprowadziły mnie do łez, a na koniec zostawiły mnie z pytaniami, na które na pewno nie uzyskam odpowiedzi. Dodatkowe emocje wzbudzał fakt, że jak już wspomniałam wcześniej, część tych wydarzeń wydarzyła się naprawdę. Ciężko rozróżnić co jest prawdą a co fikcją. Ja polecam, naprawdę warto ją przeczytać🔥 Czytelnia_Magdalena 2021-05-08 08:41:01